yüreğimden sorulur
yetim çığlıklarıdır sokaklarda duyulan
umutlar bir mazlumun gözyaşında boğulur
kaldırımlar kimsesiz çocuklara armağan
karanlığın hesabı yüreğimden sorulur
duyarsın yüreğimin hüzzam şarkılarını
her gece kulağında çınlar titreyen sesim
içimdeki mevsimler yaşar sonbaharını
ürkek bakışlarına gömülür son nefesim
ERDAL POLAT
umutki çağlayandır şairlerin kanında
yüreğinize sağlık çok hoş..
Bir gömlek düştü bu hikayede bize, yakub’un gözyaşına değen…
teşekkürler yorumunuz için
umutki çağlayandır şairlerin kanında
