Muhabbet Fedâileri

selam
arastiralim..
ne yazik ki biz ustadimiz gibi hemen cevap veremiyoruz
anlayisla karsiliyacagini umarak...
saygilarimla
Alpaslan

Ey ahmak

Alıntı

nokta-i sevda! Hâlıkın ef'âli sana nâzır değildir. Ancak Ona bakar. Kâinatı senin hendesen üzerine yapmış değildir. Ve seni hilkat-i âlemde şahit tutmamıştır. ımam-ı Rabbânî'nin (r.a.) dediği gibi: "Melikin atiyelerini, ancak matiyyeleri taşıyabilir."

anladığımı kadarı ile kainat benim için dönmüyor kainatta ben merkez değilim ben öldükten sonra kimse öldüm diye işlerini bırakıp yıllarca yas tutacak değiller Allah'ın kainatta yaptığı icraaatlere beni şahid tutmamıştır hele hele tefekkür yoksunu birisiysem ..
padişahın hediyelerini yardımcıları taşır ben o yardımcı bile olamam

arkadaşım kusura bakma kafanı karıştırmış olmayayım ben bunu

anladım aslında doğru anladımmı onada emin değilim en iyisimi gelecek ağabeyin veya ablanın yorumuna kendimizi verelim doğrusunu onlardan öğrenelim

"Melikin atiyyelerini ancak matiyyeleri taşıyabilir."


ımam-ı Rabbani hazretlerinin Mektubat’ında yer alan bu cümleye, “ılâhî isimlerin tecellisine mazhar olabilmek için o tecelliye layık bir mahiyet taşımanın gerektiği” şeklinde bir açıklama getiriliyor. Buna göre, Melikin atiyeleri, yani ihsanları ve hediyeleri “ılâhî tecelliler”dir. Onlara matiyye olmak, yani onları yüklenmek ve onların taşıyıcısı olmak ise o feyizlere ayna olacak bir “manevî makama” ermekle mümkün olur.

Büyük ımamın bu hakikat dersine bazı misallerle bakmaya çalışalım:
Güneşin ışığı bir feyiz kabul edilirse, bu feyze ancak aynalar mazhar olabilirler.

Kalp de bir aynadır. Onun parlatılması, batıl inançlardan, şüphelerden ve kötü huylardan temizlenmesi nispetinde onda hidayet ve marifet nurları parlar.
Katı ve karanlık bir kalp, bu yükü kaldıramaz ve taşıyamaz. Rızk vermek Allah’ın bir ihsanıdır, bir atiyyesidir. Bu ihsan, ancak mide sahiplerinde tecelli eder. Yani bu atiyyeyi ancak mide sahipleri taşıyabilirler; bu ikrama ancak onlar muhatap olabilirler. Bir taşın bu sahada bir nasibi yoktur, o bu yükü taşıyamaz.

Affetmek ayrı bir ılahi atiyye, buna ise ancak hatasına pişmanlık duyup Allah’tan af ve mağfiret dileyen ruhlar mazhar olurlar. Bu hediyeyi, günahında ısrar edenler ve tövbe kapısını çalmayanlar yüklenemezler.
Bu açıklamalarımızın kaynağı, Mektubat’ta, söz konusu cümleden hemen önce yer alan şu cümle oldu:

“Hayır olmayınca hayrın aynası ve mazharı olmak mümkün değildir.”
şeytan şer yoluna girdiği, bu yolun inatçı savunucusu olduğu, bununla da kalmayıp insanları şerre yönlendirmeyi kendisine vazife edindiği için artık onun hayrı yüklenmesi, hayırdan en küçük bir iz taşıması imkânsız hale gelmişti. Hayrı, ancak hayır yoluna girenler, buna talip olanlar taşıyabilirlerdi.

Yüklenme, taşıma gibi ifadeler hayalimizi “emanet” meselesine taşır. Orada da bir yüklenme söz konusudur. Bu atiyyeyi ve bu ağır sorumluluğu insan yüklenmiştir.

http://www.sorularlarisaleinur.com/subpage.php?s=article&aid=277