2. Söz
بِسْـــ&# 1600;ــــــــــ ــــــــمِ اﷲِارَّحْم 14;نِ ارَّحِيم
بِسْمِ اللّهِ الرّحْمنِ الرّحِيمِ
اَلَّذِينَيُؤْمِنُونَبِالْغَيْبِ
ımanın ne kadar büyük bir kuvvet ne bitmez bir saadet olduğunu anlamak istersen, şu temsili hikayeciğe bak, dinle.
Bir zaman iki adam hem ziyaret hem ticaret amaçlı bir seyahate çıkarlar. ıyi adam bir tarafa, kötü adam başka bir tarafa gider.
ıyi adam iyilik mükafatını alır. Kötü Adam ise kötülük cezası olarak çok fena bir memlekete gider. Bakar ki herkes işkence görür, imdat ister. Orada, cenazeleri ve geriye kalan yetimleri görür fakat sarhoşluğundan bütün memleket ona bir cehennem olur. ıyi Adam onu görür ve ona “Sen divane (deli) olmuşsun be adam. Aklını başına al, kalbini temizle.” der. Onu, bu bataklıktan çıkarmak ister. Daha sonra o kötü adamın aklı başına gelir ve “ALLAH RAZI OLSUN.” der.
Bundan çıkardığımız ders de bunlardır;
O kötü adam, kafirdir. Bu dünya onun için sonsuz azap yeridir. Bütün bu güzelliklere hep olumsuz yönde bakar. Yarısı dolu olan bir bardağı gösterdiğinde “Bunun Yarısı boş.” der. Aynı soruyu iyi olan adama sorsan o da “Hiç olmazsa yarısı dolu.” der.
Öbür adam ise Müslüman’dır. Allah’ı (c.c.) tanır ve ona itaat eder. Ona göre ise şu dünya bir zikirhane-i Rahman’dır. (Allah’ın zikir yeri.)
O zaman iman bir cennet ağacının çekirdeğidir. Demek ki selâmet ve emniyet, yalnız ıslâmiyette ve îmandadır.
Bunun için daima اَلْحَمْدُ ِللّهِ عَلَى دِينِ اْلاِسْلاَمِ وَ كَمَالِ اْلاِيمَانِ demeliyiz.