EğER iman hayata hayat olsa,o vakit hem geçmiş,hem gelecek zamanlar,imanın nuruyla ışıklanır ve vücud bulur;zaman-ı hazır gibi,ruh ve kalbime iman noktasında ulvi ve manevi ezvakı ve envar-ı vücudiyeyi veriyor.
Her kim hayat-ı faniyeyi esas maksad yapsa,zahiren bir cennet içinde olsa da,manen cehennemdedir….Her kim hayat-ı bakiyeyi ciddi müteveccih ise,saadet-i dareyne mazhardır..
Dünyası ne kadar fena ve sıkıntılı olsa da,dünyasını cennetin intizar salonu hükmünde gördüğü için,hoş görür ,tahammül eder,sabır içinde şükreder…
Madem Zat-i Zülcelal seni biliyor,rahmetiyle bildiğini bildiriyor.Sende O nu bil hürmetle bildiğini bildir..
Alıntı 
