Evet saskinim, zira üzerinden zaman gecmesine ragmen Fethullah Gülen in röportajinda sarf ettigi bazi sözler hala aklimi karistirmakta ve hayal kirikligina ugratmakta. Onun gibi birinin, müslümanlarin her yerde en assagilik zulumlere maruz kaldigi bir dönemde, herseye ragmen hala kendisine müslüman diyen bir kisiden 'en nefret ettigim kisi' diye bahsetmesi beni soke etti dersem yeridir. Kendisine olan saygimdan dolayi bu sözlerinde hep bir hakli taraf bulmaya calistim, ama bulamadim. Nicin kafirlerin iftiralarina, yalanlarina ve fitnelerine gelip bir müslümana bu kadar kin duyuyoruz. Biz bize kafirlerin verdigi haberleri en hassas sekilde incelememizi ve müslüman kardesimizi en adaletli sekilde yargilamamizi isteyen Peygambere inanmiyormuyuz?Neden bize varolusumuzdan bu yana akla gelebilecek her türlü düsmanligi yapmis olan ve hala en korkunc hali ile yapan bir millete gösterdigimiz saygiyi, hosgörüyü, anlayisi vs. kendimizden olana göstermiyoruz. Neden bizden olmayani kazanalim derken bizden olani kaybediyoruz? Belki sayin Gülen bir müslümandan nefret ettigini söylerken ayni zamanda ikamet ettigi devletin baskanininda ne türlü bir canavar oldugunu haykirsaydi o zaman samimiyetine inanacaktim. Acaba özellikle dünyaya ibret olan ve vicdani olan herkesi derinden yaralayan iskence ve tecavüz belgelerini gördügünde hala böyle mi düsünüyor?Bu arada, umarim yaniliyorumdur, bu cemaat icinden tam anlamiyla bariz bir tepki görmedim bu igrenc olaylar hakkinda. Neden acaba?
PS.:amacim kimseyi tenkit etmek degil, sadece artik birtakim gercekleri görmemezlikten gelinmesi vicdanini sizlatan bir kardesinizim o kadar. Bu cemaati ve Risale- i nurlari cok seviyorum ve onlarin böyle celiskiler icine cekilmesini hazmedemiyorum. Yani DOST ACI SÖYLER meselesi. Vesselam!