Muhabbet Fedâileri

Alıntı sahibi ""osmanoca""

.......
........
bunlar iddia değil,,mehmet kutlular abinin ve diğer talebelerin kabul ettiği amma hala devam ettirdiği yanlışardır...kayıtlarda vardır....

ıddia değilse, ispat isteriz. Kutlular ağabeyin ve diğer ağabeylerin birebir ses kayıtlarını buraya ulaştırmazsanız hakkımızı helal etmiyoruz.

Risâlelerde Üstâd'ın kendisinin veyâ talebelerinin ilcâât-ı zamân gereği ba'zı tasarruflarda bulundukları doğrudur. Elimde D.H.Ö.'nin 1909 ve 1910 baskılarının fotokopileri, 1954-57'lerde teksir edilen nüshanın aslı bulunuyor(Âsâr-ı Bedîiyye'de kapak fotoğrafı görülen nüsha). Üzerinde muhterem müellifin kendi el yazısı ile tashihleri var. Zehrâ Yayınları bu nüshayı dikkate almış mı? Almadı ise bir gerçeği gizlemiş olmuyor mu? Bir sayfasının yeni yazıya çevrilmişini ekte gönderiyorum. Sizin elinizdeki nüshada bulunmayan farklılıklar Üstâd Hazretlerinin bizzat kendi el yazısı ile yaptığı değişikliklerdir.
Üstâd'ın hangi ırktan olduğu hiç önemli değil. Peygamber Efendimiz'in Arab'lığının mühim olmadığı gibi. Biz Âl-i Beyt'ten olduğuna inanıyoruz.

Mü'minler ancak kardeştir.. Orta yolu ihtiyâr etmek lâzım, sevgili Kardeşim.
Allâh'a emânet olun.


ıFÂDE-ı NÂşıR AHMED RÂMıZ

323 senesi zarfında idi ki; Kürdistân’ın yalçın, sarp, âhenîn mâverâ-yi şevâhik-ı cibâlinde tulû’ etmiş “Saîd-i Kürdî” isminde nevâdir-i hilkatten ma’dûd bir ateşpâre-i zekânın ıstanbul âfâkında rü’yet eylediği haberi etrâfa aksetmiş.. ve fıtraten mütecessis olan ba’zı kimseler o hârika-i fıtratı peyâpey gördükçe, hilkatin hazâin-i lâtefnâsındaki sehâveti bir türlü hazmedemeyenleri, şu Kürd kıyâfetinde, o şâl ve şâlvar altında öyle bir kânûn-i dehânın ihtifâ edebileceğini bir türlü anlayamayarak, âtıl ve müzevvir olan ekseriyet-i hasîse, zelil olan hissiyât-ı umûmiyesini bir kelime-i tezyîfin ma’nâ-yı intikàmında telhîs etmişlerdi: Mecnûn!…

Saîd-i Nûrsî, filvâki’ ifrât-ı zekâ i’tibâriyle hudûd-i cünûnda idi. Fakat öyle bir cünûn ki; onun rûh-i kemâl ve aklına, en ulvî ve fedâî şâir-i bedbahtî olan bir üstâd-ı muhterem (A.Cevdet), şu mısra’larında tercümân-ı zîşânı olmuştur:

Cünûn, başımda yanar âteş-i maâlîdir,
Cünûn, başımda benim bir zekâ-yi âlîdir,
Benim cünûnuma rehber ziyâ-yi ulviyyet,
Benim cünûnumu bekler azîm bir niyyet!

Evet, Saîd-i Nûrsî, ıstanbul’a; şûrezâr Vilâyât-ı şarkıye’nin, maârifsizlikle öldürülmek istenilmiş kâinât idrâkinde yapamadığı kâşânelere bedel, Yıldız siyâsetlerini zelzelelere vermek azmiyle gelmişti.

Daha ıstanbul’a gelmeden Van’dan, Bitlis’ten, Mardin’den defaatle nefyolundu. ıstanbul’a gelmesiyle berâber Sultan Abdülhamîd tarafından da sûret-i mahsûsada tarassud altına aldırıldı. Birkaç kerre tevkif edildi. Nihâyet bir gün geldi ki, Saîd-i Nûrsî’yi de Üsküdâr’a Toptaşı’na yolladılar. Çünki, hapishânede îkaz edilecek kimseler bulunmak muhtemeldi. Timarhâneden(*) ikide birde çıkarılıyor; maâş, rütbe tebşîr edilir..Hz. Saîd; “Ben Vilâyât-ı şarkıye’de medrese, mekteb açtırmak üzere geldim. Başka bir dileğim yoktur. Bunu isterim, başka bir şey istemem.” derdi. Ta’bîr-i âherle, Bedîüzzamân iki şey istiyordu: Kürdistân’ın her tarafında mektebler, medreseler açtırmak istiyor, başka bir şey almamak istiyordu…

(*): H.1328 / M.1910 nüshasında, “Bîmârhâne”. (B.T.)

kânûn (‘kef’ ile): Ocak. Bir şey’in tutuşup yandığı yer.
kânûn-i dehâ: Dehâ ocağı. Dehâ kaynağı.

Vakit Gazetesi'nden bahis alınan ilgili röportajın hangi tarihte yayınlandığını yazabilir misiniz? Orijinal metni bizzat gazeteden okumak istiyorum da...

