Bu konuda değişik fikirler ve görüşler konuşabiliriz.
Birincisi benden:
ÜÇÜNCÜ KÜÇÜK MESELE
Medâr-ı ibret üç hadisedir.
Birinci hadise: Bir zaman, Resul-i Ekrem Aleyhissalâtü Vesselâm, Hazret-i Ömer Radıyallahu Anh’a Yahudi çocukları içinde birisini gösterdi, "İşte sureti" dedi. Hazret-i Ömer Radiyallahu Anh, "Öyleyse ben bunu öldüreceğim" dedi. Ferman etti: "Eğer bu Süfyan ve İslâm Deccalı olsa, sen öldüremezsin; eğer o olmazsa, onun suretiyle öldürülmez."
Bu rivayet işaret eder ki, onun sureti, hâkimiyeti zamanında çok şeylerde görüneceği gibi, kendisi Yahudiler içinde tevellüt edecek. Gariptir ki, onun suretindeki bir çocuğu katledecek derecede ona hiddet ve adavet eden Hazret-i Ömer (Radıyallahu Anh), o Süfyan’ın en çok beğendiği ve takdir ettiği ve çok defa ondan senâkârâne bahsedeceği bir memdûhu Hazret-i Ömer’le çıkmış.
Şualar, Sayfa 514
http://www.risaleinurenstitusu.org/index…Sualar&Page=514
Benim burdan anladığım üç hakikat var:
Hazreti Ömer müslümanları temsil ediyor, demekki "İslam deccalini" müslim olanlar öldüremiyecek
İkincisi: Suretten bahsediliyor, demekki onun suretini dahi öldüremiyecek müslümanlar. Nitekim heryerde süfyanın sureti mevcuttur.
Üçüncüsü: Hocalar, süfyan vazifesini ifa ederken ondan senakarane bahsedecekler.
Siz ne düşünüyorsunuz?