Yine annemsiz bir gecede,yalnızlığın koynunda, bir başma…
Niye mi ladım kalemi elime..
Bir yıldız kaydı gökyüzünde..
Ölümün soğuk nefesini duydum..acı geldi..hüzün vurdu camıma;içeri aldım..
Soğuktu dışarısı..tıpkı benim gibi…
Demiştim ya küçüğüm ben iklimi bozuk adamım..yazın ortasında dondurur benim soğuklarım..o yüzden göç et,gez sıcak diyarları demiştim..sense hüzünle dostluğu seçtin..
Duydum ki artık o da yetmez olmuş küçük yüreğine..ölümle arkadaş olmakmış dileğin..
Ne diyeyim..benden de soğuktur ,zordur ölüm dediğin..
Hem sen gidersen ölümle ..ben kime derim..BEN SANA MECBURUM..sen bilemezsin hem nereden bileceksin…küçüğüm..
Bu soğukta nasıl büyüyeceksin..korkarım…
Ben sevmeye kıyamazken sen büyüt diye mor laleni teslim etmektesin…söyle ben bu laleyi çiçek acacak mevsimi,yüzüne gülecek güneşi,seni sarıp besleyecek toprağı olmayan içerden sürgülü ,dışardan kilitli gönlüme mi ekeyim…
Ben sadece ..sana dua ederim..ve severim..gerisini nerden bilirim..
Bugün bir yıldız kaydı..ve ben seni düşündüm …içim acıdı küçüğüm..ben seni pek sevdim..bilirsin hiç söyleyemedim..rüzgarım hep sert esti benim..
ne yapayım ben iklimi bozuk adamım…
