Muhabbet Fedâileri

Bugünün Müslümanlarında hepimizi rahatsız eden bir problem var. Maalesef bizler malâyâni (bizi ilgilendirmeyen, dünya ve ahiretimize doğrudan faydası olmayan) şeylerle çok meşgul oluyoruz.

Özellikle sohbet ortamlarında bir Müslüman'dan beklenen tavrı sergileyemediğimiz kanaati hakim bende. Çok fuzuli şeyler konuşuyoruz. Evirip çevirip sözü sohbet-i canana bir türlü getiremiyoruz. Unutulmamalıdır ki bulunulması gereken konumda durmamak, bulunulan konumun hakkını vermemek kredi kaybettiren bir husustur. “Seviyesiz insan” imajı uyandırır. Bunlarda “ınanmıyorlar diye neredeyse kendisini helak edecek” insan havası yok, diye düşündürür.

Ne olur, sohbetler hep sohbet-i Canan olsun. Yani, evirip çevirip söz Allah'a ve Allah'ın Resûlü’ne bağlansın. Dinimiz diyelim, fuzuli konuların bir damlasına bile müsaade etmeyelim. Unutmayalım, ömrümüzün dakikaları sayılı. Boşuna harcamayalım onları. Sorarlar öbür tarafta onun hesabını. Her nefeste bize rağmen, şuurumuzun taalluk etmemesine rağmen iki defa hayatımızı bağışlayan Allah'a şükredelim, hamd edelim.

Bütün bunları ister iğne ister çuvaldız olarak kabul edebilirsiniz ama realiteyi de görmek lazım. “Hakiki mü'min görüldüğü zaman Allah'ı hatırlatır.” deniyor hadiste. Bunun manası onun her türlü tavır ve davranışında Allah okunur demektir. Yani lafz-ı Celale yazıyordur onun dört bir yanında. Davranışlarında Allah ahlakı nümayandır.

Yaşamadığınız şeyleri anlatmayın

Öte yandan Allah, başkalarının hidayetine vesile olmayı bizim bu noktadaki hassasiyetimize bağlamış olabilir. Dolayısıyla şayet bu neticenin sebebi oysa başka bir sebeple bu netice elde edilemez. Diyalektik yapmakla, demagojide bulunmakla, Allah anlatılırken kendi büyüklüklerinden bahsetmekle bu sonuca ulaşılamaz. Cerrahsanız, neşterle halledilecek problemi pansumanla halledemezsiniz. Kendiniz, içinizde yaşamadığınız, hissetmediğiniz hakikatleri güzel sözlerle ya da tumturaklı yazılarla başkalarına anlatamazsınız.

ılk mevhibeler böyle bir oluş için yeterli gibi geliyor bana. Evet, ilk mevhibeler, yani Allah elimizden tutmuş, sokaktan çekmiş bizi ve bir yerde tabir caizse ipe dizmiş. Biz artık sağda solda, ne şirazesinden çıkmış bir kitap parçasıyız, ne de sağa sola saçılmış tesbih taneleri. ıpe dizilmiş ve saflar halinde O'nun huzuruna durmuşuz. Öyleyse ona göre bir duruşa sahip olmamız lazım.

Bu mülahazaları ne zaman yüreğimde hissetsem gözümde tarih boyunca destan yazan dört topluluk canlanır. Birinci ve en önemli örnek, asr-ı saadette Efendimiz (sallallâhu aleyhi ve sellem)'in etrafındaki sahabiler. Onlar O'na ve davasına olan bağlılıkları, bu uğurda katlandıkları fedakarlıklar ve sergiledikleri performansla benzersizdirler. ıki, Hazreti ısa'nin etrafındaki Havariler. Yani o on bir insan, insanlık tarihinin adeta kaderini değiştiriyorlar. Müthiş, alabildiğine baş döndürücü bir aksiyonları var. Üç, Söğüd'ün bağrında göğeren ve üç kıtaya dal budak salan koca çınar. Dört, çağın büyük düşünürü (bediüzzaman) ve etrafındakiler.

evet fethullah hocaefendinin amerika sohbetlerinden
bu düşünceye çok ihtiyacımız var

Alıntı sahibi ""insirah""

ışiniz gücünüz o,biraz dünyaya bakın,müslümanlar her yönde gelişmeli...cümleleri...

şu kainattan Hz Muhammedin(sav) nuru çıksa kainat söner
kuran ın nuru çıksa dünya bir serseri gibi sağa sola toslar
her şey Allah la mana kazanır iman nuru ile aydınlanırken insan Allah dan bir an ayrı kalırsa ne olur acaba biz imtihan dünyasında olduğumuzdan bu bize gösterilmiyor
öyle olmasa islam büyükleri tedavi için bile olsa uyuşturulmayı kendileri için izin vermemişler
biz kendimize soralım en mutlu olduğumuz anlar ne zaman Rable irtibat halinde olduğumuz zamanlar değilmi ki
eğer öyle değilse ...

ama bu meselede dünya meseleri ile ilgilenmeyecek değiliz ama herşeyi Allah a bağlamalıyız Onun rızası istikametinde tavırlarımızı belirlemeliyiz
mal mülk kazanırken ve onla alakalı düşüncelere dalmak yanlış olmaması ben kazandığım parayı dini mübini islam uğrunda cihad eden kardeşlerime verecegim düşüncesinde
kainat kitabının hikmetlerini öğrenen bir öğrenci ben bu bilgilerimi ve bu kariyerimi davam uğruna nasıl kullanırım demek
hasılı herşey Onun için olmalı Onun rızasını aranmalı
biz o razı ise bende razıyım diyebiliyor isek ne mutlu bize
tüm malını kaybeden zerre kadar üzülmemeli dünyayı kazansa zerre kadar sevinmemeli bu formül her meselede mihenk taşı olmalı

müminler her yönden herkesin imrenecek ve takdir edeceği donanıma sahip olmala