İktisat vasıtasıyla bazen bire on bereket gördüm ve arkadaşlarım gördüler.
Hattâ dokuz sene (şimdi otuz sene) evvel benimle beraber Burdur'a nefyedilen reislerden bir kısmı,
parasızlıktan zillet ve sefalete düşmemekliğim için, zekâtlarını bana kabul ettirmeye çok çalıştılar.
O zengin reislere dedim: "Gerçi param pek azdır. Fakat iktisadım var, kanaate alışmışım. Ben sizden daha zenginim."
Mükerrer ve musırrâne tekliflerini reddettim.
Câ-yı dikkattir ki, iki sene sonra, bana zekâtlarını teklif edenlerin bir kısmı,
iktisatsızlık yüzünden borçlandılar.
Lillâhilhamd, onlardan yedi sene sonra, o az para, iktisat bereketiyle bana kâfi geldi,
benim yüz suyumu döktürmedi, beni halklara arz-ı hâcete mecbur etmedi.
Hayatımın bir düsturu olan "nâstan istiğnâ" mesleğini bozmadı.
19. Lem'a - 145