Birinci Ağabeyi uğurlarken
Nur bahçesinden koptu nâdide çiçek
Dal ve yaprakta şebnemler gözyaşı oldu
Gelen nesil seni Nur hizmetkârı bilecek
Ardından sema ağladı gözleri doldu
Ömrünü verdiğin bu yüce dâvâ
şan ve şerefle kıyamete kadar sürecek
Aklından geçmedi haktan gayrı mâsiva
Gayretinle Nur asrını hep ahfadın görecek
Nur kervanında sanki bir inciydi o
Ubudiyet ve takvada birinciydi o
Koca bir ömür Nur hizmetinde olan
Üç Mehmet’ten M. Emin Birinciydi o
Uzak âlemlerin rüzgârı vardı sende
Huzur ve sükûnet vardı dersinde
Bir bahar güneşini içinde saklardın sen
Derin duygular vardı o müşfik sesinde
Semânın efsunlu güzel yüzünden
Yarım asırdır parlayan bir yıldız kaydı
şimdi uçuşuyor gözümde hatıralar
Ölüm haktır, fakat biraz geç olsaydı
Üstadına kavuşmak için âlem-i ervahta
Bir Nur hizmetkârı yükseklere kanat açtı
Uzak iklimlerin ılık olan havasında
Çiçekler âşina olmadığımız kokular saçtı
Gecenin zulümâtına sarılıp kalmadın
Daima aydınlığa ve Nura koştun sen
Ve son gün başlar üstünde yol aldın
Elbet herkesi öğütecek bu değirmen
Hasan şEN