Lieber Besucher, herzlich willkommen bei: Muhabbet Fedâileri. Falls dies Ihr erster Besuch auf dieser Seite ist, lesen Sie sich bitte die Hilfe durch. Dort wird Ihnen die Bedienung dieser Seite näher erläutert. Darüber hinaus sollten Sie sich registrieren, um alle Funktionen dieser Seite nutzen zu können. Benutzen Sie das Registrierungsformular, um sich zu registrieren oder informieren Sie sich ausführlich über den Registrierungsvorgang. Falls Sie sich bereits zu einem früheren Zeitpunkt registriert haben, können Sie sich hier anmelden.
Zitat von »"[url=http://www.muhabbetfedaileri.com/viewtopic.php?t=2265&highlight=halil+uslu«
EuroNur Forum Ana Sayfası >> Nurculuk ve Risale-i Nur >> 23 Mart sayısı[/url]"]Bununla ilgili çok örnek var, ama ben Halil Uslu (gazetemiz yazarlarından) abinin başından geçeni anlatmak istiyorum...
Otobüse biniyor, yanında oturduğu kişi ise uzun saçlı, böyle değişik, üniversite öğrencisi bir tip... Abi bununla muhabbeti kuracak, ama genç bu tarafa bakmıyor, hiç pas vermiyor... Abi alıyor kalemini, fırlatıyor onun bacağına...
Genç n'oldu yahu diye çeviriyor başını sonunda.... Abi başlıyor anlatmaya:
--- "Ben" diyor " çok merak ediyorum, bu kalem kendi kendine yazar mı? Aklım hep buna takılıyor, hep bunu düşünüyorum"
Bu şekilde muhabbeti başlatıp şöyle anlatmaya devam ediyor: "Bak biz otobüsle seyahat ederken dışarıdaki şeyleri görüyoruz. Bu kalem, nasıl kendi kendine yazamıyorsa...." . Orjinalini dinlemek farklı tabi, burada size soğuk ve nakıs gelmiş olabilir, ama dinlerken gülüyoruz, çok hoşumuza gidiyor....
Otobüs yolculuğu bitince genç abiye sarılıyor, çok seviniyor, abi daha sonra tanıtıyor kendini, kartını veriyor .... Hala görüşüyorlarmış...