Sayın ziyaretçi, Muhabbet Fedâileri sitesine hoş geldiniz.
Eğer buraya ilk ziyaretiniz ise lütfen yardım bölümünü okuyunuz. Böylece bu sitenin nasıl çalıştığı konusunda ayrıntılı bilgilere ulaşabilirsiniz.
Eğer sitenin tüm olanaklarından faydalanmak istiyorsanız, kayıt yaptırmayı düşünmelisiniz.
Bunun için kayıt formunu kullanabilir ya da bu bağlantıya giderek kayıt işlemi hakkında daha fazla bilgi alabilirsiniz.
Eğer önceden kayıt yaptırdıysanız buradan giriş yapabilirsiniz.
Teşekkürler Türkiye
TEŞEKKÜRLER TÜRKİYE
Türkiye'yi adım adım dolaşan BEDİÜZZAMAN tanıtım ve hizmet tırını
en güzel şekilde karşılayan ve nice fedakarlıklar göstererek çalışan
Nur sevdalılarına gönülden TEŞEKKÜRLERİMİZİ sunuyoruz.
Üstadım, İzmir’e hoş geldin
Bediüzzaman Said Nursî Hazretlerinin 1925 yılında, sürgün
hayatının başlarında Burdur’a giderken İzmir’e uğrayıp, şimdi yıkılıp
yerine otopark yapılan Mezarlıkbaşı semtindeki Abdülkadir Paşa Otelinde
kaldığını duyunca; gençliğimizde devam ettiğimiz otelin çayhanesinden
tanıdığım arkadaştan bu eski kayıtları istedim. Kendisi bu kayıtların
olduğunu, fakat yıkım hazırlığı sırasında kaybolduğunu ifade etti.
Bediüzzaman Hizmet TIR’ı Tire’den geçerken Rasin Tekeli ağabey
“Üstad ‘İzmir’e geleceğim’ dedi ve hizmet TIR’ıyla geldi” deyince, bazı
hatıralar resmi geçit yapmaya başladı. Bunlardan birisi de, Ahmet Feyzi
Kul ağabeyin vefatında kabrinin başında muhterem Sungur Ağabeyin
anlattıklarıdır.
Sungur Ağabeyin bizzat Üstad Hazretlerinden duyduğunu ifade
ettiği şu cümleler elbette çok manidardır: “Kardeşim, benim Ege’ye ve
İzmir’e mutlaka gelmem lâzımdı; fakat orada bir Nur görüyordum ki, benim
gelmeme ihtiyaç bırakmadı. İşte o Ahmet Feyzi’dir.”
Üstad’ın hem Ege ve İzmir’e verdiği önemi, hem de Ahmet Feyzi
ağabeyin Üstad’ın yanındaki değerini ifade etmesi bakımından önemli bir
hâtıra olarak hafızamda yer etmiş.
Hz. Üstad, vefatından elli yıl sonra Bediüzzaman Hizmet TIR’ı ile
yine İzmir’e muhteşem bir şekilde geldi, İzmir’i fethetti. Ve İzmir onu
bağrına bastı. Alkışlar, duâlar ve gözyaşlarıyla karşılandı ve
uğurlandı.
Bu vesileyle muazzez Üstadıma şiirimle “hoş geldin” demek istiyorum.
Ey felâket ve helâket asrının adamı
Dâvân için basit gördün sürgünleri, idâmı
Durmayıp haykırdın, âlem duydu sedânı
Devrin istikbalini ferâsetinle bildin
Ey şanlı büyük Üstad, İzmir’e hoş geldin
Hayâtın baştan sona nurlu bir hece
Hikmetle bakmayana Nurlar bilmece
Büyük bilinenler yanında kaldı cüce
Zulmet penceresini açan nurlu bir eldin
Ey mübarek Üstad İzmir’e hoş geldin
Açılırken yepyeni bir devre-i zulüm
Bu güzel beldeye uğramıştı yolun
Kırılmak istenirken kanadın kolun
Küfrün kalelerini Nurunla yıkıverdin
Ey şanlı misafir, güzel İzmir’e hoş geldin
Tekniğe meydan okudu kuvvet-i îman
Bin kalemle yazılmış bu tefsir-i Kur’ân
Hizmet fedaileri olan nice kahraman
Yükseldiler tâ arşa, sen de yükseldin
Ey müfessir-i Kur’ân, İzmir’e hoş geldin
HASAN ŞEN
Bediüzzaman geliyor
ABDİL YILDIRIM
Ufukta belirdi muhteşem bir TIR,
Belli ki çok uzaklardan geliyor.
