Süfyan-ı Sevri(k.s)'den bir menkıbe
Kabe-i Muazzamayı tavaf ediyordum.O esnada bir kimseyi gördüm.Her adımda salavat-ı şerife getiriyordu.Merakla kendisine sordum:
Niçin sadece salavat-ı şerife okuyorsun? Her makamın bir duası vardır.Başka dua bilmiyor musun?
O kimse bana dönerek şunları anlattı:
Babamla beraber,Hac niyetiyle yola çıkmıştık.Gelirken babam yolda vefat etti.Yüzü siyah,gözleri gök, başı hınzır başına dönmüş, kendisini çok korkunç bir hal almıştı.Ben mahcup olmaktan korktuğum için, durumu kimseye söyleyemedim.Mahzun ve mükedder olarak babamın yüzünü örttüm.Bir müddet sonra gecenin sessizliği ortalığı kaplamıştı.
Üzerimdeki hayret ve dehşet hiç geçmemişti.Bir taraftan yolculuğun verdiği yorgunluk, bir taraftan başıma gelen bu sıkıntı beni iyice yormuştu.Gayr-i ihtiyari uykunun kollarına bırakmıştım kendimi.
Çok geçmemişti ki, rüya mıydı gerçek miydi, bilemedim. Çadırı beyaz elbiseleri içerisinde nurani bir zat şereflendirdi.
Birden etrafı çok güzel bir koku kapladı.o güne kadar ondan daha güzelini koklamamıştım.ızzet ve vakarla gelip, babamın başı ucuna oturdu.Yüzünden perdeyi kaldırarak, mübarek elini babamın yüzüne sürdü.ıçerideki matemin yerini sürur, zulmetin yerini ise nur almıştı.
Gözlerimi, o zatın mübarek yüzünden başka bir tarafa çeviremiyordum.Bir ara gözüm babamın yüzüne ilişti.Gördüklerim hayretimi daha da artırdı.Babamın yüzü eskisinden daha güzel görünüyordu.
O mübarek zat, babamın yanından aynı vakarla kalkıp ayrılacakken;hemen minnet ve şükran ifadeleriyle:
Siz kimsiniz,beni ve babamı bu gurbet elinde, bu büyük beladan kurtardınız diyerek eteğine sarıldım.
Ben Sahib-i Kur'an Muhammed Mustafa'yım.Senin baban günahkar biriydi.Ama, benim üzerime salavat-ı şerife getirmeyi de hiç ihmal etmezdi.Babanın bu halini, her gün okuduğu salavat-ı şerifeyi bana getiren melek haber verdi, dedi ve gözden kayboldu.
Uykudan uyandım.Rüyada hissettiğim güzel koku çadırın içindeydi.ılk işim korku ve merakla babamın yüzünü açmak oldu.Perdeyi kaldırdığımda gözleri sürmelenmiş, yüzü nurlanmış, içindeki sürur yüzüne aksetmiş olduğu halde babamı görünce, gözyaşlarıma hakim olamadım.
Ve o günden sonra ahdettim.Devamlı olarak salavat-ı şerife ile meşgul oldum.
"İnsan vardır fark edilmez süsünden.
Kimi farksızdırkoyun sürüsünden.
Her gördüğün şekle kapılma,
insan anlaşılmaz görüntüsünden...(!)"
Dua edin benim icin... :wink: 
