Muhabbet Fedâileri

Kur’ân ve Atatürk





Diyanet ışleri Başkanı, “Camide Atatürk’ü anlatmak bizim din ve dindarlık anlayışımıza aykırı değil” demeye devam ededursun.

Bu yaklaşımın neticesi olarak, millî günlere rastlayan Cuma hutbelerinde, hattâ kandil gecelerinde minber ve kürsülerde okutturulan hutbe ve dua metinlerinde metazori Atatürk’e dua ettirme dayatması süregitsin.

Ve herhangi bir camide “kazara” Atatürk adı zikredilmeyince, medyanın jurnalci refleksleri harekete geçirilerek ya manşetten ya da özel olarak bu işlere tahsisli çalışan köşelerden bu “cürüm”ü işleyen hocaları ihbar mekanizması amansız şekilde işletilegelsin...

Atatürk’ün dine bakışıyla ilgili olarak öteden beri bilinen, ama maksatlı olarak gizlenip örtbas edilen ve dahası tam tersi bir imaj meydana getirmek için aksi yönde propagandalar yapılan bilgileri teyid eder nitelikte yeni yeni belgeler ortaya çıkıyor.

Bunların en tazesi, 1932-33 yıllarında ülkesini Ankara’da temsil eden ABD Büyükelçisi Charles H. Sherrill’in, Atatürk’le din konusunda yaptığı özel sohbetle ilgili izlenimlerini yazıp Washington'a gönderdiği rapor.

Musevî yazar Rıfat N. Bali’nin tercüme edip Toplumsal Tarih dergisinde yayınladığı raporun tam metni 6.9.06 tarihli Radikal gazetesinden iktibasen, ertesi gün Yeni Asya’da çıktı.

Bu görüşmede Büyükelçiye “ruhban sınıfı” olarak nitelediği; şeyhülislâmı, medreseleri, şer’î mahkemeleri, kadıları ve dervişleri içeren yapıyı lağvetme kararını açıklayan M. Kemal, Türkçe Kur’ân ısrarını “Türk halkı uzun zamandan beri ezberden okuduğu bazı Arapça duaların gerçek mânâsını anladığı zaman tiksinecek” iddiasına dayandırıyor.

Ve iman gözlüğüyle okunduğunda diğer sûre ve âyetler gibi birçok hikmetli mânâ, mesaj ve şifreler içerdiği görülecek olan Tebbet Sûresini bu iddiasına örnek gösteriyor.

Büyükelçi ise Atatürk’ün Türkçe Kur’ân’ı teşvikteki bu ısrarlı tavrını “Kur’ân’ı Türkler arasında gözden düşürme” niyetine bağlıyor.

Bu izlenimin, Millî Mücadele kumandanlarından Kâzım Karabekir’in, yıllar önce Uğur Mumcu tarafından yayınlanan hatıralarında Atatürk’ten naklettiği “Arap oğlunun yavelerini Türk oğullarına öğretmek için Kur’ân’ı Türkçeye tercüme ettireceğim” sözüyle örtüştüğü ve onu tamamladığı son derece açık.

Bediüzzaman da “Kur’ân’a karşı suikast” olarak nitelediği ve “Kurân tercüme edilsin, tâ ne mal olduğu bilinsin” sözüyle açığa vurulduğunu belirttiği “dehşetli plan”dan söz ederken, bunu anlatıyordu. (Sözler, s. 425)

Bütün bunları üst üste koyduğumuz zaman ortaya çıkan portre son derece açık ve net.

Halil Berktay’ın “Dindar değildi, camide namaz kıldığına da rastlamıyoruz;” Doğu Perinçek’in “Doğanın üstünde hiçbir varlık tanımıyordu;” Erdoğan Aydın’ın “Ateist olduğunu düşünüyorum,” Ayşe Hür’ün “Dini modernleşmenin en büyük engeli olarak görüyordu” sözleriyle yaptıkları Atatürk tarifleri de (Radikal, 7.9.06) bu portreyi tanımlıyor.

Kendisi için camilerde metazori dua ettirilen kişi, işte bu tariflere konu olan bir insan.

O portrenin bu dualara ihtiyacı olur mu?

09.09.2006

E-Posta: irtibat@yeniasya.com.tr

Zalimin yüzüne zulmünü vurmak sadakadır.

Üstad da, "Bir zalim, ayağını senin boynuna bastığı zaman, af için ayağını öpsen, ruhun bedeninden önce ölür. Eğer o zalimin yüzüne tükürsen, şehid-i mazlum olursun." demiş.

Yine "Zalimler için yaşasın cehennem" sözü ona ait.

Her doğruyu her yerde söylemek vecizesinin bunu bağlayabileceğini sanmıyorum, diğer meseleler için olsa gerek.


Biz başörtüsü olsun, diğer ne zulümler olursa olsun, bu baş münafığı kalkan yapanlar tarafından yiyoruz. Halk da o da müslüman, o yaptıysa doğrudur diyerek sesini çıkarmıyor. Sonra sen yobaz, hokkabaz, madrabaz oluyorsun.

