Yangın yeri sinelerimizin gece örsünde,çekiç avuçlarla eritmeye durduk;
çarçur edilmiş nisanlarına yürüyen soğuk demirleri, on yedi hane ağustos çadırlarımızı tersinden serdik;
namlu başına söze sıkışan yüreklerden sağanak sağanak veresiye çığlıkları devşirmedeyiz, hile girmeyen tartıya...
Bir gün ele geçecek derman dediklerimiz,
kurtuluş elbet ''Mülk Sahibi"nden gelecek ancak yersiz değil haykırışın her hâl ü kârda, bu sınav bizim;
insanlıkta direnen Anlayanlar utansın, utananlar uzansın diye yardıma - vakıa ki;
ifradı caniden sıkılmış toprak, sadakatsiz belî'den;
gök-inşası bitmezse insanlığın dayanmaz bir ıslâm alnına daha;
kavuşur yer-gök, katar da kuruyu yaşa!..
Yeter!
Sen de utan!;
madalyonun iki yüzünde de tutunamayan ip tutturup yanına cambaz arayan.
Sen de utan!;
kaptan köşkünde iz süren zavallı korsan, kendi ağzın, kendi sesin olmalı, nece konuşsan.
Duymadıkça devir senin duyurduğun da?
Ateş!
şikeli maçlarda, acemi hakemin sahası yaveri;
halkını dahi gözden çıkarmış haklı kılmak için ihanetini.
Asıl yeri daralan; sığmayandır, râh diye daldığın sığ mayandır!
Bulursan!
Sor bir yol dedene; taşmca kabından kimler karıştırmış?
Hangi kepçeyle? Nerede Danvin? Kamalayanlar nerede?
şüphesiz, koşulsuz gerçeğin odak noktası, geçersiz saymaya yeter; hain planları.
Taliplisi çok olsa da dürülmez yol ezelden, hayat derler öğretmenine.
Bilmeyeni yoktur oysa; çekip giden gölgelerdir üstünden.
Artık tutuşmalı cesaret meşalesi aksi halde, payımız nisbetinde infilâk; bize bizden olacak.
Kesmedikçe dokuyan kirli tezgahında eski kilimi, patlayacak sulh arayan yürekler; canlı bomba misali.
Hasılı göz doyurmaz hasadı bu tünelde devranın, Vaad! var;
mutlak zafere çıkar sonu kutlu davanın.
Yine de aşk olsun için için tükenenlerimize ki devasa saraymış;
her odası ayrı renkte yanarken tütmeyenlerimize, çile her dem modaymış.
Selam susmuş, vurmuşlar dost ellerin turnasını.
Ne yana dönsen sükut çare giz şimdilik, uykudayken sarılmış etrafı.
Tamahkârlığın insanlığı iflâsa sürüklediği an; katar katar kahır yürür viran ifadesini.
Analarca feryat; kurtarın bizi!
Çocuklarca; utanın!
Öte yandan, insaf fukarasının karanlık gecede göz kırpmasına bakılırsa; birini diğerine tercih etme günün yakındır, yapışılır adam yakasına; sıkıca.
Örtülü gözenek kevgirimizden kişi basma süzerken ruhumuzun biriktirdiklerini!
Dilinde ıslâm'ın, asırları yüklenmiş şamar; alt üst etti, olağan kabul lenmişlikleri.
Âr üzerinize olsun!
Haya yağsın uyurgezerliğinize,"biz"den bî-habere.
"Ar'un aleykum" herkese!
Budur; göz pınarlarma saplanışı hançerin, merhemine yara neşterin, sağırlığın davullu zurnalı ağırlanışı devamında zalime şapka çıkarılışı; kilometrelerce.
Ar'un aleykum;sözün halle, akışın mânâyla başabaşlığı ve sürgüsü benzerliğin, kutsalın yabana kapatılışı, sürgünü istemeyenin, "biz"in başıboşluğu.
Âr'un aleykum;
çağrılışı imdada inananın,
kanaatin vampirle destekli savaşı, ejderha iştahında;
avunuşun kaynayan taştan aşı!
Ve bir kez daha yorumun îmana yazılışı.
Teknoloji belirleyene dek bir milletin akıbetini, bir sonraki figân bastırana dek öncekini; ekranlara gömülmüş, görüntüye boğulmuş herhangi bir şiir olarak kalmasın diye hesapsız bedelin duyurusu.
Gülebilsin diye nihayetinde bakışında bin bir yıldız rakseden, sözü ömründen sarkan insan hâli ıslâm'ın; oynamalı kalem kağıtta durmaksızın.
Ve kompleksli külçelerin kardeleni, ürkek feneri bir dizi gözyaşının, ciltlerce fotoğrafın buruk sesi, allı gelini yarınsız baharların.
Bekle!; gün doğacak yeniden, süzülmemiş saltanat mı var vakitten?
Sanma ki okunmuyor alın yazın; bayraklaşıp gözbebeklerinde, sanma ki duyulmuyor masumluğun; çözerken dalaveresini aysbergin zül görmemiş belleklerin ödünde.
Nidaların yankısı dinmiyor seherlere açılan dualarımızda.
Kaynak: Arzu Çağlar
