Muhabbet Fedâileri

Besmele ile başlayalım söze,
Hamdü senalar Yüce Rabbimize.
Salat ve selam Peygamberimize,
Aline, Eshabına, hepimize.
Ölüm, tek kelime ve iki hece,
Her an gelebilir, gündüz ve gece!
Korkma! hatırlayınca gelivermez,
Ömrün tükenince ne yapsan gitmez.
Belki gençsin, güzelsin, neş'elisin,
Dopdolu hayat saçan bir çiçeksin.
Unutma ki! o, senin izindedir,
Ölüm meleği senin peşindedir.
Dopdolu hayatın sona erecek,
Nazik bedenin toprağa girecek.
Benim diyen yiğitler yerin altında,
Ölümü tattı Sultan Süleyman da.
Ünlü Lokman'lar, hekimler geldiler,
Her biri ölüme boyun eğdiler.
Nemrutlar, Firavun'lar da gittiler,
Bir, bir ecel şerbetini içtiler.
Kimse kalmıyor bu yalan Dünya'da,
En üst makamlarda oturanlar da.
Canlıların müşterek kaderidir bu!
Değişmeyen ılahî fermandır bu!
Ölümü yasaklayan kanunlar çıksa,
Bütün ülkeler bunu onaylasa,
Kanunlar, rejimler beş para etmez,
Azraîl'e karşı zorbalık sökmez.
Kim olursan ol, sen de öleceksin,
O karanlık mezara gireceksin.
Her gün minareden sala verilir,
Filan öldü diye haber verilir.
Bir gün de bizim salamız verilir,
Ahmet öldü diye haber verilir.
Gelin kardeşlerim tevbe edelim,
Yüce Mevla'ya ak yüzle gidelim.
Rabbim, yardım et, uyanalım artık!
Karanlık mezara yaklaştık artık!
Bir, bir gidiyor dost ve ahbaplar,
Hayal değil, birer gerçektir bunlar.
Bizim de kapanacak gözlerimiz,
Yıkılacak bütün hayallerimiz.
Dostlar ağlarken, düşmanlar gülecek,
Ama, herkesin başına gelecek.
Ecel şerbeti pek kolay içilmez,
Başına gelmeyen bir şeycik bilmez.
Kimilere zehirden acı gelir,
Kimilere baldan tatlı gelir.
Kimilere vuslat ve rahmet olur,
Kimilere firkat ve azap olur.
Herkes ektiğini biçer o anda,
Herkes yaptığım bulur o anda.
Ölüm döşeğine yattığın zaman,
Hayattan ümidin kestiğin zaman,
Sıkılırsın, terlersin, buram, buram,
Dersin, benim de geldi işte! sıram.
Dünya'nın son ışıkları sönerken,
Sayılı nefeslerin tükenirken,
Son defa Dünya'na bakarsın,
Ahh! ahh! diye yüreğini yakarsın.
Nedamet ateş seni yakacak,
Ciğerlerin su, su diye yanacak.
Mel'un şeytan imanına saldırır,
Melekler acıyı p Hak'ka yalvarır.
Son nefeste son bir imtihan olur,
Kazananlar ebedî mutlu olur.
Kalbinde var ise gerçek imanın,
Korkma! aldatamaz seni şeytanın.
Azraîl ta! uzaktan belirince,
Korkudan titrersin O'nu görünce!
Aklın gider, acı canına vurur,
O demde aşıklar cananı bulur.
Kazanıp kaybettiğin belli olur.
Yerin ya! Cennet, ya! Cehennem olur.
Yardım et Allah'ım son nefesimde,
Seni zikredeyim her nefesimde.
Kulum de, yeter! sana kul olayım,
Dilersen yolunda kurban olayım.
Azraîl alınca tatlı canımız,
Solar yüzümüz, kurur kanımız.
Yıkıldı hayaller, bitti Dünya'nuz,
Ahh! bu Dünya'da biz de aldanmışız.
Kim olursan ol, sonun bu olacak,
Değerli adın cenaze olacak.
Makamın, rütben geçersiz olacak,
Bütün varlığın ellere kalacak.
Alt çeneni bir mendille bağlarlar,
Yavruların baş uçunda ağlarlar.