Allah belasını versin ne diyim.

âmîn ecmaîn, kardeşim,
Üstad bunu, ıstanbul'u işgal eden ıngilizlere karşı yazdığı Hutuvat-ı Sitte de söylemiş.

Burada söz konusu ölüm korkusu, can mal namus tehlikesi. Halbuki Deccal'in uşakları bu derece korkutucu değil.

Bize ne oluyor da bu kadar kolay vazgeçiyoruz.

ıstanbul işgal edilmiş, hemen papalıktan mektup gelmiş, ıslam'ın hakkaniyeti hakkında soru sormuşlar, 1000 kelime ile açıklayın demişler, Üstad'a diyorlar ne cevap verelim,

O da diyor, "Onlara 1000 kelime değil, 1 tükürük ile cevap veriyorum. Tükürün o zalimin hayasız yüzüne."

Yaklaşık 50 yıl önce, tam istibdat zamanında, Ahmet Feyzi abi hem de mahkemede demiş, ölmedi de, onunla ilgili bir alıntı da geçti forumda, Mehdi nasıl tanınacak başlığında

Alıntı sahibi ""Abdulkadir Said""

Alıntı sahibi ""WORLD""

Alıntı sahibi ""Abdulkadir Said""

Mahkeme hadisesini bir abi çok güzel anlatıyor, gülmeden duramıyoruz.

Ahmed Feyzî abi öne çıkıp, müdafaasını sunmaya başlıyor. Anlatıyor, durmuyor... Tam elindeki kağıtları, notları cebine koyuyor, mahkeme heyeti "Oh be!" dediği anda diğer bir cebinden yenisini çıkarıyor, şevkle, iştiyakla, ateşle anlatıyor... Sonra iyice coşuyor, Üstad "Artık yeter, yavaşla" anlamında çekiyor arkadan eteğini. Ahmed Feyzî abi devam anlıyor, iyice devam ediyor, Üstad çekiyor, Ahmed Feyzî abi coşuyor. En sonunda da duvardaki portreyi gösterip "ışte Deccâaaal" , Üstad'a dönüp işaretle "ışte Mehdîiiiii" diyor... Tabi daha sonra -sanırım- 6 ay hapis cezası veriyorlar, o ayrı.

ışte Ahir Zaman Kahramanlarııııııııııııııııııııı

Alıntı sahibi ""ahmetsaid""

abdulkadır kardeşın söyledığı Üstadın Afyon hapsindekı avukatının htıralarında geçiyor.
son şahitler cilt 3

ışte bu başlık altında geçmişlerden bir tanesi bu.

Bediüzzaman , sanırım Tarihçe-i Hayatındaydı diyor ki,

Ben Van valisi Ömer Paşa'nın konağında uzun süre kaldım, 6 tane kızı vardı, onları birbirinden ayırt edemezdim, onları tanımaz, bilmezdim. Yanıma bir misafir geldi, 3 günde hepsini tanıdı. Benim onları tanımama şaşırdı, Ya Seyda niye bakmıyorsun dedi, ilmin izzeti baktırmıyor dedim.

Yine onu test etmek için, ıstanbul'daki bir şenlik vakti, kayığa bindirerek, boğaz boyunda dolaştırmışlar. Boğaz boyunca Ermenilerin, Rumların vs. açık kadınları varmışl. Üstad onların farkına bile varmamış.

Yolculuk bitince, Seyda biz seni kontrol ettik, hiç bakmadın, seni imtihan etmek için kayığa bindirmiştik diye itiraf etmişler.

Biz Seyda değiliz, onun gibi olmamız zor, erkekle kadın da ateşle barut gibidir, mahiyetini değiştiremezsin. Hepimizde nefis var, hepimiz imtihana tabiyiz. Biz buna fıtrat diyoruz.O açık kadınlar zannetmiyorum ki, bizim bakmamamızla kapansınlar. Ancak bir kısmı, gelen tenkidlere dayanamaz, öyle kapanır.

Ben ızmir'de yaşıyorum. Tahmin edemeyeceğiniz kadar açık şekillerde dolaşıyorlar, hatta bazen göz göze geliyorsun, ben bakmak istemesem bile, yola bakmak zorundayım, her yerdeler, her sokaktalar. Belki senin istemeden de olsa göz göze gelmen, bir cesaret veriyor, bilemem.

Ama tek bildiğim, bahsettiğin pratikte çok zor bir teklif. Entel dantellerin terimiyle, ütopik.

ışte, tahmin ederim ki, nâsihlerin nasihatleri şu zamanda tesirsiz kaldığının bir sebebi şudur ki: Ahlâksız insanlara derler, "Haset etme, hırs gösterme, adâvet etme, inat etme, dünyayı sevme." Yani, "Fıtratını değiştir" gibi, zâhiren onlarca mâlâyutak bir teklifte bulunurlar. Eğer deseler ki, "Bunların yüzlerini hayırlı şeylere çeviriniz, mecrâlarını değiştiriniz"; hem nasihat tesir eder, hem daire-i ihtiyarlarında bir emr-i teklif olur.