Kâbus
Med- cezir soluklar, ipek işlemeli seraplarda nefes ararken
Mısralar dudaklarımı ısırıyor, konuşamıyorum
Kayboluyorum devleşen sözcüklerin arasında
Bir harfin gölgesine salıyorum bedenimi
Güftesiz besteler mırıldanıyorum,
Hazan değmiş başaklara.
Gelincikler kızıl kuşaklar bağlarken yeşil vadiye.
Raks eder, rüzgârın beline dolanan kerpiç tozları
Bakışlarım renk cümbüşünde boğulurken
Emek çatlar toprağın bağrında
Hal böyleyken;
İçimde nefsimin şeytanla pazarlık yaptığını hissediyorum
Zâyî olan maziye demir atıyor aklım
Ayaz bedenim ağıtlarla sıcağın koynuna gömülürken
Nerde benim aşklarım, dilime doladıklarım.
Bakımsız bahçemde hangi tohum filiz verdi ki ?
Fevrice serptiğim tespih tanelerini hangi deniz köpüğü aldı gitti ?
Mutluluk vaadi ile yüreğimi çelen mavi koylar ,
Hangi gülüşün peşinde ?
Şehzade yüreğim, padişah tahtına oturmayacak mı?
Küle döndüm pişmanlık ateşinin harında
Ya leyteler eklendi yüreğime ardı sıra .
Halbuki;
Gelişini hiç hissettirmedi ki sonsuzluk
İrileşen gözbebeklerim birden açılıyor
Soğuk terler yemiş bedenim titrerken,
Oh bee! Daha vize almamış bu can, meleğimden diyorum.
Melâl sesler yüreğin imdadına yetişiyor
Sanki bir başına avare misin bu âlemde?
Ölüm meleğin can kemiğine dayandığı an
Dahasına da müstahaksın diyor.
KATRENUR
Beni
bende bırakıp Senden etme! “Benimdir” diye bildiklerim Senindir. Beni bende
olanlara bende etme! “Ben” diye bildiğim de Senin emrindir. Beni bende bırakıp
Senden etme Rabbim, yüzümü Sana döndüm, gönlümü de Sana çevir. Rabbim, bir Seni
bir bildim, Sevdalarımı Sende bitir...
Tarih »
Mahsun Ayasofya -FLASH-
(23.08.2003, 05:48)
