Nurdan Hatıralar
Üstad hazretlerinin mübarek cesedinin urfa'dan alınışıyla ilgili bilinen klasik bir anlatım vardır. oda Üstadımızın mübarek cesedinin mezarından çıkarılıp daha sonra kardeşi çağrılarak bilinmeyen bir yere götürüldüğüyle ilgilidir. şimdi babamın unkapanında iş yaptığı dönemlerde arkadşı olan sabri beyin kayınpederinin bizzat anlatığı olayı anlatıyorum.
" ben Bediüzzaman'ın mezarını kırıp cesedini çıkaran askerlerin başındaki subaylardan bir tanesiydim.(rütbesi söylenmişti ama şu an hatırlayamıyorum) mezarını kırdık kazdık kefeni hiç bozulmamıştı askerler ona dokunmaktan çekiniyor; bu alim bir zat biz ona dokunup çarpılmaktan korkuoruz dediler.ama başımızdaki komutan ısrar edince kefenin baş kısmı açıldı ve gördükki ceset inanılmayacak kadar tazeydi sanki ölmemişte uyuyordu. cesedi alıp götürdük. açık bir alanda başımızdaki komutan üzerine benzin dökülmesini emretti. bunu hiçbirimiz yapmaya cesaret edemiyordu emiri ısrarla verince askerler üzerine benzini döktü sonra yakmaya çalıştılar ne yaptılarsa benzin alev almadı komutan kendi elleriyle yakmaya çalıştı yine yanmadı. hepimiz korktuk komutan dahi korktu ( bahsi anlatan kişi rütbesiyle ve ismiyle de bahsediyordu ama ben şu an bunları hatırlayamıyorum) sonra bazı görüşmeler yapılıp kardeşi çağrıldı ve uçakla götürüldü. ( o aşamalarda mevzuyu anlatan kişi bulunmamış yani nereye götürüldüğünü bilmiyordu sanırım) özetle söylemek istediğim şey şu üstadın mübarek cesedi yakılmaya çalışılmış ancak Allah'ın (c.c.) izniyle başarılamamıştı.
bu olayın aynısını yine babamın arkadaşı ömer bey'in bir yakını o gruptaki erlerden biriymiş. yukarıda anlatılan şekilde anlatmış. iki bağımsız kişi ve aynı iki söz. Üstad hazretlerinin mübarek cesedi yakılmaya çalışılmış. şüphesizki doğrusunu ALLAH (c.c.) bilir. üzücü bir hatıra ama bilinmesi gerekiyor diye düşünüyorum.
" Her Nefis Ölümü Tadacaktır "
bir başka hatıra...
imanımızı kuvvetlendiren manevi hatıralarla devam ediyorum.
geçen haziran ayında lise talebesi arkadaşlardan bir tanesinin düzcedeki bir okuma programında başından geçen olay.
kardeşimiz kalabalık bir programda risale okuma aşk ve şevkiyle yanıp tutuşuyor ve herkes yattıktan sonra dahi okumaya devam ediyor. bunu bilen kardeşler bir gün yatarken bu kardeşimize yatmıyorsan bizi taheccüde kaldırırsın diyorlar. kardeşimiz risale okumasına devam ederken bir ara uyku bastırmaya başlıyor tam başı eğik durumdayken karşıda bir şey dikkatini çekiyor ve başını kaldırıp bakıyor. karşısındaki asrın müceddidi üstadımız hazretleri(R.A) . üstadımız onu önüne alıyor ve kardeşimiz herkesi teheccüde kaldırıyor.
" Her Nefis Ölümü Tadacaktır "
Üstad'ımızı hayattayken devamlı hapsanelere attılar, zehirlemeye çalıştılar, türlü işkencelere soktular demek ölüykünde rahat bırakmak istemediler, yakmaya çalıştılar... : (
O hakkıyla büyük bir islam alimi... Allah tan başka kimseden korkusu yok... ımanı sarsılmaz bir dağ... Karanlığa büyük bir ışık tutmuş bir güneş... Ne o dağı infilak edebilirler ki edemediler... ne de güneşi yakabilirler ki yakamamışlar...
Allah-u Ekber...
hikmet
arkadaşlar bende hatıralar çok bakıyorumki kardeşler pek meraklı değiller herhalde onun için yazma iştiyakı doğmuyor bende ancak bir tane kısa bir hatıra daha yazayım.
