Bazen düşünüyor insan.Hey gidi günler diyor geçmişe baktıkça.Güzel anıların ve hatıraların olduğu unutulmayası günler.Kimi Ramazan günleri geliyor aklımıza .Dört kişilik bir aile .Aylardan Ramazan.Herkeste manevi bir huzur hakim.Anne iftar için yemek hazırlarken, küçük kardeş sofrayı hazırlamasına yardım ediyor, baba sıcak Ramazan pideleri ile eve geliyor, büyük kardeş işte çıkmış ve çıktığı andan itibaren bütün iş yorgunluğunu bir kenara bırakmış huzura koşuyor.İnsan kendi evindeki rahatlığı ve huzuru nerede bulabilir ki?
Ve geçmişe bakıp hey gidi günler diyor insan.
Dağların yamaçlarına, denizlerin dalgasına, kuzuların yavrusuna bakıp tefekkür ettiğimiz günler.
Aza kanaat ettiğimiz, sevgiyle, saygıyla, güzellikle geçirdiğimiz günler.
Rıza-i İlahi için gece gündüz koşturduğumuz günler.
Son kuruşlarımızıda Allah (c.c) ]yolunda harcadığımız günler.
Son lokmamızı, bir bardak çayımızı, bir simidi bölüşüp, paylaştığımız günler.
Kapı kapı dolaşıp dilimiz döndüğünce Kitabullah-ı ve Sünnetullah-ı anlattığımız günler.
Yaz-kış demeden davamızı bir kişiye ulaştırmak için mesafeler kateddiğimiz günler.
Bir muhtaç gönüle ulaşmak için bir kuş gibi çırpındığımız, yavru bir kuşun ilk uçmaya başladığı zamanki heyecanı duyduğumuz günler.
Faniyim fani olanı istemem, acizim aciz olanı istemem dediğimiz günler.
Üstadın derslerine gider gibi heyecan ve coşku ile Risale-i Nur derslerine gittiğimiz günler.
Hakkın hatırı alidir, hiçbir hatıra feda edilmez dediğimiz günler.
Hey gidi günler hey.
N.Serkan DAĞLI
alacam_yeniasya@hotmail.com