Müdakkik Kardeşim,

Burada sâdece D.H.Ö. hakkında konuşuyorum. 1909 ve 1910 baskılarına i'tirâzım yok. Zâten sûretleri elimde. "Âsâr-ı Bedîiyye" ve "ıçtimâî Reçeteler"e de baktım. Hattâ, "Kahriyyât"ın 1908 Mısır baskısı orijinal nüshası da elimde var. Zehrâ nüshasına da inşâallah ulaşırsam bakarım. Ağabeylerin yazıları olduğuna emînim. Belki Üstâd'ın tashihinden de geçmiş olabilir. 1954-57'lerde Os. teksir edilen elimdeki nüshada bizzat Üstâd'ın kendi elyazısı ile değişiklikler yaptığı görülüyor. Demek ki, sahih diyebileceğimiz birden fazla nüsha olma ihtimâli kuvvetli. Diğerlerini kabûl edip bu nüshayı kabûl etmemek hakperestlik olabilir mi?
Üstâd'ın bilgisi hâricinde yapılan tasarruflar varsa, Kutlular Ağabey'in de "yanlış yaptık "gibi bir i'tirâfı varsa söylenecek bir şey yok. Hatâdan dönmek, tashih cihetine gitmek gerek.
D.H.Ö.'den önceki parçayla berâber bir küçük kısmı dahâ gönderiyorum. Kırmızı yazılar Üstâd'ın elyazısı olan yerlerdir. Hâlâ kabul etmiyorsanız ve iknâ olacaksanız; belge takası da yapabiliriz. Siz elinizdeki orijinal belgelerin fotokopilerini gönderin ben de bendekileri göndereyim.
Hoşça kalın.


ıFÂDE-ı NÂşıR AHMED RÂMıZ(*)

323 senesi zarfında idi ki; Kürdistân’ın yalçın, sarp, âhenîn mâverâ-yi şevâhik-ı cibâlinde tulû’ etmiş “Saîd-i Kürdî” isminde nevâdir-i hilkatten ma’dûd bir ateşpâre-i zekânın ıstanbul âfâkında rü’yet eylediği haberi etrâfa aksetmiş.. ve fıtraten mütecessis olan ba’zı kimseler o hârika-i fıtratı peyâpey gördükçe, hilkatin hazâin-i lâtefnâsındaki sehâveti bir türlü hazmedemeyenleri, şu Kürd kıyâfetinde, o şâl ve şâlvar altında öyle bir kânûn(**)-i dehânın ihtifâ edebileceğini bir türlü anlayamayarak, âtıl ve müzevvir olan ekseriyet-i hasîse, zelil olan hissiyât-ı umûmiyesini bir kelime-i tezyîfin ma’nâ-yı intikàmında telhîs etmişlerdi: Mecnûn!…

Saîd-i Nûrsî, filvâki’ ifrât-ı zekâ i’tibâriyle hudûd-i cünûnda idi. Fakat öyle bir cünûn ki; onun rûh-i kemâl ve aklına, en ulvî ve fedâî şâir-i bedbahtî olan bir üstâd-ı muhterem (A.Cevdet), şu mısra’larında tercümân-ı zîşânı olmuştur:

Cünûn, başımda yanar âteş-i maâlîdir,
Cünûn, başımda benim bir zekâ-yi âlîdir,
Benim cünûnuma rehber ziyâ-yi ulviyyet,
Benim cünûnumu bekler azîm bir niyyet!

Evet, Saîd-i Nûrsî, ıstanbul’a; şûrezâr Vilâyât-ı şarkıye’nin, maârifsizlikle öldürülmek istenilmiş kâinât idrâkinde yapamadığı kâşânelere bedel, Yıldız siyâsetlerini zelzelelere vermek azmiyle gelmişti.

Daha ıstanbul’a gelmeden Van’dan, Bitlis’ten, Mardin’den defaatle nefyolundu. ıstanbul’a gelmesiyle berâber Sultan Abdülhamîd tarafından da sûret-i mahsûsada tarassud altına aldırıldı. Birkaç kerre tevkif edildi. Nihâyet bir gün geldi ki, Saîd-i Nûrsî’yi de Üsküdâr’a Toptaşı’na yolladılar. Çünki, hapishânede îkaz edilecek kimseler bulunmak muhtemeldi. Timarhâneden(***) ikide birde çıkarılıyor; maâş, rütbe tebşîr edilir..Hz. Saîd; “Ben Vilâyât-ı şarkıye’de medrese, mekteb açtırmak üzere geldim. Başka bir dileğim yoktur. Bunu isterim, başka bir şey istemem.” derdi. Ta’bîr-i âherle, Bedîüzzamân iki şey istiyordu: Kürdistân’ın her tarafında mektebler, medreseler açtırmak istiyor, başka bir şey almamak istiyordu…

(*): Üstâd Hazretlerinin kendi elyazısı olan ibâreler, kırmızı eğik yazı ile gösterilmiştir. (B.Tunç)
(**): Koyu turuncu kelimeler kat’îdir. (B.T.)
(***): H.1328 / M.1910 nüshasında, “Bîmârhâne”. (B.T.)

kânûn (‘kef’ ile): Ocak. Bir şey’in tutuşup yandığı yer.
kânûn-i dehâ: Dehâ ocağı. Dehâ kaynağı.




ÜÇÜNCÜ CıNÂYET(!): ıstanbul’da yirmibine yakın Kürdler; hammal, ve gàfil ve safdil olduklarından, müstebidlerin onları iğfâl ile hemşehrilerimi lekedâr etmelerinden korktum. O hammalların umûm yerlerini ve kahvelerini gezdim. Geçen sene, anlayacakları bir tarîk ile meşrûtiyeti onlara telkin ettim. şu meâlde:

Zübeyir Gündüzalp buna tek başına mı karar vermiş?

Değerli kardeşim hassasiyetini anlıyor ve bu konuda seninle hem fikiriz. Ancak Risale-i Nur siyaseti talim eder, siyasete dahil olmaz. Senin istediğin şey Risale-i Nur'un siyaset içine itilmesine sebep olur.

Elbette Risale-i Nur Kürt sorununu çözülmesi için ne lazım göstermişse ve hangi metod ve prensipleri vermişse ve ne tavsiye etmişse onun peşindeyiz.

