Sayın ziyaretçi, Muhabbet Fedâileri sitesine hoş geldiniz.
Eğer buraya ilk ziyaretiniz ise lütfen yardım bölümünü okuyunuz. Böylece bu sitenin nasıl çalıştığı konusunda ayrıntılı bilgilere ulaşabilirsiniz.
Eğer sitenin tüm olanaklarından faydalanmak istiyorsanız, kayıt yaptırmayı düşünmelisiniz.
Bunun için kayıt formunu kullanabilir ya da bu bağlantıya giderek kayıt işlemi hakkında daha fazla bilgi alabilirsiniz.
Eğer önceden kayıt yaptırdıysanız buradan giriş yapabilirsiniz.
Yalnız çocuk
[img:300:219]http://img148.imageshack.us/img148/6325/yalnizcocukti8.jpg[/img]
Sessiz bir aksam üstüydü,
Yalnız çocuk ağlıyordu yine…
Kaybolan yıllarını arıyordu,
Yapayalnız sokaklarda…
Titrek sokak lambası ışığında;
Unuttuğu sevgiye bakıyordu,
Masum ve garipçe…
Yürüyordu çıplak ayaklarıyla,
Ne zamandır unuttuğu;
Sımsıcak ana sevkatine…
Aldırmıyordu üşüyen vücuduna;
Biliyordu bir gün bulacaktı O’nu…
Sarılacaktı yılların hasretiyle
Bir daha bırakmamak üzere…
Öpecekti o güzelim yüzünü
Hem de doya doya…
Biliyordu bir gün bitecekti
Acı dolu bu garip hasret
Umudunu kaybetmeden,
Yürüyordu sevgiye yalnız çocuk…
Yazar: bulunamadi
"İnsan vardır fark edilmez süsünden.
Kimi farksızdırkoyun sürüsünden.
Her gördüğün şekle kapılma,
insan anlaşılmaz görüntüsünden...(!)"