Üzerinde garip bir yolcu taşır,
Sanki Asr-ı Saadet’ten geliyor.
Bu yolcu kimsesizlerin kimsesi,
Sözler’i ruhlara hayat bûsesi,
Melek dinler, semek dinler bu sesi,
Kulak ver, Dellâl-ı Kur’ân geliyor.
İşte karşımızda nurlu bir sîma,
Bakışları güven verir daima,
O’na gıpta eder zemin ve semâ,
Nur’a gark olmuş bir insan geliyor.
Sevgisini tâ yürekten duyalım,
Yollarına başımızı koyalım,
Hoşâmedî ile karşılayalım,
Zira gönüllere Sultan geliyor.
Hizmet aşkı ile yollara düşmüş,
Acıyla yoğrulmuş, çileyle pişmiş,
Hakikat söylemiş, ne hayal ne düş,
Kalbe iman, akla irfan geliyor.
Devâsı ondadır şu mâriz asrın,
Bu hasta unsurun, şu alil uzvun,
Sahipsiz devletin, şanlı milletin,
Bütün dertlerine derman geliyor.
Onunla nurlanır devirler çağlar,
Gezdiği iklimde hep huzur çağlar,
Yol verin ovalar, eğilin dağlar,
Müceddid-i âhir zaman geliyor.
Sadece Kur’ân’ın kapısını çalmış,
Başka kapılara lüzum kalmamış,
Resul-ü Ekrem’den icazet almış,
Elinde bir nurlu ferman geliyor.
Cefa çekmiş hep hayatı boyunca,
Zindan, sürgün, acı, zulüm işkence,
Istırap deyince, çile deyince,
Aklıma BEDİÜZZAMAN geliyor.
Nice serden geçmişler
HASAN YEŞİLKAYA
Nice serden geçmişler, nura olmuş pervane,
Serkeş nefis, neden olmuşsun divane?
Şeyda bülbül bile, gül için gelmiş figâne,
Cihan şümul dâvâya kalınır mı hiç bigâne?
Üstadın “Dünyaya değişmem” dediği Zübeyr'i,
Bayram’ı, Sungur’u, Hulusi’si, mutlu Tahir’i,
Sıddık Süleyman, Hasan Feyzi şâiri,
Ahirete göçmüşler saff-ı evvelin kahiri,
Fırıncı, Birinci, Av. Berk’i, Mehmet Kutlular,
Her biri bu âlî dâvâda gayet mutlular,
Hizmet yoluna bir çok şeyleri yuttular,
Haksızlığı yerip, hakka taraf olup tuttular,
İşte dün Bediüzzaman TIR’ı Anadolu’da dolaştı,
Risâle-i Nurları tanımayanlara gitti ulaştı,
Hasretle gönül dostları hep kucaklaştı
Bayram havasıyla meydanlar dolup taştı,
Hakikat nuru, Kur’ân tefsirini bulmak,
Cuşû hurûşa gelip, nurlarla dolmak,
Hüsrandır, bu yüce dâvâda bigâne kalmak
Üstad Bediüzzaman’ın talebesi olmak,
Son Beyazid’de bu âlî görev buldu hitam,
Can dostları mutlu, ne güzel bir ortam,
Tekrarını nasip eylesin Rabim budur duâm,
Yeni Asya’ya kucak dolusu olsun selâm,
Bediüzzaman
TIR’ının ardından ağlıyorum
NAZMİYE KESELİ
—TIR’ın gidişi anısına—
Bediüzzaman TIR’ı şehrimi terk ettiğinde;
Sulanmamış çiçeğe döndüm soldum hemen
Çocuğun oyuncağı elinden alındığı zaman;
Nasıl olursa ben öyle oldum. Dondum.
Siz bunu biliyor musunuz?
Hatıralarım canlandı, acılarım tazelendi.
20 yaşımda 27 günlük lohusa iken;
Bir sabah erken, eşim tutuklanıp giderken;
Polislere, “Kelepçe takmayın” diye yalvardığımı;
Pencereden dışarıya bakıp nasıl ağladığımı;
Onun geriye dönüp bana nasıl baktığını;
O ateşin o gün beni nasıl yaktığını;
Sizler biliyor musunuz?
Üstadım bugün şehrimize geldiyse;
Vardır bunda bir lütuf, bir hikmet.
Hizmetimizde kusur etmeyelim
Yapmayalım bu güzel lütfa nikmet.
