Anadolu Kadını (Annem)
O, cefakâr Anadolu kadını!
Ve adı üstünde: Anadır annem
Bilirim, sarsılmaz itikadını
Çünkü doğruluktan yanadır annem
***
Ölçülmeye gelmez, büyüktür çapı
Sevgiye açılan bir ulu kapı
Merhamet mülkünde en muhkem yapı
Esas koruyucu binadır annem
***
Güldükçe, gül açar yüzünde renk renk
Ondadır teennî, ondadır âhenk
Sayfalar dolusu kitaplara denk
Mücerret, mukaddes mânadır, annem
***
Yürüyende, eşkin kır ata benzer
Azim de, sabır da Ferhat’a benzer
Hıçkırışı; Dicle, Fırat’a benzer
Mahzun çağlayışlı Tuna’dır, annem.
***
Kader, bükmüş olsa bile belini
Daha saklar duvağının telini
Köyün umur görmüş, saygın gelini
ısmiyle müsemmâ Suna’dır annem.
***
Hizmet limanında bir sessiz gemi
Körün kılavuzu, kelin merhemi
Hastanın sayrının; ilacı emi
Yetimin saçında kınadır, annem
***
O, başlı başına murakabedir
Ve o, bir sırattır, bir akabedir
Mecazî anlamda, kutsal Kâbe’dir;
Safa’dır, Merve’dir, Mina’dır, annem.
***
“Hanım Ana” derler, saygı gereği
Belli ki, toplumun çarpan yüreği
Hakkın rızasıdır, bütün ereği
Hasletlerle dolu rânâdır, annem.
Ahmet Süreyya Durna