üsküdarda bir nur dairesinde abilerimizle namaz kılıyorduk içerde misafirlerde vardı o zamanlar ben henüz çocuk yaştaydım. misafirlerden biri genç diğeri ise ak sakallı nur yüzlü başında sarığı ve iki büklüm olmuş sırtına rağmen bir gençten on kat daha güzel secdeye giden bir abimizdi. abimizdi diyorum çünkü namazdan sonra ordaki başka bir abimiz anlattı bu kişi Üstad hazretleri zamanında yaşamış ancak okuma yazması olmadığından Risaleleri yazamıyormuş . Hikmet-i ılahi ile Hz. Ali (R.A.) efendimiz bizzat osmanlıcayı ve yazıyı öğreterek bu abimizin el ile 7 kez veya daha fazla külliyatı yazmasına vesile olmuştur. ne büyük bir lütuf. ALLAH (c.c.) REsulullahın (S.A.V) efenbdimizin ve sahbe-i kiram efendilerimizin( R.A. ecmain ve Evliyaullah (K.S. ecmain) o abilerimizin himmetlerinden bizi ayırmasın. ınşaAllah
" Her Nefis Ölümü Tadacaktır "
ALLAH (c.c.) REsulullahın (S.A.V) efenbdimizin ve sahbe-i kiram efendilerimizin( R.A. ecmain ve Evliyaullah (K.S. ecmain) o abilerimizin himmetlerinden bizi ayırmasın.
amin amin amin...
Allah razı olsun bu hatıraları paylaşıp bize şevk verdiğinz için
ya rabbi!ya rabbi!ya rabbi! Beni bu yolda büyüt,bu yolda yürüt,bu yolda çürüt.Fakat asla ve asla döndürme..
amin
amin cümlemizden. sağolun
" Her Nefis Ölümü Tadacaktır "
CEVAP: Nurdan Hatıralar
Üstad hazretlerinin mübarek cesedinin urfa'dan alınışıyla ilgili bilinen klasik bir anlatım vardır. oda Üstadımızın mübarek cesedinin mezarından çıkarılıp daha sonra kardeşi çağrılarak bilinmeyen bir yere götürüldüğüyle ilgilidir. şimdi babamın unkapanında iş yaptığı dönemlerde arkadşı olan sabri beyin kayınpederinin bizzat anlatığı olayı anlatıyorum.
" ben Bediüzzaman'ın mezarını kırıp cesedini çıkaran askerlerin başındaki subaylardan bir tanesiydim.(rütbesi söylenmişti ama şu an hatırlayamıyorum) mezarını kırdık kazdık kefeni hiç bozulmamıştı askerler ona dokunmaktan çekiniyor; bu alim bir zat biz ona dokunup çarpılmaktan korkuoruz dediler.ama başımızdaki komutan ısrar edince kefenin baş kısmı açıldı ve gördükki ceset inanılmayacak kadar tazeydi sanki ölmemişte uyuyordu. cesedi alıp götürdük. açık bir alanda başımızdaki komutan üzerine benzin dökülmesini emretti. bunu hiçbirimiz yapmaya cesaret edemiyordu emiri ısrarla verince askerler üzerine benzini döktü sonra yakmaya çalıştılar ne yaptılarsa benzin alev almadı komutan kendi elleriyle yakmaya çalıştı yine yanmadı. hepimiz korktuk komutan dahi korktu ( bahsi anlatan kişi rütbesiyle ve ismiyle de bahsediyordu ama ben şu an bunları hatırlayamıyorum) sonra bazı görüşmeler yapılıp kardeşi çağrıldı ve uçakla götürüldü. ( o aşamalarda mevzuyu anlatan kişi bulunmamış yani nereye götürüldüğünü bilmiyordu sanırım) özetle söylemek istediğim şey şu üstadın mübarek cesedi yakılmaya çalışılmış ancak Allah'ın (c.c.) izniyle başarılamamıştı.
bu olayın aynısını yine babamın arkadaşı ömer bey'in bir yakını o gruptaki erlerden biriymiş. yukarıda anlatılan şekilde anlatmış. iki bağımsız kişi ve aynı iki söz. Üstad hazretlerinin mübarek cesedi yakılmaya çalışılmış. şüphesizki doğrusunu ALLAH (c.c.) bilir. üzücü bir hatıra ama bilinmesi gerekiyor diye düşünüyorum.
Kimmiş acaba bunu anlatan..?
