Bu Son Ayrılık
Dünyadır bu, çilesi, hilesi hiç bitmez.
Mülk kazanır, Karun sanır kendini bilmez.
Acınacak haline, gözünden yaş gelmez.
Konuşan diller, artık orada söylemez.
Ayrılık, hüzün, sevmediğim kelimeler.
Hep ağlarlar, geride kalan sevgililer.
Eller, gönüller umutla, vuslatı bekler.
Gidenler de artık, geri dönmeyecekler.
Ne gelir elden, bir gün gidersin aniden.
Salan verilir, senin gittiğin camiden.
Kimi duyar, kimi duymaz, elbet yatarsın.
Hiçbir yere gidemezsin, daracık yerden.
19.08.2004
Galatz/Romanya
Osman Karahasanoğlu