ışte Milliyetçiliğin ne kadar muzır olduğunu gösterir Risaleler, işte Uhuvvet Risalesi daha niceleri. Ama Risale-i Nur'un hiç bir yerinde senin istediğin gibi bir metod yoktur. Siyasi ve ıçtimai Reçetelerde de yoktur.

Hem Nurcuların eski Said'in eserlerini yok saydığını iddia etmişsin. Asla ve kesinlikle evhamdır.

Bakınız ben Zehra Vakfından çok kardeş tanıyorum. Onların sohbetlerine gidiyorum. Bir kısım talebe malesef tek okuduğu kitab ıçtimai Derslerdir.
Neyse sonra devam edelim.

Muhabbetle

Kıymetli Kardeşim,
Bahsettiğiniz mes'elelerin hepsine değilse de bir kısmına katılıyorum.
Nur Câmiası geniş bir kitle. Türkçülük tarafı ağır basanlar olduğu gibi Kürtçülük yanı öne çıkanlar da vardır. Türk, Kürd olmak ayrı Türkçülük, Kürdçülük ayrı mes'eleler. Birbirine karıştırmamak gerek. Ama büyük ekseriyette hamiyet-i dîniyye esastır. Her türlü eksik ve hatâlarımıza rağmen Allâh'a binler şükürler ki, bu câmia var. Ya olmasaydı hâlimiz nice olurdu?. Tabîî ki, hatâları izâle yolları aranmalı. Aranıyor da inşâallah. şu an karşılıklı fikir alışverişinde bulunmamız bunun küçük bir tezâhürü. Karşımızda dinsizlik cereyanları, Süfyânizm gibi devâsâ canavarlar varken, işi ırk temeline indirirsek onların işini kolaylaştırmış oluruz sâdece. Herşeyden evvel ıttihâda, uhuvvete ihtiyâcımız var.
1950'li yıllarda teksir edilmiş olan, Üstâd Hazretlerinin kontrolundan geçmiş, içinde imzâsı, birkaç yerde elyazısı ve bu eseri 500 nüsha çoğaltan A. Nazif ve arkadaşlarına kendi elyazısı ile duâsının buluduğu Arabî El Hutbetü'ş-şâmiyye tecümesinin 92. sayfasından hepimizin bildiği bir kısmı naklediyorum:
"Hürriyet'in başında Sutan Reşâd'ın Rumeli'ye seyâhati münâsebetiyle Vilâyât-ı şarkıyye nâmına ben de refâkat ettim. şimendüferimizde iki, mektepli, mütefennin arkadaşla bir mübâhase oldu. Benden suâl ettiler ki; hamiyyet-i dîniyye mi, yoksa hamiyyet-i milliyye mi dahâ kuvvetli, dahâ lâzım?..
O zaman dedim: Biz müslümanlar; indimizde, yanımızda din ve milliyet bizzât müttehiddir... ... ... Öyle ise; hukuk-u umûmiyye içinde hamiyyet-i dîniyye esâs olmalı. Hamiyyet-i milliye ona hâdim ve kuvvet ve kal'ası olmalı.... ... ... Size derim ki: Hamiyyet-i dîniyye ve ıslâmiyyet miliyeti ve Türk ve Arab içinde tamâmıyle mezc olmuş ve kabil-i tefrik olamaz bir hâle gelmiş.. Hamiyyet-i ıslâmiyye; en kuvvetli, metin, Arş'dan gelmiş bir zencîr-i nûrânîdir.. Kırılmaz, kopmaz bir Urvetülvüska'dır, tahrip olmaz, mağlup olmaz bir kudsî kal'adır. .." ve devâmı gibi bahisler inşâallah bizlerin pekçok yaralarımızı tedâvî eder.

Burada, ızmir'de, Üstad Bediüzzaman'ın hayatta olan talebelerinden, Vanlı, Kürt asıllı, Selahaddin Akyıl ağabey var. Kendisi, Üstad'ın yakın hizmetine girmek istediği halde, o buna izin vermemiş. "Hemşehrisini kayırıyor" diye fitne kazanını kaynatacaklarından.

şimdi sen gelip burada, bunları konuşarak, Kürt milliyetçiliğini reklam için risaleleri kullanırsan, başkalarının ekmeğine yağ sürer, bu davaya zarar verirsin.

Kimse doğarken ne milletini, ne cinsiyetini seçebiliyor, biz Nurcular olarak bunun bilincindeyiz.

Asimile olayına gelirsek, zaten kendi millet bilincini taşıyan, bundan etkilenmez. Biz de asimile ve Kürtlere benliğini unutturma ve sorunu böyle çözülmesi taraftarı değiliz. Kenan Evren denen şahıs bile, Kürtçeye izin verilmeli diye laf söyledi geçenlere.

Baskıyla, asimileye zorlamayla sorun çözülmez. Bunu onlar da farketti. Sonra başka mihraklara oyuncak oluyor Kürtler.

Böyle hassas bir konuyu, risaleler üzerinden gündeme getirmen, kurcalaman, Kürt meselesine yarar getirmeyecektir. Onların ekmeğine yağ süreceksin, Said Nursi Kürtçülük, bölücülük yapıyordu diye yarım asırdan fazladır iftira atanların eline koz vereceksin.

Durum hassas, hala kavrayamadıysan ve böyle bir yol da tuttuysan, kusura bakma ama izin veremeyiz. Kartalın dürbün gibi gözüyle avını aradığı gibi, fitne için mahal arayanlara buradan ekmek çıkmamalı, kartel medyasını sen de biliyorsun.

