Bediüzzaman Beşlemesinin mühim bir kısmını okudum. Sanırım okumadığım bir tanesi var. Onuda her halde 1197'de okumuştum. Ama o muydu, bir diğeri mi hatırlıyamadım.
Yani, Bediüzzaman Beşlemesi harika bir kitap ve asla karalamadım. Ellerini öperim dememden anlamalıydın. Sadece, ölçüm değil dedim. Yani, ittihad işinde ölçüm Risale-i nur'dur. Nurcu kardeşler ile ittihad ve ittifak Risale-i Nur çevresinde olacak. Beşleme çevresinde değil.
Öte yandan davamız Nurculuk değil elbette, bunu çağrıştıran bir ifade kullanmışsam hata etmişim.
Davamız büyüktür ve ehl-i ıslam değil beşeri dahi ilgilendiriyor. ıslamlar ve Beşer o Nuru bekliyor. Bizler kalkmışız o Nuru taşıma sevdasına düşmüşüz.
...
Bence Risale-i Nur ile Kur'an hizmetinde karınca olmak tüm dünyayı tek başına kurtarmaktan evladır. Zira, enaniyetin buz parçası gibi eritilip atıldığı o havuza karınca misal bir katkı, tüm havuzdan istifade etmeye vesiledir ki tek başına tüm dünyayı kurtarmaktan büyüktür.
ışte, Talha kardeşim, sen sordun dedin ki "ittihad-ı hakiki ne demek?" Ben hemen cevap veremedim. Hala veremiyorum. Ama sanki biliyorum.
Cevap vermek için, ıhlas, Uhuvvet Risalelerini tekrar okumayı bekledim. Bazı Lahika ve Eski Said Eserlerini okudum. Kafamda pek çok hakikat ve fikir belirdi. Bir türlü toplamaya muvaffak olamadım. Dedim ki, "Vira Bismillah , Allah belki muvaffak eder, o dağınık bilgilerimi toplarım."
Seninle yazışırken niyetim budur. Hem belki, o havuzda karınca kararınca bir katkım olsun murad ettim. Yani, sen eğer kenara çekilsen benim fikirlerimi okuyamazsın. Zira, beceremem, bana yardım eden sensin, ben sana yardım etmiyorum.
Muhabbetle