Selamunaleyküm
"Risale-i Nurun Muallimi Risale-i Nurdur"...
Bizlerin mesaili ise;Bir talebe hasiyeti ile aldığımız derslerimizi mabeynimizde mütalaa etmektir.Ve ılimlerin şahı Padişahı olan ıman ılmiyle mesaimizi nurlandırmakla,bu Hizmet-i ımaniye ve Kuraniyede ıhlas ile istihdamımızı,Rabbi Rahimimizden istemektir...
Bismihusubhanehu ve bihamdihi
Celal ve Cemal tecellileri,hem Celaldeki ezeli ihata hem ef'ale talluku,iki azim tecelli-i cereyanı ifade eden,biri Azamet ve Kibriya. Biri ,inam ,ihsan, kerem,güzellik gibi efali latifaneyi tazammun eden hakaiki esma-i ilahiyedir.
Tecelli ayinelerinde,bütün esma-i ilahiye gibi hayattar ve daim dir…Hayat ve sayfasında ve hayatın olduğu bütün sahifelerde nihayetsiz ve bizce ihatasız ve idrakten acizliğimizde mutlak olan derecede mütecellidir.
Bu tecellilere makes,mirat olan alemlerde ;Celal hem Büyüklük Hem hiddet gibi Manalarla kendini gösterir…Galaksiler kainat sisteminde Azamet göründüğü gibi,zecr ve afat-ı umumi gibi konumda da hiddet gibi görünür.
Bu manada Sübhaniyet ve O'ndan mahlukatın uzaklığı noktasında münezzehiyet-i ılahiyye gibi hakaiki ilan eder…
Cemal'in hüsn olması hayır olması;bu azametli tecellide dehşet alan aleme ,iltica ,rücu gibi hakaikle istinat göstererek ve bütün güzellikleri de cem ederek sunması ,cemal penceresinden bir manzarayı latifedir…
Cemal yakınlıktır…Bu makamde yakınlığın ihsanıyla bir ikramı şahane hayatı nurlandırır..
Bu iki tecelli hayatın her yerinde hakim tecellilerdir…Ve Kainat harekatında,seyrinde ve deveranında bununla mayalanmıştır.Ve insanda latifeleriyle aynı manada bu tecellilere mazhardır.
Hayat; isimlerin azameti ile ebediyen ezelde hazırlanmıştır.Uzaklık ve yakınlık bu kadar mükemmel mecz olduğu bu hakikatla ahenk tamamlanmıştır ve ebediyen de tamamlanacaktır.
Burada bizlere bu ihata alanlarını ve hem mülküllahda hem abdin kalbine kadar uzanan ve içine alan ihatadan bahis ile,ınsan ve alemin mazhar olduğu bu tecelliden,akseden mesailin hakikatından söz ediliyor..Celal ve Cemal penceresinden bir manada tecelliyatı esma-i ilahiyenin nurani ve sonsuz haritası gösteriliyor..Mesela;
ı'lem eyyühe'l-aziz! ısm-i Celâl, alelekser nevilerde, külliyatta tecellî eder. ısm-i cemalise, mevcudatın cüz'iyatına tecellî eder. Bu itibarla, nevilerdeki cûd-u mutlak, celâlin tecellîsidir. Cüz'iyatın nakışları, eşhasın güzellikleri cemalin tecellîyatındandır.
Ve keza, celâl, vahidiyetin tecellîsinden, cemal dahi ehadiyetin tecellîsinden zahir olur. Bazan da cemal, celâlden tecellî eder. Evet, cemalin gözünde celâl ne kadar cemîldir; celâlin gözünde dahi cemal o kadar celîldir.
Hem bir vahdaniyet hem bir Ehadiyet tecellisi olarak,uzaklık ve yakınlığıda tesis ederken;
ı'lem eyyühe'l-aziz! Sübhanallah ve Elhamdü lillâh cümleleri Cenab-ı Hakkı celâl ve cemal sıfatlarıyla zımnen tavsif ediyorlar.
Celâl sıfatını tazammun eden Sübhanallah, abdin ve mahlûkun Allah'tan baid olduklarına nâzırdır. Cemal sıfatını içine alan Elhamdü lillâh, Cenab-ı Hakkın rahmetiyle abde ve mahlûkata karib olduğuna işarettir. Meselâ, biri kurb, diğeri bu'd olmak üzere, bize nâzır, şemsin iki ciheti vardır. Kurb cihetiyle, hararet ve ziyayı veriyor. Bu'd cihetiyle, insanların mazarratlarından tâhir ve sâfi kalıyor. Bu itibarla insan şemse karşı yalnız kabil olabilir, fâil ve müessir olamaz.
Kezalik-bilâ teşbih-Cenab-ı Hak rahmetiyle bize karib olduğu cihetle ona hamd ediyoruz. Biz ondan uzak olduğumuz cihetle Onu tesbih ediyoruz. Binaenaleyh, rahmetiyle kurbuna bakarken hamdet. Ondan baid olduğuna bakarken tesbih et. Fakat her iki makamı karıştırma. Ve her iki nazarı birleştirme ki, hak ve istikamet mültebis olmasın. Lâkin iltibas ve mezc olmadığı takdirde, her iki makamı ve her iki nazarı hem tebdil, hem cem edebilirsin. Evet, Sübhanallahi ve bihamdihî her iki makamı cem eden bir cümledir.