Alıntı sahibi ""Bilâl Tunç""

Risâlelerde Üstâd'ın kendisinin veyâ talebelerinin ilcâât-ı zamân gereği ba'zı tasarruflarda bulundukları doğrudur. Elimde D.H.Ö.'nin 1909 ve 1910 baskılarının fotokopileri, 1954-57'lerde teksir edilen nüshanın aslı bulunuyor(Âsâr-ı Bedîiyye'de kapak fotoğrafı görülen nüsha). Üzerinde muhterem müellifin kendi el yazısı ile tashihleri var. Zehrâ Yayınları bu nüshayı dikkate almış mı? Almadı ise bir gerçeği gizlemiş olmuyor mu? Bir sayfasının yeni yazıya çevrilmişini ekte gönderiyorum. Sizin elinizdeki nüshada bulunmayan farklılıklar Üstâd Hazretlerinin bizzat kendi el yazısı ile yaptığı değişikliklerdir.
Üstâd'ın hangi ırktan olduğu hiç önemli değil. Peygamber Efendimiz'in Arab'lığının mühim olmadığı gibi. Biz Âl-i Beyt'ten olduğuna inanıyoruz.

Mü'minler ancak kardeştir.. Orta yolu ihtiyâr etmek lâzım, sevgili Kardeşim.
Allâh'a emânet olun.

Buna ek olarak diyorum ki, atıfta bulunulan yıllar, daha Osmanlı ımparatorluğunun ayakta olduğu yıllardır. O yıllarda, Kürtler yaşadığı için, o bölge, Kürdistan olarak anılırdı, sorun olarak görülmezdi. ıstanbul'a da Konstantinapol dendiği gibi. Bunu ecdad kendisi kullanmış, sorun olarak görmemiş.

Ama şimdi durum, şartlar aynı değil. Aynı sözleri kullanırsan, bölücü yaftasını saniyesinde yersin. Çok olaylar, çok fitneler geçti. Bunları göz önünde bulundurmak zorundasın.

Osmanhocam Risaleler'de bahsi geçen ve övülen milliyetçilik müsbet milliyetçiliktir. Ancak, bazı kardeşler müsbet milliyetçiliğin tanımını yanlış yapıyor.

Risalelerde geçen müsbet milliyetçilik, milletini sevmek ve milletine ait kemalatları ıslam'ın belki insanlığın kemali için istimal etmek ve yardımına koşmaktır. Biz sizi tanışıp kaynaşasınız diye farklı milletlerde yarattık " ayetinde geçen tanışma" emrinin Üstad tarafından yapılmış tefsirinin anlamı- benim anladığım kadarı ile- şudur ki;

Mesela; dinsiz bir Kürd'ü takvalı bir Türk'e tercih etmemek. Velev ki o Kürd kardeşimiz ola. Hem muzır bir Türk'ün zalimliğini diğer Türklere düşmanlığa sebep yapmamak.
Milletimize ait kemalat ile menfi bir iftihara girmemek. Zira, o kemalatı milletimize takan -bir hikmete binaen- Allah'tır bilmek. Elbete milletimizi kusursuz bilmemek ve sair miiletleri kusurları ile yargılamamak.

Hem unutulmamalı ki, kusursuz ne bir insan ne bir millet vardır. Her hakkın her bir hükmü hak olmak lazım olmadığı gibi, her batılın her bir hükmü batıl olmak lazım gelmez. Bu düstur ile baktığımızda, milletimize Allah tarafından komşu yapılan milletlerin kemalatı ile kendi milletimizin kusurlarını tamire çalışmak ve kendi milletimizin kemalatı ile komşu milletin kusurlarını tamire çalışmak. Zira ayet icabı Adetullah gösteriyor ki, komşu milletin eksik olan kemalatı, diğer komşu millete verilmiş ve "tanışma" emri ile bu kemalatların biribirine mecz olması istenmiş. Elbette bunun manası asimile olmak değildir. Üstad'ın Münazaratta dediği gibi (mealen) Kürtülük kemalatını Türklük havuzunda doldurmak ve küngan atıp o havuzdan istifade etmek. ışte iki milletin bu havuzudan bütün Alem-i islam ve belki nev-i beşer istifade edecektir. ıki milletin kemalatından oluşan havuzdan beslenecek ıslam gölü dünyaya barış ve huzur ve istikrar getirecek. Fikr-i hürriyet inkişaf edecek ve insandan şeytanlar ne kadar uğraşsa o gölü daha kirletemiyecek. Zira, suyunu sürekli yenileyen iki pınarın havuzu gölü temizleyecektir.
Söylediklerime delil mi istersin. Bak Osmanlıda ne zaman Türk akıl, Kürd silah olmuş. Bu farklı iki kemalat bir havuzda doldurulmuş. Atılan künganla değil Osmanlının, değil ıslam'ın; insaniyetin huzuruna ve inkşafına vesile olmuş.

Ayrıca; dinimizde nerede ise varis olacak şekilde önemsenmiş komşuluk münasebetleri gerek evimizin komşusu, gerek milletimizin komşusu, gerek devletimizin komşusu açısından aynıdır. Cüzzden külle kadar geniş bir yelpaze çizer.

Demek, bizler Kürd sorununun çözümünü biliyoruz ve saklamıyor her yerde anlatıyoruz. Ancak; Dünyaya ve kainata, asırlara bakan, muhit olan meseleleri nefiy ve inkar edenlere ne yapılır. Onları ikna etmek için siyasete girilmez. Hem mesleğimiz kabul etmez, hem akıl kabul etmez.

Muhabbetle

Kırkıncı Hocayı çok seviyorsunuz galiba

Ayrıca Kürt meselesine öyle takılmışsınız ki, Risale-i Nur'u ondan ibaret sanıyorsunuz. Muhakemat taki sözün değerlendiriliş ölçüsünü göz önünde bulundurmaksızın Kutlular ağabeyin sözlerini ele alıyorsunuz. Ve de Mehmet Kutlular hiç bir zaman, cemaat nezdinde, Kırkıncı Hoca gibi dokunulmaz bir konumda bulunmamıştır..

Kendi nefsinizi koymazsanız düşünme meselesine, düşünmüş olmazsınız

uğraşacak başka işi olmayan insanlar, gelip gidip Yeni Asya'ya çatıyor galiba..
dört yol ağzında bir yerde durup, gelip geçene bunları deyin de faydası olsun bari..

