Songül...
Ağaç mıydım ben..
Gölgem mi vardı…
Eğleşenler mi olurdu etrafımda..
Dallarıma kuşlar mı konardı…
Yol muydum yoksa..
Taş, parke, eski…
Yürünür müydü bende de..
Koşar mıydı soluk soluğa hayaller…
Kim kesti yüreğimi..
Neden görünmüyorum..
Bu vaha neden bu kadar sessiz..
Kayalar mı yuvarlandı tepeden..
Tıkandı mı güney, kuzey..
Batı batıkları…
Deniz miydim ben yoksa..
Bildiğin deniz..
Bilinmeyen, son deniz…
Neden seçilmiyor kalbimden geçen şilepler..
Nerede ruhumun kuru yük gemileri..
Neredeyim neredesin nerede…
Songül;
Sen misin kirpiklerimin çatısındaki çatırtı…
Hüznümün açelyası su basmazda..
Kenar bir yerde..
Islanmış çamurlanmış yanakları renklerin…
Mevsim kış,hava ılık..
Velhasıl;
Bir garip yalnızlık akşam sabah……………….
m.safitürk
Ey Hayy ve Kayyûm olan! Hayy ve Kayyûm isimlerin hürmetine, bu perişan kalbe bir hayat ver, bu müşevveş akla doğru yolu göster. âmin. Sözler