- - - Dünya'ya Veda - - -d.edecek

Berzah Alem'i Dünya'ya benzemez,
Gitmeyen, görmeyen hiç bir şey bilmez.
Bedensiz, maddesiz başka alemdir,
Maddeler ötesi ruhsal alemdir.
Dünya'ya kıyasla biraz açalım!
Berzah alemine biraz dalalım.
Huzur ve bunalım ruhsal olaydır,
Bedensel yapıyı aşan olaydır.
Darlık, bunalım ruhun etkileridir,
Korku ve sevinç onun etkileridir.
Midesi, böbreği hasta olanlar,
Ruhsal açıdan huzurlu olanlar,
Hastanelerde huzurla yatarlar,
Gelen dostlarıyla sohbet yaparlar.
Bedenleri sapasağlam olanlar,
Ruhsal yönden bunalımda olanlar,
Bir dakika huzurla yatamazlar,
Yataklara, hastaneye sığmazlar.
Kocaman Dünya, dar gelir onlara,
Çoğu teşebbüs eder intihara!
Ölünce her şey bitecek sanırlar!
Mezarda rahat yatacak sanırlar!
Ah! bilseler, durum tam aksinedir,
Gerçek ruhsal bunalım, kabirdedir.
Ölümle, mahşer arası bir devre,
Bedensiz, maddesiz bir ara devre,
Kabir hayatı denir bu devreye,
Berzah alemi denir bu devreye,
Münker, Nekir'e cevabın verenler,
Hiç korkmadan Rabbim Allah diyenler,
Dinini, Peygamberin! bilenler,
Kabirlerinde tutsak edilmezler.
Beden kafesinden kurtulan ruhlar,
Ruhsal huzur ve zevkle dolaşırlar.
Berzahta kuşlar gibi uçuşurlar,
Yepyeni yaşama uyum sağlarlar.
Yeme, içme, tuvalet dertleri yok,
Sıcak, soğuk, yer çekimi derdi yok.
Bir biriyle tanışır, konuşurlar,
Ruhsal zevk ve huzura kavuşurlar.
Yakınları ile sohbet ederler,
Ana, babayla hasret giderirler.
Yeni gelenlerden haber sorarlar,
Eş ve dostlarından selam alırlar.
Gelen sevaplarla nurları artar,
Ruhsal zevkleri, feyizleri artar,
Her biri Dünya' dan sevap bekler,
Postacı meleği dört gözle bekler.
Kimine her gün hediyeler gelir,
Kimine de ayda, yılda bir gelir.
Hiç gelmeyenlerin boynu bükülür,
Onlara diğer ruhlar da üzülür.
Zamanla beden çürür, toprak olur.
Azap ta, rahmet te ruhlara olur.
Beden denen etle kemik yığını,
Ruh çeker iki alemde kaygını.
Ruhsuz beden çürür, kokar, leş olur,
Ruh ile beden, gül, gülistan olur.
Ruh çıkınca ana evlattan korkar,
Ruh varsa, hasta da olsa kucaklar.
Aslımız ruhtur, böbrek, ciğer değil,
Kalp, bağırsak, kemik yığını değil.
Böbreğin değişse de sen değişmezsin,
Gözlerin değişse de sen değişmezsin.
Kalbin de değişse, sen değişmezsin.
Kanın da değişse, sen değişmezsin.
Sen, RÛH'sun, organlarına BEN deme,
Et ve kemik yığınına BEN deme.
Bedenden geç, ruhuna aşkı tattır,
O'nun aşkı, kemali için şarttır.
Gerçek imana eriş, huzuru bul.
Zulmetten çık, gönülde Mevla'yı bul.
Gafil ruhla Berzah hayatı geçmez,
Beden çürür ama ruhlar çürümez.
Binlerce yıldır Berzah' ta olanlar,
Bedeni çürüyüp toprak olanlar,
Mezarı çöküp belirsiz olanlar,
Malları, mülkleri yalan olanlar.
Dünya hayatları bir hayal oldu,
Ruhlar, azap veya rahmeti buldu.

- - - Kıyamete Doğru - - -d.edecek