Demirel'in şeâir-i Dîniyye aleyhinde ve Müslümanları rencîde eden sözlerine katılmak mümkün değil. Ama insaf edin, bir insanı; kemmiyeten ve keyfiyyeten artıları ve eksilerini karşılaştırarak değerlendirmek gerekmez mi? Hem Demirel söyledi diye siz hiç başını açan veyâ Arabistan'a gideni gördünüz mü? Ama allâme bilinen birileri; "Başörtüsü fürûattır." dediği için başını açan binlercedir.. ışte Siyâsî ıslâmcılarınız iş başında. Başörtülülerin, yaşzedelerin, ımam-hatiplilerin,Kur'ân Kurslarının, .. mağdûriyeti niçin bitmiyor? Hiç soruyor musunuz?
Mehmet Kutlular Âğabey'in; "Biz devlet okullarında Kürtçe eğitime karşıyız." fikrine de şahsım i'tibârı ile katılmıyorum. Diğer düşünceleri ile hemfikirim.
Ama aziz Kardeşim, sizin niyetiniz üzüm yemek mi, yoksa bağcı dövmek mi, anlayabilmiş değilim? Sanki Hz.Ali muhabbeti değil de Hz. Ömer husûmeti yapıyor gibisiniz. He topluluğun, her şahsın birçok kusurları vardır şüphesiz. Bunları kurcalamakla nereye varabiliriz? Birbirimizle cedelleşmek yerine kendi meşrep ve mesleğimizin muhabbetiyle yetinsek dahâ iyi değil mi? Siz bütün kusurlardan ârî, pîr ü pâk mısınız? Dâhil olduğunuz topluluğun hiç mi kusurları yok? Önce kapınızın önünü temizleseniz, sonra başkaları ile uğraşsanız? Biz husmet değil muhabbet istiyoruz.
Selâmlar..

Alıntı sahibi ""osmanoca""

bu yazıyı iyi okuyalım...ama hak adına düşünelim..

Tamam Hocam hak adına düşünelim. Peki hak adına düşünmek ne demektir bilir misiniz? Hak adına düşünceye davat ettiğiniz kişiler hak adına düşünürken hangi metodu kullanıyor biliyor musunuz? Peki siz bu yazıdıklarınızı yazarken veya ropörtajları eleştirirken hak adına düşündünüz mü?

Hakkı Allah bildirir ve kelime itibari ile hak,doğru demektir. Yani, siz birini hak adına düşünmeye davet ettiğiniz vakit "doğru" düşünmesini istiyorsunuz demektir. Doğru'da Allah tarafanından bilidirlen ve emredilen ve-veya tavsiye edilen metodlar üzeredir. Yani, hakka, yani; doğruya davet ettiğiniz vakit, Kur'an tarafından bildirilen bir çizgi üzere olmaya davet ediyorsunuz, demektir. ışte; Risale-i Nur, bu ve sair asırların en mükemmel tefsiri olması hasebi ile verdiği metodlar haktır. O zaman biz Risale-i nur metodlarını istimal ettiğimiz vakit, hak yani doğru çizgi üzere oluruz.

Peki Risale-i Nur'un çizdiği çizgilere yada -kullanımı yakışıklı olsun- metodlara siz riayet ettiniz mi?

Peki, meslekdaş bir cemmaate , farklı meşrebten diye eza vermek Risale-i Nur'un hak prensibi midir, doğru yol mudur? Bizi bu derece insafsızca eleştirmek hak mıdır, Kur'ani midir? Daha nice Kur'ani ve Risale-i Nur'da şiddetle dikkatlere sunulmuş metodları bu derece çiğnemeniz rağmına sizin sözünüzü ne diye tutalım? Ayrıca Risale-i Nur metodudur ki, biz istikbalin evlatlarıyız. Bir idiayı tasvir edip, bu yanlıştır,demek zihnimizi doyurmaz. Delil isteriz. Hani söylediklerinide ki deliler? Delil diye verdiğiniz niye delil olsun? Bunu dahi izah etmek Risale-i Nur metodudur. Ama sizde yok.

Peki, Hocam bakalım siz hak üzere mi düşünmüşsünüz? Yazılarınızı cümle cümle inceliyelim.

Alıntı sahibi ""osmanoca""

Üstad zalimlerin müslümanları ve nurcuları davalarından uzaklaştırmak için en çok kullandıkları yolların başında korku duygusunu bir çok risalede dile getirir. bu korku ile hakikatler ketmedilmez...öyle olsaydı..üstad hayatı boyunca geri çekilmeyen ve hayatının sürgünde geçmesine neden olan bir yola girmezdi ve bu konuda korku damarına değinmezdi..üstad da kürtçülük iftirasına maruz kaldı. ama biz kendimize gelecek iftiralardan dolayı hakikatı söylemeyi bırakır ve sadece menfaat noktasında hareket edersek o zaman pek çok hata çıkar...

şimdi bu sözleri elbette, laf olsun, diye ulu orta söylemediniz. Elbette meşrebimizi korkaklıkla ve taviz ile suçluyorsunuz.

Biz de deriz ki: 12 Eylülün en dehşetli fırtınasında, cemaatimize vaad edilen saltanat, para ve hakeza dünya metaının yanında arzularını yerine getirmemiz mukabilinde cemaatimize ilişilmiyeceği sözü rağmına; darbelerini destek vermememiz neticesinde maruz kaldığımız tarassudlara, baskılaraz, zulümere rağmen hakikati söylemekten ve hak üzere olmaktan yılmayan ve vazgeçmeyen cemaatimiz mi korkak oldu? 71 Muhtırası zamanlarında başlatılan Nurcu avı rağmına Risale-i Nur metodlarından bir sapmamıza mı şahit oldunuz , bizi insafsızca dişlercesine korkaklıkla suçluyorsunuz.

