Hemen hemen hepimiz bir çok bedeni rahatsızlıklar yaşar ve telaş ile çare aramaya koyuluruz.Hatta beden sağlığı her şeyin başı deriz.Gerçek olan şudur ki beden sağlığı ile birlikte kalp sağlığı da bizim için çok önemlidir.Hatta kalp yani ruh sağlığı beden sağlığından çok daha önemlidir.
Çünki beden hastalığı bu kısa dünya hayatı boyunca bizleri meşgul eder kısa ömür bitince artık düşünülmesi gerekmez.Fakat kalp sağlığı insanın hem dünyasını hem ahiretini ilgililendirir, zira kalp insanın hükümdarıdır , bütün niyetlerimiz bu kalp ile yapılmaktadır.Bu niyetlerde olan bozukluk yani sağlıksızlık ahirette bizleri büyük azaplara sürükleyebilir.ışte bedenin bu dünya nisbetinde olan sağlık sorumluluğu ve kalbin sadece bu dünyaya nisbetle olmayan sağlık sorumluluğu yani hem ahireti kazanmaya yönelik olan sağlık sorumluluğu kalb sağlğını beden sağlığından çok daha önemli kılmıştır.
Yüce yaratıcımız Allahü Teala'dan başka şeylere , başka sevgilere bağlı olan kalp, bütün herşeyini O'nun rızası için düşünmeyen kalp hastadır.Hiç bir işe yaramaz.Bu ince konu ile ilgili Ahmed Faruk-i Serhendi Hazretleri ( kuddisesirruh ) şöyle buyurmaktadır.
" ınsanın bedenine bir hastalık gelince ve uzvunda bozukluk olunca, o hastalığı gidermek ve o bozukluğu düzeltmek için, o kadar uğraşır da, kalb hastalığı kendisini sonsuz ölüme ve bitmez tükenmez azâblara sürüklediği hâlde, bu korkunç hastalıkdan kurtulmağı hiç düşünmemekdedir ve onu gidermek için hiç kıpırdamamakdadır. Kalbin hasta olması demek, Allahü teâlâdan başka şeylere tutulmuş olmasıdır. Eğer, kalbin bu tutulmasını hastalık bilmezse, çok alçak kimsedir. Eğer bilir de, aldırış etmezse, çok pisdir. Bu hastalığı anlamak için, (Akl-i me’âd) lâzımdır. (Akl-ı me’âş), kısa görüşlü olduğundan, ancak, görünüşe bakar. Akl-i me’âş, dünyânın geçici lezzetlerine bakarak, kalb âfetlerini hastalık bile saymadığı gibi, akl-i me’âd da, âhiretde verilecek sevâblara bakarak, bedendeki bozuklukları, hastalık saymaz. Akl-i me’âş, kısa görüşlü, akl-i me’âd keskin görüşlüdür. Akl-i me’âd, Peygamberlerde “aleyhimüssalevâtü vetteslîmât” ve Evliyâda bulunur. Akl-i me’âşı, mala düşkün olanlar, dünyâya bağlı olanlar beğenir. Aradaki farkı düşünmelidir. Akl-i me’âdı kuvvetlendiren şeyler, ölümü düşünmek, âhıretde olacak şeyleri öğrenmek ve âhıret derdi ile şereflenmiş olanlarla birlikde bulunmakdır. Fârisî beyt tercemesi:
Aranılan hazînenin nişânını verdim sana,
belki sen kavuşursun, biz varamadıksa da.
Bedenin hastalığı, dinin emirlerinin yerine getirilmesini güçleşdirdiği gibi, kalb hastalığı da, islâmiyyete uymağı güçleşdirmekdedir. şûrâ sûresi, onüçüncü âyetinde meâlen, (Müslimân olmalarını istemekliğin, kâfirlere çok güç gelmekdedir) ve Bekara sûresinin kırkbeşinci âyetinde meâlen, (Nemâz kılmak, ibâdet etmek, yalnız mü’minlere güç gelmez) buyuruldu. Görünen uzvların kuvvetden düşmesi, ibâdeti güçleşdirdiği gibi, kalbde îmânın za’îflemesi de güçleşdirmekdedir. Yoksa, islâmiyyetin her emrinde kolaylık vardır. Bekara sûresinin yüzseksenbeşinci âyetinde meâlen, (Allahü teâlâ, size kolaylık yapmak istiyor, güçlük çıkarmak istemiyor) ve Nisâ sûresinin yirmiyedinci âyetinde meâlen, (Allahü teâlâ, emrlerinin hafîf olmasını diledi. Çünki, insanlar za’îf yaratıldı) buyuruldu. Bu iki âyet-i kerîme de, sözümüzü isbât etmekdedir. Fârisî mısra’ tercemesi:
Bir kimse kör ise, güneşin suçu ne?
Bunun için, bu hastalığı gidermek çok lâzımdır. Bunun mütehassısı olan hakîmlere sığınmak farz-ı ayndır."
( Mektubat 1 cild 219. Mektup )
( Akl-ı Meâd:
Ebedî rahata kavuşmak, Cennet'te ebedî kalmak ve Cehennem azâbından kurtulmak için hâlini ıslâh etmeyi, düzeltmeyi düşünen, uzak görüşlü, dünyâya değil, âhirete değer veren akıl.
Akl-ı Meâş:
Yemek, içmek, evlenmek, helâl, haram demeden kazanmak ve eğlenmek gibi hep bedenin râhatını ve nefsin menfaatini düşünüp, âhireti düşünmeyen akıl; akl-ı meâdın zıddı. )
