İstanbulll...
İstanbul..
İçimin semaveri fokur fokur…
Ne şiir anlar seni
Ne şair beni…
İstanbul ..
Hiç kimsenin sevmediği gibi,
Sevdiğim güzel…
Küflü bir kitap kadar sessizim bu aralar…
Ve kalem kadar kırık…
İntihar etmiş birkaç yazıt kalmış
Şurası burası meşhur çarşıda..
Ölmüş bir çay var elimde
Soğuk yemiş birkaç şeker…
Dağ gibi görünürken her yer..
Gökyüzü deniz..
Asuman mavi…
Renklerim, heybemin tutkusu…
Sırtıma sinmiş kokusu korkularımın…
İstanbul..
Bildiği yerde gömüyorum hayallerimi kefensiz..
Binlerce biten hikâye gibi bedensiz…
m.safitürk
Ey Hayy ve Kayyûm olan! Hayy ve Kayyûm isimlerin hürmetine, bu perişan kalbe bir hayat ver, bu müşevveş akla doğru yolu göster. âmin. Sözler