Başa gelen hükümetleri destekleme karşılığında pek çok dünyevi nimetler kavuşmak mümkünken; asla çizgisinden ayrılmayan bizler mi korkak olduk? Velev ki çizgimiz yanlış olsun.
Hayret doğrusu destek verdiğimiz demokratlar kaç kez iktidara geldi, malum... Acaba, onlardan maddi bir çıkar sağlamak istese idik vermezler miydi? Acaba taviz verse idik cemaatimizin önüne serilen onca halıya kanıp kapitalizme boyun eğse idik tirajımız bir milyon olmaz mıydı? Maddi zorluklarımız olur muydu?Zehra Vakfı maddi durumu en kötü cemaattir. Kendinizle kıyaslayın.

Peki siz meşrebimizi korkaklıkla ve taviz vermekle suçlayarak iftira atmadınız mı? Peki bu hangi hak metodda dahildir(?)

Alıntı sahibi ""osmanoca""

işte vakit gazetesinde yazılmış diye bahsettiğim ve daha dün gazeten tekrar bana gelen o yazıdan bazı bölümler aktarayım...hatlarımızı görün...ama hak adına evet doğru deyin...

mehmet kutlular abiye sorulan bir soru:

- Demirel'in, şahsınızda Nurcuları kullandığı eleştirilerini nasıl değerlendiriyorsunuz?

- Demirel'in bizi kullandığı doğru değil. Bizi nerede kullandı? Oylarımızı alarak mı kullandı? AK Parti de benden oy isteyebilir. Ben bir grup isem, her parti benim oyumu almak için birtakım tavizler vermek durumundadır. Türkiye'nin şartları bu. Biz zaten demokrat misyonun DP, AP ve DYP ile geldiğine inanıyoruz. Çünkü bunun alternatifi yok. Demirel'e oyumuzu verdik, ama istediğimizi yapmadı diye parti değiştirecek bir kitle değiliz. Kendimizi değil milletimizi düşünüyoruz. Demirel, Bediüzzaman ve talebelerinin samimi bir dostudur. Bugüne kadar hiçbir zaman Demirel'in ağzından Bediüzzaman ve Nur talebelerinin aleyhinde bir tek kelime çıkmamıştır. Oy verdik diye teşvik gibi maddî veya manevî herhangi bir menfaat sağlamadık. Kaldı ki, inandığı istikamette oy kullanmak, kullanılmak olarak değerlendirilemez.

Hocam dedikya idiayı tarif ve tasfir zihnimizi doyurmuyor.
Kutlular Abi bir söz etti ise benimdir, tüm cemaat bireylerinin imzası vardır. Zira, o meşveretsiz söz söylemez. Madem meşveret var ve madem o meşveret üyelerini Yeni Asya cemaatinin bireyleri seçti vekaletimiz var. O sözü biz ettik ve biz kabul ettik.

şimdi bize bu sözdeki hataları Risale-i nur metodlarına uygun olarak yani doğu çizgide yani sizin çağrınız üzere hakka uygun ıspat etmeniz gereklidir. Aksi halde tarafımızdan "ne dediği meçhul ve sözü cevaba layık olmayanlar " hapsine atılacaksınız.

Alıntı sahibi ""osmanoca""

bazı demirel bilgileri:

-Başörtüsü takmak isteyen arabistana gider..
-Kur’an’daki 6666 ayetten 230’u dünyayı ve insani münasebetleri düzenliyor.Bunlar bugün aynen uygulanamaz.

ve dana bir sürü din düşmanlığı ama iki yüzlü olarak..

Peki hocam Risale-i Nur ve özellikle bu başlıkta yağtığınız çağrıda ki Eski Said'in presiplerine uygun olarak düşündüğümüzde siyasetin sanat işi olduğunu ve diyanetin mürecceh olduğunu ,ancak kişinin sanatına bakılması gerektiğini söylediğini görmez miyiz?

şimdi; Demirelin yaptığı hataları bizim oyumuzla bağdaştırıp bize eziyet etmeniz, oğul babanın günahının yüklenemez metoduna muhalefet olmaz mı? Bu zulüm olmaz mı? Hem de Münazarat'ta Üstad münafık ve kafir denilen, ahlaksız denilen Jön Türklere dahi hüsn ü zan etmiş. Bir metod vermiş. Okumaz mısın? ıçtimai Reçetelerde yok mu(?)

Ayrıca
-Başörtüsü takmak isteyen arabistana gider..
sözü Vakit gibi gazeler tarafından çarpıtılmıştır. Ben o gün onun sözünü canlı dinledim.

Demirel bir kıyaslama yapıyor ve diyor ki, AKP bu metodla baş örtüsünü çözemez. Böyle yaparlarsa yasağı savunanlar der
-türbanlılar Arabistana gitsinler..

Yani, Demirel o sırada kendi düşüncesini değil, vakıayı anlatıyordu. Malesef Akit gibi tarafgir gazeteler bunu sanki DEmirel "
-Başörtüsü takmak isteyen arabistana gitsin.. dedi diye yansıttı.
Hakikat budur. Ben dinledim. Kimseden duymadım. Kendim söylüyorum.
Ayrıca;Sizin AKP'ye oy vermiş olduğunuzu düşünüyorum.Sorular geliyor aklıma;

AKP'li yönetici dedi "Baş örtüsü yüzde bir buçuğun meselesidir"
AKP'li yönetici dedi "Paranın dini imanı yoktur"
AKP'li yönetici dedi "ıslami faiz meselesini aşalım"
AKP'li yönetici dedi "Ayasofya müzedir, ibadet edilmez
AKP'li yönetici dedi "Filan Kuran Kursunun yıkın"
AKP'li yönetici dedi "imam hatiplere söz vermedik
AKP'li yönetici dedi Baş ötrüsü ile bu toplantıya katılan şu kıza soruşturma açın"
AKP zinayı yasak etmekten korktu. Bilboardlarda çıplak kadınlara izin verdi. Sokaklarda içki içmeyi serbest bıraktı. Ve daha niceleri. Benzer şeyleri Özal ve Anap'ı yaptı.

