Başlık iğrenç gelmiş olabilir, başta meraktan ölen kedilerin abisi Cevat abi olmak üzere, bütün herkes merak etsin diye öyle yazdım.
Mevzu bahis lağım ise Paris lağımı. Bu şehir içme suyu ihtiyacını nehirden karşılıyor, ayrı bir kanalizasyon sistemleri var, lağım kanalizasyonda kalıyor, nehre karıştırılmıyor. Ama çok yağmur aldığı için bazı durumda kapaklar açılarak şehre taşmasındansa nehre karışması tercih ediliyor. ızlediğim belgesel bunun üzerineydi.
Diyeceksiniz, e peki bu su nasıl temizleniyor? Çoğu kimsenin, benim de uzun süredir bilmediğim bir gerçek. ınsan oğlunun bu suyu temizlemeye gücü yok. Temizlemek adına buharlaştırıp, buharını yoğunlaştırmaktan başka hiçbir yöntemi yok, o buhar da filtreden geçmek zorunda, çünkü başka şeyleri de taşıyabilir. Ya da ilaç atarak içindekileri çökertme yöntemiyle.
ılk başta sudaki katı şeyler ayrılıyor. Ardından kalan daha küçük katılar vs. ilaç atılarak çökertiliyor. (Bu kısmını hatalı hatırlıyor olabilirim.) ışin korkunç kısmı ise, suyun içinde hâlâ çok miktarda atık, bakteri, virüs, ne ararsan var. Bunları temizlemek ise çok ama çok zor. Ama bunun çok kolay bir yöntemi var. Değişik mikroorganizmalardan oluşan sıvılar bu temizleme tanklarına atılıyor. Sürekli çarpılarak artıyor bu mikroorganizmaların miktarı. Suyun içinde zararlı ne var ne yok yiyip bitiriyorlar. Yiyecek kalmayınca da ölüyorlar, tankın dibine çöküyorlar. Çıkışta, berrak bir su elde ediliyor.
Sadece "vay beee" diyebildim. Allah'ın nasıl bir nimeti bu. Mikroorganizma mı, o da neymiş, mikrop mikrop dediğimiz şeyler bizim için mikroplara kalkan oluyorlar. Teknoloji ilerledikçe Allah'ın o kadar çok nimeti ortaya çıkıyor ki, inanılmaz. Çöldeki kumlarda olan kuvarz kristalleri, silika adi verilen silikon maddesi yani, şu bilgisayarların yarı iletkenden ne kadar parçası varsa (mesela en başta işlemci gibi) ondan imâl ediliyor. Yarı iletkensiz elektronik zaten düşünülemez bile. Bu silika maddesi ise dünyada en çok bulunan ikinci madde imiş. Hayatımızın eskiden de heryerindeydi, çevreleme olarak, şimdi de her yerinde. Aynı kuvarz kristalleri (silika tanecikleri) ile de Mısırlılar piramitleri oluşturan taşları kesmişler. O taşlar ki granit, en sert ve sağlam kaya türü. Dişsiz bakır testere ile kesmişler hem de. Tek yaptıkları, temas eden yere kum dökmek olmuş küçük taneler sürterken kessin diye.
Saymakla bitmiyor, hayret etmekle bitmiyor. Ama dünyanın bu kadar ızdırabından, kimse dönüp bunlara bakamıyor.
Türkiye'ye gelse olay olur bize lağım içiriyorlar diye 
