Muhabbet Fedâileri

1952’de Ankara’da bir meslek okulunun son sınıfındaydım. Günlük konuşmalar “kız arkadaş” üzerindeydi.



Erkeklerin söylediği şu idi: “Gönül eğlendiriyorum, sonra bir tekme at dışarı.” Bitpazarı vardı, eski elbiseler alınıp satılırdı. Eski elbiseler için “müstamel elbise” kullanılmış elbise, kızların da ismi “Müstamel kız”. Bunlar arkadaşlarıyla gezer oynardı, kahkahaları çınlardı. Okul bitince evleneceklermiş. Nihayet okul bitti, herkes diplomasını aldı. Ancak okulun önü ağlayan kızlarla doldu. Tekmeyi atan gitmiş.

“Türlü yemin eden diller,

Sallanan o yaş mendiller,

Adanan mumlar kandiller,

Unutulur unutulur.

En sevgili dost arkadaş,

Önce olurken gözde yaş

Bilirsiniz yavaş yavaş,

Unutulur unutulur.”

Konu bu kadarla kalmadı. Sıra evlenmeye gelince bazıları ilk gecede sokağa atıldı. Bazıları kız olmadığını söylemiş, vurmalar, yaralamalar hatta cinayetlere varan hadiseler birbirini takip etti. Osman Yüksel Serdengeçti o sırada “Bir Nesli Nasıl Mahvettiler” isimli eserini yayınladı sonra “Bu Millet Neden Ağlar” kitabı çıktı.

Her kız yuva kurmak için çırpınırken, bazı erkekler gönül eğlendirir. Gözyaşında yelken açan merhametsiz insan çoktur. Kölelik devri çok geride kaldı; fakat zevkine, menfaatine köle olan çok.

“Haramlar zehirli bala benzer, evvela tat verir, sonunda zehirler.” Bugünkü Avrupa “babasız çocukların” sayısını nasıl azaltabiliriz diye çırpınıyor. Okulların açıldığı bugünlerde çocuklarımıza daha yakın olmamız gerekiyor.

HEKıMOğLU ıSMAıL..20.09.2003