Manaların biri birini gösterir ve tecelliyatta,bir dağılma parçalanma olmadığını ve ihatın genişliği ile Abid ıle halık arasında ki irtibati,cemal penceresinde ubudiyetle,celal dairesini temaşa ettirir tarif eder. Davet eder.Ve der;
Sonra, şu kâinatın mezahirinde ve şu mevcudât-ı seyyalenin aynalarında cemal ve celâl ve kemâl-i kibriyasının izharına karşı, mahviyet içinde muhabbet ve hayretle secde edip mukabele ettiler.
Varlık alemini ve imtihanı ve nihayetini gösterdiği gibi,vicdan ile olan irtibatında,Rabbimiz kendini kalbi beşere, vicdanı insaniyeye bu tecellilerle ihsas eder…Korku ve ümit bu tecellinin zuhurlarıdır…Korku ve Ümidin Hakiki mahiyetinin talimiyle bu hakaik de kabiliyete göre inkişaf eder.
Dini ıslamiyet bu tecelliyatı ıyiliği emir ve kötülükten men olarak,hüküm vechiyle şeriat olarak,efal bölümünü beyen etmiştir..
Haşir olarak ta hakaiki imaniye esasatı bunu ders vermiş,ve Ahkamı imaniye hükümlerini mustakim akıllara yerleşttirmiştir.
Vicdan ise bu tecellinin talimiyle,Marifetullahda terekki etmektedir…Korku Rahmete iltica ettirir..Tokat şefkat sinesine…gibi hayatı doldurur keyfiyettedir...
“Kim uyanık vicdanını dinlese,Ebed Ebed sesini işitecektir”
Vicdanı beşeri bu tecelliler uyandırır ve işte ebediyet arzusuyla ve ebedi zata müştaklığıyla,Celal ikazından Cemal intibahıyla ayılır…
Hidayet-i ılahiye bu tecellidendir denilebilir,Çünki;Rabbimizin marziyatını talim ederken,teklifte kullandığı uslup ve kaideyi irşad bu iki tecelliyle akla ve kalbe teklif edilmiştir...
Korku ve Ümit bu ıki tecelliyi Esma-i ılahiyenin tahrikiyle ıstikameti tesis eden denge noktasıdır...Malumdur ki Muvasala; hassas ve ciddi meselelerin ef'al-i müvazeneyle maksada ulaşmasını temin eder...Burda ihsan budur ki;ınsan hissedar olsun..bu mana ona ihsas edisin...O da bu cenahlarla ebede yürürsün...
"Celâli yüce olan Allah, ilmi ve kudretiyle herşeyden nihayet derecede büyüktür. Zira O öyle bir Hallâk, Fettah, Faal, Allâm, Vehhab ve Feyyazdır ve öyle bir şems-i Ezelîdir ki, şu kâinat, bütün envâ ve mevcudatıyla beraber, Onun envârının gölgeleri, Onun ef'âlinin eserleri, Onun esmâsının çeşit çeşit tecelliyâtının renk renk nakışları, Onun kaza ve kader kaleminin hatları, Onun sıfâtının ve cemal ve celâl ve kemâlinin tecelliyâtının aynalarıdır."
Tefekkür namaden bu bölümle bu konuyu ihatasızlığı noktasında haddimizi aşmadan ve istifademiz noktasında hamd ile iki manayı cem ederek nihayet veriyoruz…
Belki kardeşlerimizin iştirakleri yeni manalara vesile olur,gerçek hayat olan bu hakikatta marifetullah pencereleri açar çünki;Birinci Mebhas
“Veinminşeyinillayusebbihubihamdihi”sırrınca, herşeyden Cenâb-ı Hakka karşı pencereler hükmünde çok vecihler var. Bütün mevcudatın hakaiki, bütün kâinatın hakikati, esmâ-i ılâhiyeye istinad eder. Herbir şeyin hakikati, bir isme veyahut çok esmâya istinad eder. Eşyadaki san'atlar dahi, herbiri birer isme dayanıyor. Hattâ, hakikî fenn-i hikmet Hakîm ismine ve hakikatli fenn-i tıp şâfî ismine ve fenn-i hendese Mukaddir ismine, ve hâkezâ, herbir fen bir isme dayandığı ve onda nihayet bulduğu gibi, bütün fünun ve kemâlât-ı beşeriye ve tabakat-ı kümmelîn-i insaniyenin hakikatleri esmâ-i ılâhiyeye istinad eder. Hattâ, muhakkıkîn-i evliyanın bir kısmı demişler: "Hakikî hakaik-i eşya, esmâ-i ılâhiyedir. Mahiyet-i eşya ise, o hakaikin gölgeleridir. Hattâ, birtek zîhayat şeyde, yalnız zâhir olarak yirmi kadar esmâ-i ılâhiyenin cilve-i nakşı görünebilir."
Selam ve dua ile
m_safiturk