Ama AKP dindar, Özal dindar cumhurbaşkanı

Sıkı durun, münafık dinsiz demirel ve DYP'si

ımam hatipleri açtı. Okulda namaz kılınmasına izin veren genelge yayımladı. Ayasofya'yı kısmen ibadete açtı ve Kur'an okuttu. 1991'de baş örtüsü yasağını kaldırdı. Dindarlar onun zamanında hep rahat nefes aldı.

Ama siz çıkıp tarafgir siyasal islamcı Erbakancı gazetlere inanıp onun Kur'an'ın yasak etmesine rağmen münafıklıkla suçlayın.

Peygamberimize vahiyle münafıklar bildirildiği halde ilan etmiş mi? Size vahiy mi geldi ki Demireli münafık ilan ediyorsunuz? Bu nasıl hak üzere olmak? Bizi hakka davet edenin önce kendi hak üzere olması lazım gelmez mi? Velevki Demirel münafık ola!

Alıntı sahibi ""osmanoca""

üstadın kastamonu lahikasında dediği gibi :

Birincisi: Bu asrın acib bir hassasıdır. (Hâşiye) Bu asırdaki ehl-i ıslâm'ın fevkalâde safderunluğu ve dehşetli canileri de âlîcenâbâne afvetmesi; ve bir tek haseneyi, binler seyyiatı işleyen ve binler mânevî ve maddî hukuk-u ibadı mahveden adamdan bir tek haseneyi görse, ona bir nevi tarafdar çıkmasıdır. Bu suretle ekall-i kalîl olan ehl-i dalâlet ve tuğyan; safdil tarafdar ile ekseriyet teşkil ederek, ekseriyetin hatâsına terettüb eden musibet-i âmmenin devamına ve idamesine belki teşeddüdüne kader-i ılâhiyyeye fetva verirler; biz buna müstehakız derler.

Hocam cehaletimi mahzur gör. Burada ne ima ediyorsunuz? Bu nüktenin konumuzla alakası ne? Burada verilen metodun Demirele oy vermemizle ne alakası var. Metodları karıştırdın herhal(!)

Alıntı sahibi ""osmanoca""

röpörtajda bir başka kısım:

- 28 şubat sürecinde Demirel "sivil yollara" başvururken, Ecevit, Demirel'in aksine Nurculara sahip çıktı.- Ecevit, Nurculara değil, Fethullah Hoca'ya sahip çıktı. Ecevit, dindarlara hiçbir zaman sıcak davranmadı. Orada Fethullah Hoca'nın desteğini alarak birinci parti olduğu için sahip çıktı. Ecevit'in ıslâmiyet'e karşı kanaati değişmedi.

- Hocaefendi yanlış mı yaptı?
-Bana göre Hocaefendi, Ecevit'i destekleyerek yanlış yaptı. Karaoğlan, Marksizmin bayraktarlığını yaptı. Marksistti. Dönüş yaptığını da sanmıyorum. Genel manada dindar grupları değil, sadece Fethullah Hoca'yı savundu. Bazıları her seçimde parti değiştirdi. Biz hiç değiştirmedik. Bana göre parti değiştirmeye gerek yoktu. Bu yaptıkları hareketin yerini Risaleler'de ve Üstad'ın hayatında bulamazlar.

ecevit için bunları rahatlıkla söylerken demirel için malesef taraftarlık ile iyiler grubuna konulmaktadır..işte siyasetin yaptırdığı şey...

Aslında hocam bu yazılara böyle yorum getirmeniz siyasetin yaptırdığı bir şey. Siyasi tarafgirliğe bulaşmışsınız ve bu kusurunuzu başkasına ket vurarak gideriyorsunuz!

Kutlular Abi gibi ömrü hizmetle geçmiş ve imanına dost ve düşmanın şehadet edeceği bir zata, sırf sizin hoşunuza gitmeyen bir partiye oy verdiği için, bu derece su i zan etmeyi hangi hak ve hakikata sığıştırıyorsunuz.
Kaldı ki yazıda bir yorum yok. Sedece gördükleri ile amel ediyor. Söylenene, kalbe değil, yapılana, fiile bakıyor. Tam Kur'ani bir metod. Aç Bakara suresi 204 ve 205'i oku.

ışte Kur'an dünya işlerinde söylenen söze değil, yapılan fiile bakmayı emrediyor. Kutlular Abi fiile bakıyor. Demirel imam hatip açmış, demirel Ayasofyayı ibadethane yapmış, demirel okulda namazı serbest bırakmış, demirel başörtüsü yasağını kaldırmış. Nurculara zarar vermemiş, dindarlara zarar vermemiş. Daha sözüne bakılmaz. Kuranı bu asra uygun görmediğini söylemişse de o Allah'a hesap verecek, ben fiile bakarım. Hiç değilse Sayın Erdoğan gibi "ben dindarım" dedikten sonra "paranın dini imanı olmaz, islami faiz meselesini aşalım," demiyor.
Hele hele Akit gibi tarafgir bir gazete veye, ERbakan gibilerin siyasi rekabet sırasında söylediği ve şöhret bulmuş, hakikat kabul edilmiş sözleri ile konuşmak Nurcuya hiç yakışmaz. Ecevit hem sözle hem fiille pek çok hatalar yapmış, zarar vermiş. Elbette ona hüsn ü zan caiz olmaz. Elbette demirele hüsnü zan caizdir ve mecburendir.

Risale-i Nur metodu değil midir; "siyasette kalbe bakılmaz, ele bakılır". Siz Risale-i Nur okumuyor musunuz? yoksa sizde -maalesef- gördüğüm bazı kardeşler gibi sadece ıçtimai Reçetleri mi okuyorsunuz?

