Her gün ayrı bir yokuşa sürülmüştük
Yaşımıza bakılmamıştı, agır davalara bürünmüştük
Bazen kaldiramamıştık bu agır yükü
Yönümüzü belirlerken, yollarda kaybolmuştuk
Uzaklara bakarken gözlerimiz, yanıbaşımızı göremez olmuştuk
Hayat yolcusuydu adımız..!
Bir cıkmazı halledelim derken, başka bir cıkmazda bulduk kendimizi
Kaç köprüye yaklaşmıs isek, sadece viranında yürüdük
Takvimleri solladık yıllarıda geçtik
Adımlarımız hızlı, yükümüz agırdı
Yaşımızdan büyüktük..
Hayat yolcusuydu adımız..!
Hic bir duygu yükünü bir kenara bırakmamıştık
Gözyaşlarımızı boşa akıtmışta olsak
Yinede acıların mutlusuyduk..
Gerilerde kalanlarımız olurdu daima
Onlar kalir, bizdende bin parça alırlardı
Parca parca olurduk, çok acı gelirdi bırakmak
Canından can vermek gibi
Hayat yolcusuydu adımız..!
Durmak yoktu bize, kaybetmeye mahkum bile olsak
Dökülürdü yaprak yaprak degerlerimiz
Bizse sadece arkamıza aglayarak bakardık ve yürürdük
Geride kalanlar bilmeselerde, yinede bir şeyler saklı olurdu bizde
O görülmez şeyleri saklamasıda acı olurdu
Yinede var gücümüzle tutardik ateş gibi içimizde
Hayat yolcusuydu adımız..!
Ümitlerimiz, dileklerimiz olurdu, aslında çok şey degildi istediklerimiz
Bazısı elimizden alinmiş haklarımızdı, güç yetiremedigimiz günlerde
Gücümüz yettiginde ise içimiz elvermezdi kimseyi incitmeye
Yinede bir çocuk gibi bakakalirdik masumca, dudak büker aglardık
Olmazları zorlamazdık, yüregimize bir hicran daha saplanırdı
Basımız dik ve büyüklük bizde kalsın dercesine mazur görürdük
Hayat yolcusuydu adımız..!
Yükümüz agır ve yaşımızdan büyük yaşıyorduk..!!!
Alıntı 
