Muhabbet Fedâileri

Zalimlerden başka kim Allah'ın mescidlerini -maddi/manevi- tahrip etmek ister?

Yaşasın zalimler için cehennem!

hakikaten zor dönemler.gerçekten de farkında olmadan seçmiş ayeti.

Bence daha zoru bunların yapılmasını emretmiş olan o kişiye muhabbet beslemektir. ınşallah Allah milletimize basiret verir de onun muhabbetinden vazgeçer milletimiz.

inşallah

Alıntı sahibi ""Alkan""

ne dönemlerden geçmişiz gerçekten... bir de okuttuğu ayete bakar mısın

"O gafillere, 'yeryüzünde bozgunculuk çıkırmayın’ denildiği zaman, 'biz bozguncu değil, islah istiyoruz' derler. Halbu ki, işte onlar bozguncuların ta kendileridir. Fakat ne yaptıklarının farkında değillerdir… onlara, ‘insanların inandığı gibi inanın!’ denildiğinde, ‘o beyinsizlerin inandığı gibi biz de mi inanalım’ '

tam ayetini bulmuş gerçekten...sanki kendisine hitap ediyor...

Bakara 11-13uncu âyetler. O âyetler ma'lûm şahsa baktığı gibi onun akabinde gelen âyetler de ona bakar:
14. ınanlarla karşılaştıklarında "Biz de inandık" derler. şeytanlarıyla baş başa kaldıklarında ise "Hayır, biz sizinle berâberiz, biz sadece alay ediyoruz" derler.

15. Asıl Allah onlarla alay eder ve azıp saparak dolaşmalarına izin verir.

16. ışte onlar, doğru yolu eğri yolla değiştiren kimselerdir. Bu yüzden ticâretleri kazançlı olmamış, doğru yolu da bulamamışlardır.

Bundan on iki sene evvel(1) işittim ki, en dehşetli ve muannid bir zındık, Kur'ân'a karşı suikastını, tercümesiyle yapmaya başlamış ve demiş ki: "Kur'ân tercüme edilsin, tâ ne mal olduğu bilinsin." Yani, lüzumsuz tekraratı herkes görsün ve tercümesi onun yerinde okunsun diye dehşetli bir plân çevirmiş.
Fakat Risale-i Nur'un cerh edilmez hüccetleri kat'î ispat etmiş ki, Kur'ân'ın hakikî tercümesi kabil değil, ve lisan-ı nahvî olan lisan-ı Arabî yerinde Kur'ân'ın meziyetlerini ve nüktelerini başka lisan muhafaza edemez ve herbir harfi, on adetten bine kadar sevap veren kelimât-ı Kur'âniyenin mucizâne ve cemiyetli tabirlerinin yerini, beşerin âdi ve cüz'î tercümeleri tutamaz, onun yerinde camilerde okunmaz diye, Risale-i Nur her tarafta intişarıyla o dehşetli plânı akîm bıraktı. Fakat o zındıktan ders alan münafıklar, yine şeytan hesabına Kur'ân güneşini üflemekle söndürmeye ahmak çocuklar gibi ahmakane ve divanecesine çalışmaları sebebiyle, bana gayet sıkı ve sıkıcı ve sıkıntılı bir hâlette bu Onuncu Mesele yazdırıldı tahmin ediyorum. Başkalarıyla görüşemediğim için hakikat-ı hali bilmiyorum.
Asa-yı Musa | Birinci Kısım | 64
1.Bu risalenin telifinden on iki sene evvel.