Muhabbet Fedâileri

Bana bir güzün çıplaklığıyım de kardeşim
Sonra kaldır başını da göğe bak
Gökyüzü derin mi derin ulur
Uludukça yağmur kudurur
Vatan sessiz
Bağrımda bir şey var tüten
Bak, düşten kelebekler yaptım
Dokunabilir misin?
Kardeşim tut ellerimden
Bu akşam da kapalı gişe oynuyor hüzünlerim
Beni yaşayamadığın yerlere götür
Bir gül çal yüzüme yüzünden, türküleşelim.
Kimliğimde çift güvercin, biri senin olsun
Bana bir güzün çıplaklığıyım de kardeşim
Sen soracak olursan neyleyim
Bedenim dedemin eksik bayram sabahından kalma
Ve en masume masallarda öldüm
Ah nedir on beşimde
Aşk nedir aynı günün cenazesinde gördüm
Açlığı öten bir dudaktan öptüm sevdayı
ınsanca yaşamanın hüneri bu hayatta;
Gerçi bunu herkes düşünmedi kardeşim
Önce ödül koydular ortaya
Bir halkın belleğini silmek için haritan
Kardeşim kim nasıl yok olursa olsun,
Bir uçurtma hevesidir yaşamak
Giden nasılsa kaldıklarıyla gider
Gittiğin senin olsun
Sen bana bedeli kavuşmak olan nöbetleri anlat
Tanrı acısını fazla mı koymuş dünyanın
Gözlerimse çamurlu ah
Yüzünü özlüyorum çocukluğumun
Sis değil, tipi değil, dengesiz bir sınır,
Sancılı bir duvar bu
Ne çipil ki şu gökyüzü…
Hayat bilgisinde yazmıyordu
Sevmeden ölmenin korkusu
Sis içinde geçmiş bir ömrün
Nasıl takılır perdeleri bilir misin?
Yaram yarana yadigâr
Ama sen kal
Önünde çok hayal var koşmanın iz düşümünde
Vefa bir gül derdi ellerin ah aşk
Bütün kuralları örtüşmek için…
Örtüşmek umudun en güneşli mavisinde
Örtüşmek bir soluğun kalbe dönüştüğü yerde
Acımak yoktu aşkta, çıkar yoktu, kan hiç yoktu.
Kan yakıyorlar burada kardeşim kan
Tenime can gelir bir gülüşün olsa
Kimse kimsenin akrabası değil
Diye mezarlar var kimsesiz
Tanrı güle bir dil verseydi de konuşsaydın ah
Bir konuşsan çözülecek bütün bu zulüm
Susacak herkes
Külüne susamayacak komşu komşunun
Hiçbir kül tablası gereksiz yere boşalmayacak
Kaç gündür uykusuzum,
ıçime uzanmış bakıyorsun bir duman,
Kardeşim
Hani o filiz -tin-
De saçlarından koparılan…

Üzülmenin sırası değil artık
Zaman sadece gitme zamanı.
Sen de git.
Çocukların olsun.
Savaşa gönderme onları
Çünkü sen çok savaştın
Aşktın
Arkadaşlığın en yürekli dalıydın
Yanıktı yüzünün öbür yarısı
Yarısı dünyanın yanıktı
Neyleyim
Hüznüme kına yaktım ellerinden... :oops:


Taner Cindoruk

bir bildiğin var?...umarım ....
ben yanlış bişe görmedim ama varsa düeltelim hatamızı

öyle deme kardeşim belki de kardeşlerin senin üzülmeni istemişyorlar.......
olabilir mi...
mesela ben de siteme kardeşimin üzülmesini...
sen takıntılarla boğuşursan yaşayamazsın.....
selam ve dua ile

anlaşılan iş ciddi...
oldu kardeşim ne zaman uzaklaşma kararını geri aldın haber ver ben de paylaşıma başlayım..
paylaşmayı bırakıyorum şiiir olarak

ben cevabımı aldım :oops:

Dünyaya bak

Sonra daralt pencereyi; yaşadığın ülkeye...

Ve şehrine..Sonra evine...

Daha daralt ya da genişlet kainat kadar!

ıçine, sana bak!..

Ne görüyorsun?..

Keşmekeş, bin çeşit huzursuzluk, gözyaşı, ıstırap mı?..

Öyleyse düşün; neden?..

Neyi kaybetti ki insan?..

Ve neyin sancısında?..

Ya da neyi bulamıyor ki?..

O'nu mu?

Cevaplar bin gizemli sır içinde...

Arala pencereni...Ötene, ötelere bak!..

Bil ki O;

Sana en Sevgili...

En merhametli...
O, sen bıraksan da seni;
Seni asla bırakmayandır...
Kulak versen mahlukata;
O akışa, o çağrışa, o yanışa...
Başın döner, mest olursun O'nu tesbihlerinden...

Yani?..
Yani, O daima hazir ve nazir...

Gaib olan sensin...
O hep sende...Seninle...
Görmesen de aslında sen de maddeten, her an onunlasın,
Zerrelerinin tek tek şehadetiyle...

Öyleyse?..
Sorgula içini!
Sen! Sen neredesin...

Bir sen vardır sende senden içeru...
ışte anla;
Ayrı düşünce senden, sen O'ndan ayrı düştün...

Neredesin?..
Ara seni...
Bil ki;
Seni bulduğunda O'na kavuşacaksın...
Bil ki;
O'nu bulmanın yolu, seni aramaktır.

Durma!
Çok geç olmadan ara seni..
Ki, O'nu bulasın...Aleme sultan olasın...
Ve... Ol cümlesi, şu sırdandır;
Kim ki kendini bildi, işte o Rabb'ini bildi.''

alıntıdır yalnız nerden ben de bilmiyom aldığım yerde yazmıyordu muhabbetle