Muhabbet Fedâileri

ben hep çamuru görmüştüm,oysa yıldızlara hiç bakmamıştım

Harp sırasında kocam New Mexiko'daki Mojave çölüne gönderilmişti. O, çölde
tatbikata katılırken yanında olabilmek için ben de çölün yolunu tuttum. Kendimi
cehennemin kucağına atmıştım.

Ortalık yanıyordu. Küçük bir kulübede oturuyordum ve yanında olmak için
tehlikeye atılarak geldiğim kocamı unutmuş, can derdine düşmüştüm.

Etrafımdaki Meksikalılar ve yerliler, tek kelime ıngilizce bilmediğinden,
kimseyle konuşamıyordum. Sıcak rüzgar, bir taraftan bedenimi kavuruyor, diğer
taraftan yediğim yemeği de, ağzımı burnumu da kumla dolduruyordu.
Canıma yetmişti.

Kağıda kaleme sarılıp babama bir mektup yazdım.
"Gelin, beni buradan alın" dedim. "Burada yaşamaktansa hapishanede yaşamayı
tercih ederim."

Babamı beklerken cevabı geldi. Sadece iki satır yazmıştı:
"iki adam hapishane penceresinden dışarıya baktı. Biri çamuru gördü, diğeri
yıldızları."

Bu iki satırı okuyunca utancımdan kıpkırmızı kesildim. Ben hep çamuru görmüştüm.
Halbuki yıldızlar da vardı.

Derhal yerlilerle dost oldum. Kilimlerine, çanak ve çömleklerine olan
hayranlığımı belirttim. Turistlere para ile vermeye yanaşmadıkları kıymetli
eşyalarından bana hediyeler verdiler.

Kaktüsleri, yukka ve erguvan ağaçlarını inceledim. Kır köpeklerini tanıdım. Çöl
gurubunu seyrettim. Çöl, yüzlerce yıl önce deniz dibi olduğundan kumun içinde
deniz hayvanlarının kabuklarını aradım.

Ne değişmişti de, dün nefret ettiğim çöle bugün bağlanmıştım?

Çöl mü değişmişti? Hayır. O yine kavuruyordu. Yerliler mi değişmisti? Hayır.
Onlar, yine ıngilizce bilmiyorlardı...

Sadece ben değişmiştim.

Pencereden kafamı uzatmış ve yıldızları görmüştüm."

Thelma Thompson