Kum Tanesi
Dalgaların sahile vurduğu yerde
Bir çift ela gözdür yüreğini teslim eden.
Aşk ebcedi SEN
İster ki her gönülde fırtınalar kopsun
Yüreklerini bir avuç kül edip rüzgara savursun
Beden yansın,kemik tütsün feryad-ı figan hiç dinmesin.
Mezarımı derin kaz be yolcu…
Köhne sarayına kurulan fani
Bu ummana dalıp da inci olmadan çıkan kum tanesi
Zühre gökten inip saçlarıma taç olsa da
Bu menzil uzar gider gözlerimin katrelerinde.
Bilinmezlikte kaybolup,hasretlere yenilsem de
Varlığın kalbime değdiği an,
Çaresiz kalırım.
Tutkularım har olur billur rengine boyanır.
Bu biryanlık,bu zâr ediş nedir?
Sayfalara iliştirmek öyle kolay mıdır?
Eteklerine güneşi bezemiş,
Göğsüne yıldızları takmış.
Her gönüle bir renk,
Her kum tanesine bir avuç tohum serpmiş.
LÂ MEVCUDA İLLALLAH sırrınca,
Dağları yerinden oynatmış,Yüreklere talip olmak kolay mıdır?
İki damla yaş, kement atar kalbimin en ince noktasına
Teslim eder varlığını aşk pınarına….
Bin bir naz , niyazla beslediğim ruhum,
Aşkın hançerini ne zaman vuracaksın yüreğine?
Sakın ıskalama!
Vur sinemin orta yerine
Yürürsem önümde, konuşursam dilimde
İsterim ki son nefeste HÜDA ile olayım.
KATRENUR
Beni
bende bırakıp Senden etme! “Benimdir” diye bildiklerim Senindir. Beni bende
olanlara bende etme! “Ben” diye bildiğim de Senin emrindir. Beni bende bırakıp
Senden etme Rabbim, yüzümü Sana döndüm, gönlümü de Sana çevir. Rabbim, bir Seni
bir bildim, Sevdalarımı Sende bitir...
Şiir »
Yürüyorum!... (zehracan)
(16.01.2008, 14:11)
