BıR TRABZON RÜ’YASI
Fatih’ten sonraki devirdi sanki
Surlar yeniden yapılmış
Burçlara yeniden dikilmişti bayrak.
Yeni bir Fetih’e çıkmış Er’ler
ımanla bilenmiş yürekler,
Heyhat…Onları kim engeller..!
Bir zorlu Cihad
Bir manevi Fetih’ti bu.
Yolları hapishaneye
Çıkıyor.
Gönülleri Allah’a
Bu günkü maneviyatını
O günkü,
Er’lere borçlu Trabzon.
Oradan yayılan Nur’lar
Uğradığı her diyarı aydınlatıyor,
Nur’larla yıkıyordu bu gün.
Selçuk Matbaası
Nur’un kal’ası.
Galeri Mobilya burçta bir bayrak.
Kemeraltı Kuyumcu’yla
Nur’a garkolacak bu toprak.
O nasıl ihlastı, nasıl cesaret
Müslüm Selçuk’la başlayan sohbet
Ayrı bir tat verirdi insana hayret
Nur’a garkederdi o’nunla muhabbet.
Yılmaz Er, mütevazi yürekli adam.
Sofrası hep yerde, cömert bir adam.
Galeri Mobilya Nur’un kal’ası
Yılmaz Ağabeyim Nurcu’nun hası.
Mekanı Nur’du, yüreği Nur dolu
Üst katı Nur halkası
Aşağısı Mobilya salonu.
Ramiz Selçuk’la Yılmaz Er
Sanki abide.
Onların yanında kimse dil uzatamaz
Said’e.
Mekanları Nur
Gönülleri Nur doluydu.
Üstad’ları Bediüzzaman
Yolları Allah Yolu’ydu…..
Atilla Yılmaz - Kahramanmaraş
12 Mayıs 2009
Alıntı sahibi ""Atilla Yılmaz""
