El kesme emrini red eden bir Hanif'e cevaptır.
Ayette geçen "kata" kelimesi "birinin gücünü yok etmek" anlamına gelir. Birinin gücünü yok etmek gücünü aldığı kaynağı kesmektir. Bir zalim ne ile güçlü ise "kata" kelimesi onu gösterir. Zalim, para gücü ile zulm ediyorsa parasal gücünü kesmek akıllıca olanadır. Silah ile seyyiat işlemişe silah gücü kesilir.
Hırsızlık ise el ile ve ayaklarla yapılan bir ameldir. Gücünü el ve ayaklardan alır. Hali ile Arapça kaidesine göre "kata" kelimesi fiilin mahiyetine göre anlam kazanır.
Seyyiat hangi güç ile işlenmişse o güç kesilir. Hırsızlık fiilinde "kata" kelimesinin dediğin gibi hırsızlık maddi gücü simgelemez. Bilakis maddi gücü olmayan hırsızlık yapar. Eğer çalarak zenginleşmise o mal onun değildir ki cezası malını iade olsun. Hırsızlığa daha çok kapı açacaktır. Hürriyetine el koymakta kafi değildir.
Adalet namı altındaki hapis cezası , yalnız kuruntuya sebep olur. Çünkü biri hırsızlığa niyet ettiği vakit, millet, vatan faydası ve menfaati hesabına cezaya çarpılmak kuruntusu gelir. Yahut insanlar eğer bilseler ona kötü gözle bakacaklar diye ikirciklenir.. Eğer yaptığı hırsızlık ortaya çıksa, devlet de onu hapsetmek ihtimali hatırına geliyor. O vakit yalnız kuruntu hissi küçük bir endişe verir. Cüzzi bir korku hisseder. Halbuki nefis ve hissinden çıkan (hususan ihtiyacı da varsa) kuvvetli bir meyil galib gelir. Daha o fenalıktan vazgeçmek için o cezanız fayda vermez.
Bir hırsız elini başkasının malına uzattığı dakikada el kesmenin icrasını aklına getirir. Arş-ı ılahiden nazil olan emir hatırına gelir. ımanın özelliği ile, kalbin kulağıyla, Kur'an'dn gelen ve hırsız elinin idamına hükmeden "Hırsız erkeğin ve hırsız kadının da elini kesin." ayetini hissedip işitir gibi ıman ve itikadı heyecana ve yüksek duyguları harekete gelir. Ruhun etrafından, vicdanın derin yerlerinden, o hırsızlık meyline hücum gibi bir ruh haline bürünür. Nefis ve hevesten gelen meyil parçalanır, çekilir. Git gide, o meyil bütün bütün kesilir. Çünkü, yalnız boş bir kuruntu ve fikir değil, belki manevi hisleri (akıl, kalb ve vicdan) birden o hisse, o hevese, hücum eder. El kesilmesini hatırlama ile ulvi bir önleme ve vicdani bir yasakçı o hissin karşısına çıkar, susturur.
"Evet, iman, kalbde, kafada daimi bir manevi yasakçı bıraktığından, fena meyiler histen, nefisten çıktıkça 'yasaktır' der, kovar, kaçırır.
"Evet, insanın fiilleri kalbin, hissin meyillerinden çıkar. O meyletme, ruhun araştırmalarından ve ihtiyaclarından gelir. Ruh ise, ıman nuru ile harekete gelir. Hayır ise yapar, şer ise kendini çekmeye çalışır. Daha kör hisler onu yanlış yola sevk edip mağlup etmez.
Özetle: El kesme ve ceza, emr-i ılahi ve adalet-i Rabbaniye namına icra edildiği vakit, hem ruh, hem akıl, hem vicdan, hem insaniyetin mahiyetindeki duygular etkilenir ve alakadar olurlar. ışte bu mana içindir ki, elli senede bir ceza, senin savunduğun her gün farklı ve eziyetli hapisten daha çok hırsızlığın engellenmesine fayda veriyor. Zaten amaç caydırmaktır. Ceza vermek değil. Eskilere bakıldığında el kesme cezasının ne kadar az ifa edildiği görülür. Bunula beraber hırsızlık olaylarıda azdır.
Bu manada şöyle bir şey de akla gelebilir. Hırsızlık meyli iman zaafından gelir. Nefs o kişide fazlası ile galib gelir. Gücünü nefsin oyunundan alan kör bir cesaret ile hapis cezası ona korku vermez. Halkın kötü bakışı -ihityacı da çoksa, kalbi bütün bütün bozuldu ise- öneminde söner. Özellikle bir çete tarafından zorlanıyorsa... ışte bu noktda "kata" kelimesi devreye girer. Hırsız hırsızlık meyline girmek için gücünü nerden alıyorsa o gücü kesmek gerekir. O da yukarda izah olunduğu gibi "el kesmek" ile mümkün olur. Hırsızın hırsılık yapma cesareti için gücünü aldığı bütün yolları keser. ımanı zaafa uğrayan adam imanı hatırlatır. Nefsin gücüne elinden alır kalbe verir.
El kesmek ıslam'ın bir emridir.
Sakın, sakın, sakın! Çabuk, bu şimdiye kadar demir gibi kuvvetli tesanüdünüzü tamir ediniz...
