Hayat sizlerle güzel
“Ahbapla beraber iğne deliği bir meydan kadar geniş” olduğuna göre, biz de haddimizi tecavüz edip huzurunuza yani “meydan”a çıktık bir kere; ahbapla yani dostlarla beraber oluruz diye, duânızı umarak…
Kimi insan posta hayran, kimisi de dosta meftûn.
Dışı post, içi dost olanlara; olduğu gibi görünen, göründüğü gibi olanlara fedâ olsun bu canlar.
Kahveyi bahane edip “dost” arar ya insanlar! ışte o dostlarla, arkadaşlarla, ahbaplarla edilen sohbetler ruha inşirah verir.
Yâr-ı Bâkî, dünyada, toplum hayatında; hâlleşecekleri, dertleşecekleri, keyifle sohbet edecekleri “dostlar” halk eylemiş insana.
Dünyadaki sâir hayat, sana yoldaştır elbet. Onlarla ünsiyet etmek, muâvenet etmek, buranın ahvâlindendir. Dünya memleketinin düzeni böyle.
Cemiyet hayatı içinde iş arkadaşı, yol arkadaşı, hâl arkadaşı, asker arkadaşı, hacı arkadaşı ve sair birçok dostluklar, arkadaşlıklar tesis edilir.
Biz de, köşemizi “DOSTHÂNE” ettik, dosta meclis olsun diye.
Cümlenize yâr dedik, yâren olduk biz, bize.
Allah, sizleri bize, bizleri de sizlere “dost” eylemiş, kardeş eylemiş, sırdaş eylemiş, nurdaş eylemiş.
Ne gam…
Hamd olsun Hâlıkımıza.
Teşebbüs, diğer bir deyimle başlamak, “Başarının yarısıdır” derler. Bunun için başladık, niyet ettik böylece; Cenâb-ı Hakk’ın tevfikine sığındık.
“Köşe”de yazmakla ringe çıkmak arasında pek fark olmasa gerek.
Kimi atar, kimi tutar yazarı; darp edilmek şifâdır!
Merhum dedem, memleketimiz Aksaray’ın ileri gelenlerinden ve şehir merkezindeki Kurşunlu Camii’nin bânisi Hasan Hoca:
“Oğlum! Kürsüye çıkıp ‘Pancarın okkası on para’ demek önemli bir maharettir” dermiş.
Öyle ya! Ortaya çıkmak, birilerine bir şeyler söylemek var işin içinde.
Yazmak kürsüye çıkmak değilse de, kürsüdekiler de dahil insanların huzuruna çıkmak, hatta onların gönlüne çıkmak değil mi?
Yazmak, bu zamanda önemli bir tamir ve inşa yükünün ve sorumluluğunun altına girmek değil mi?
Yazmak, düşüncenizi arz ederken kârinin, yani okuyanın da düşüncesini düşünmek değil midir?
“Hayatın içinden” konularla yazılar arz etmek üzere “Tevekkeltü alellah” dedik, dayandık Yaratana.
Bildiğimizi sunacağız, bilmediğimizi soracağız; sizlerle göz göze olmasak da gönül gönüle olacağız inşaallah.
Kusurlarımıza müsamaha nazarıyla bakacağınızdan emin, huzurunuza çıkma cüretimizden de mahcup, haftalık yazılarımıza başlıyoruz burada.
Kırlangıç misâli, zorlukların kiminin altından, kiminin de üstünden geçeceğiz birlikte; eman verirse Mevlâm.
Sürç ü lisan eder isek affola…
Not: Perşembe günleri DOSTHANE’de beraber olabilme dileğiyle...
ALı RIZA AYDIN
05.03.2009