Alıntı sahibi ""osmanoca""

bir başka soru:

- Müsadenizle tekrar bölünmelere gelmek istiyorum. Darbelerin ayrılıkta nasıl etkisi oldu?

- 12 Mart'ı eleştirdik. Ama 12 Eylül'de, bazı ağabeyler yanlış bir yola girdiler. Mehmet Kırkıncı, "Komünistlere karşı kader bizi Kemalistlerle beraber olmaya mecbur etti' diyor. Hayatını anlattığı kitabında, ihtilali müjdeli bir haber olarak aldığını söylüyor. Bu fikri Kırkıncı Hoca geliştirdi.

devam ederek:

ıhtilal sonrası ağabeyler, Kırkıncı Hoca'nın "ihtilal oldu, aleyhte olursak kötü olur" düşüncesinin etkisinde kaldılar. Buna inandılar. "Hapse girme endişesi" ve "cemaati koruma düşüncesi"yle ihtilalcilerin eleştirilmemesi gerektiğini söylediler. Kırkıncı Hoca'nın bu yönde mektubu var. Bunlar, 12 Eylül darbesini Çanakkale, Niğbolu ve Malazgirt zaferlerinden daha büyük bir zafer olarak sundular. Bu, Üstad'ın anlayış ve inancına ters bir tutumdu. Biz ihtilali savunamayız.

CEvap luzumsuz

Alıntı sahibi ""osmanoca""

başka bir soru:

- Kürt sorununu sormak istiyorum. Bu soruna nasıl bakıyorsunuz?

- Hiçbir Kürt vatandaşımızın hak noktasında benden daha az hakkı yok. Kendi aralarında dillerini istedikleri gibi konuşuyorlar. Biz devlet okullarında Kürtçe eğitime karşıyız. Dünyanın hiçbir yerinde böyle bir şey yok. Özel okullar açılmasına itirazım yok. Ama devlet okulunda Kürtçe eğitim olmaz. Türkiye Cumhuriyeti'nin kanunu var. Bu kanuna göre devletin resmi dili Türkçe'dir. 12 Eylül'e kadar Kürtçe konuşma sorunu yoktu. 12 Eylülcüler, PKK meselesinden dolayı biraz sıkı tuttular. Bu da yanlıştı. Efendim, "Kürtçe eğitim verilsin." Hayır efendim böyle bir şey olmaz. Türkiye'de yirmi beş ırk var.


işte çarpık bir düşünce daha..üstad bizzat zehra üniversitesinde birlik ve kardeşlik sağlanması için arapça türkçe kürtçe olmasından bahsederken ve kürdistandaki okullarda atanan hocaların halkın dilini bilmediğini ve böyle eğitim olmayacağını, hocaların kürtçe bilmesi gerektiğini münazaratta belirtir:

Zülcenaheyn Kürtlerin mutemedleri olan ekrad ulemasından veya istınas etmek (tanışıklık sağlamak) için lisan-ı mahalliye âşina olanları müderris olarak intihab etmeli.
evet ve daha nice şeyler...

biz kurana göre düşünecekken üstadın keyfi küfrü ve cebri dediği kanunlara göre düşünülecekse bu işin neresi islamidir üstadın mantığını uygundur ki....

islam herkese aynı hakkı verir...eğer kanunlara göre bir şeyler talep edilecek veya inkar edilecekse tüm devletlerde uyugulanan kanunlara göre yapılan zulümler haklı ve yerindedir denilmelidir..kimse kalkıp hak istiyorum demesin...islami hakları da istemeyin çünkü kanunlar müslümanlara ve kürtlere hayat hakkı tanımıyor...

selamlar....düşünmez miyiz..

şu yazdıklarınıza inşaallah daha sonra cevap yazacağım. Nasıl hak ve hakikate muhalif sözler ettiğinizi inşaallah ıspat edeceğim.

Muhabbetle

Alıntı sahibi ""Bilâl Tunç""

Demirel'in şeâir-i Dîniyye aleyhinde ve Müslümanları rencîde eden sözlerine katılmak mümkün değil. Ama insaf edin, bir insanı; kemmiyeten ve keyfiyyeten artıları ve eksilerini karşılaştırarak değerlendirmek gerekmez mi? Hem Demirel söyledi diye siz hiç başını açan veyâ Arabistan'a gideni gördünüz mü? Ama allâme bilinen birileri; "Başörtüsü fürûattır." dediği için başını açan binlercedir.. ışte Siyâsî ıslâmcılarınız iş başında. Başörtülülerin, yaşzedelerin, ımam-hatiplilerin,Kur'ân Kurslarının, .. mağdûriyeti niçin bitmiyor? Hiç soruyor musunuz?
Mehmet Kutlular Âğabey'in; "Biz devlet okullarında Kürtçe eğitime karşıyız." fikrine de şahsım i'tibârı ile katılmıyorum. Diğer düşünceleri ile hemfikirim.
Ama aziz Kardeşim, sizin niyetiniz üzüm yemek mi, yoksa bağcı dövmek mi, anlayabilmiş değilim? Sanki Hz.Ali muhabbeti değil de Hz. Ömer husûmeti yapıyor gibisiniz. He topluluğun, her şahsın birçok kusurları vardır şüphesiz. Bunları kurcalamakla nereye varabiliriz? Birbirimizle cedelleşmek yerine kendi meşrep ve mesleğimizin muhabbetiyle yetinsek dahâ iyi değil mi? Siz bütün kusurlardan ârî, pîr ü pâk mısınız? Dâhil olduğunuz topluluğun hiç mi kusurları yok? Önce kapınızın önünü temizleseniz, sonra başkaları ile uğraşsanız? Biz husmet değil muhabbet istiyoruz.
Selâmlar..

Bu yazıyı görmeden cevap yazmışım. Boşuna bu kadar yoruldum. Allah razı olsun.

Muhabbetle