Muhabbet Fedâileri

küfür, böyle mahiyyet-i insânîyyeyi yıkar, elmastan kömüre kalbeder

îmân tevhidi, tevhid teslimi, teslim tevekkülü, tevekkül saadet-i dâreyni iktiza eder.

insânın vazife-i fıtriyyesi; taallümle tekemmüldür, dua ile ubûdiyyettir.

Demek insân bu âleme ilim ve dua vasıtasıyla tekemmül etmek için gelmiştir. Mâhiyet ve istidad itibariyle herşey ilme bağlıdır. Ve bütün ulûm-u hakikîyyeyyenin esası ve madeni ve nuru ve ruhu; Mârifetullahtır ve onun üss-ül esası da ıman-ı Billâhtır.
Hem insân, nihayetsiz acziyle nihayetsiz beliyyata maruz ve hadsiz a'danın hücumuna mübtelâ ve nihayetsiz fakrıyla beraber nihayetsiz hâcâta giriftar ve nihayetsiz metâlibe muhtaç olduğundan, vazife-i asliyye-i fıtriyyesi, îmândan sonra “dua”dır.
Dua ise, esas-ı ubûdiyyettir. Ubudiyyet ise, hâlisen livechillâh olmalı. Yalnız aczini izhar edip, dua ile O’na iltica etmeli. Rubûbiyyetine karışmamalı. Tedbiri O’na bırakmalı. Hikmetine itimad etmeli.