Muhabbet Fedâileri

Adalet Bakanı Engin Ceber'in kötü muamele ve işkence yüzünden ölmesinden üzüntüsün beyan edip hükümeti adına halktan ve ailesinden özür diledi.

Özür dilemek yeter mi? Soruşturma açıp, işkence yapanları görevden uzaklaştırıp soruşturma açmak yeter mi?

Elbette yetmez ve yetinmemeli. Üstüne gidilmeli. ışkence, kötü muamele, adaletsiz tavırlar ve sorgulamalar bütün bütün yok edilmeli.

Benim anlatmak istediğim hikaye geçen akşam şahit olduğum bir vakıa ile ilgili.
En baştan anlatayım.
Mahallemizin Kürt bakkalına bir misafir geliyor. Aslen Mardinli olan misafir, Manisa'da ikamet ediyor. Henüz 20 yaşlarında... Adı Aram...

Kendisi ile münasebetim oldu. Oldukça saf, Anadolu çocuğunun cesareti ve adalet ve şefkat duygusu ile dolu bir hali vardı. Memleketini ve insanları seviyordu. Kısa sürede Kürt olan bakkal arkadaşımızın bu akrabasını hepimiz sevdik ve hayran olduk.

Geldiği ilk akşam beş kişi bir genci dövüyormuş ve ona bıçak ve şişlerle kesecekleri anda herkez seyrederken can siperane bir hışımla genci ellerinden kaçırıp beş kişiyi hırpalıyor.

Konu bu değil. Asıl konuya gireyim.

Bundan üç ay kadar önce mahallemizin belası hapçı, alkolik bir genç(aynı zamanda uzaktan akrabam olur) Kürt olduğu bahanesi ile bakkal arkadaşımızın akraba olan işçisine -sebebsiz, keyfi- bıçak çekiyor. Ufak çaplı bir kavga çıkıyor.

Aynı akşam aynı serseri mahallemizin emektar kağıt- atık işçileri Romenlere saldırıyor. Arabalarını yakmaya çalışırken herkez baktığı ve korkup müdahale etmediği hengamda devreye Kürtler girip serseriyi durduruyor ve belki bir faciayı önlüyor.

Aynı gece aynı serseri genç sokağın arabalarının camlarını kırıyor. Polis geliyor. Arabası hurdaya dönmüş kişiler bile -genci sülelesinin hışmından ürküp- şahitlik etmeye cesaret edemiyor ve o Kürt bakkalın Kürt işçisi -işgüzarlık yapıp(!)- şahitlik yapıyor. Serseri hapse giriyor.

Her nasılsa üç ay sonra hapisten çıkıyor. Tabi serseriliğe devam ediyor.

Biliyorsunuz Kürt Kürte benzer. Konumuz olan Aram onun hapse girmesine şahitliği ile sebep olan kişiye az çok benziyor ve o serseri tarafından taciz ve saldırıya uğruyor. Kavga çıkıyor. Serseri gencin ailesi geliyor. Ortalık kalabalıklaşıyor. Ortalığı PKK sloganları doldurmaya başladığı hengamda halk lütf-u ılahi bir kaç Nurcu tarafından teskin ediliyor. Olay PKK meselesine dönüşmüyor.

Ancak polis Aram ve o serseriyi alıp götürüyor.

Gerisini Aram'dan dinledim.

Karakola girdiğinde herkez serseriyi tanıyor. Ona güzel muamele ediyorlar. Ancak, Aram küfür ve hakaretlerle beraber şiddet uyguluyorlar.

Aram diyor "Polislerin dövmesine hiç gücenmedim. Biraz da hak verdim. Fazla da dövmediler. Ama o serserinin (adını söylüyor) ailesinin beni saatlerce dövüp işkence etmesine ses çıkarmadılar. Beni Kürt diye PKK'lı diye dövdüler.

Aram şu an Manisaya dönüyor. Orada psikolojik tedavi görecek. Evet görecek. Çünkü, tam anlamı ile akıl sağlığını kaybetmiş durumda. Kaybetti dayaktan mı? Hayır, insanlık gururunun ayaklar altına alınmasından. Vatanının bu kadar sevdiği halde PKK muamelesi görmekten. Vatan haini ilan edilmekten.

Akıl sağlığını kaybetmiş Aram diyor "Esarar eroni içip halkın huzurunu bozan serseri vatan dostu oluyorda ben mi vatan haini oluyorum?

Haklı mı?

Konu olan serseri benim akrabamdır. Ama kemal-i telehhüf ile derim ki, bir gemiye o serseriden bin tane doldursanız, öbür yana Aram'ın kılını koysanız önce o kılını kurtarmaya çalışırım.

Bence en büyük vatan haini en büyük işbirlikçi Kürt- Türk ayırımcılığı yapanlardır. En büyük vatan haini hapçı esarakeş, alkolik serseri rağmına nadide ve muhterem Aram gibi kişilere sırf Kürt olduğu için tacizdir.

En büyük vatan haini bütün Kürtleri PKK yapandır. Bir kişiyi sırf Kürt olduğu için suçlu yapanlar ve "madem Kürt suçludur" diyenlerdir.

vesselam