İştah kabartıyordu hazırladığımız kermesler
Kulaklarımdan gitmiyor TIR’ımdan gelen sesler
Heyecandan kesildi o anda bütün nefesler
Görseydiniz burada kuruldu sanki bir meşher
Bizler hizmet erleriyiz, muhabbet fedaileriyiz
Husumet etmeye hiç vaktimiz olmaz
Olmaz bizim olduğumuz yerlerde şer
TIR gelince gönül yarama derman geldi
Dertlerime nur iksirinin şifasını verdi
Bediüzzaman TIR’ı gidince ben tekrar soldum
Siz bunu biliyor musunuz?
Üzülüyordum hediyelerimi veremedim diye
Anladınız mı?
Tire’de çiçekleri verdim niye,
Çünkü bugün buraya Üstadım geldi
Açan çiçekleri dermeye diye
Siz bunu biliyor musunuz?
Ben bugün kederlenip ağlıyorsam;
Kim bilir?
Üstadım oradan oraya sürgüne giderken;
Talebeleri nasıl figân ediyordu?
Gam çekenler kervanına ben de eklendim
Siz bunu biliyor musunuz?
Üstadım hep demokrasi yanlısıdır
Bizden zarar gelmez bu vatana
Hürmet edelim toprak altında yatana
Bırakın. Bugün demokrasi bayramı olsun.
Sokaklar TIR’dan saçılan sevgiyle dolsun
Bugün şehrimde bayram olsun. Mutluyuz.
Siz bunu biliyor musunuz?
TIR gece misafirimiz olacaktı;
Tire’den Ödemiş sapağına saptı
Özkan kardeşim onu bizden kaptı
19.10.2010
"İyyake nâ'büdü ve İyyake nesteîn."
'Ancak Sana kulluk eder, ancak Senden yardım dileriz.'
"İnsanlara teşekkür etmeyen, ALLAH'a da şükretmez.!"
'Bırak bîçare feryâdı, Bîçare S.V.
''Siz biliyor musunuz ''???... Elbette biliyoruz Nazmiye Keseli kardeşim. Biz bu acılarla büyüdük. Biz Üstadımız Hz.leri'ne ( R.A ) yapılan eziyetlerin , mahrumiyetlerin hepisini iliklerimzide hissettik. Ehl-i ilhadın onu sürgünlere göndermesi yetmiyormuş gibi , birde suret-i haktan görünenlerin , O 'nu Risale-i Nurlar'dan soyutlayarak nasıl sürgüne göndermeye çalıştıklarınada şahit olarak ; O'na var gücümüzle sahip çıktığımızı bu anlamlı tır organizasyonunda ortaya koyduk. Ve biz senin göz yaşlarında hep olduk , müsterih ol kardeşim.Bu duygu dolu şiirinle de maziyi tekrar hatırlattığın için Allah razı olsun.Hizmette diri olmamız ve diri kalmamız adına teşekkürler.
Nazmiye Keseli'nin şiîrini okuyup da gözyaşı dökmemek mümkün değil! Allah kendisinden ebeden râzı olsun. Çok çileler çektiler ve bugün o çektiklerinin meyvelerini topluyorlar "huzûr" olarak. Rabbim Cennetinde de mükâfatlarını bol eylesin.
O hârika şiirine küçük bir mukàbele de osmanoğlundan olsun; kıymet ifâde ederse.
Ey! Ey yirmi yaşında yirmi günlük loğusa,
Ve ey erken saatte kelepçe takılan eş!
Eğer insanoğlunda insaf ve vicdan varsa
Gün gelir anlar elbet; kim kime neden kardeş
Ve bu yolun yolcusu neden böyle çilekeş.
Ey firâk elemiyle gözyaşı döken bacım!
Ogün döktüğün yaşlar bugün iftihârındır.
Ben de tıpkı sen gibi ağlamaya muhtâcım;
O gün kışı yaşadın; bugünse bahârındır.
Dilerim; Cennet senin hakîkî diyârındır!
Cemil Arıkan
Asya'nın Bahtının Miftahı Meşveret ve şuradır.
"Nurculuk, bütün fenleri müslümanlaştırma hareketidir" M. KUTLULAR
Osmanoğlu harikasın.Eyvallah.Ne güzel söylettirilmiş.Dillerine sağlık.Allah razı olsun.
Güncel Haberler »
Beyazıt Meydanı Bediüzzaman'ı Kucakladı
(17.10.2010, 18:58)
