Dağların fışkırmasıyla zemin teneffüs eder
Hadis-i Şerif Meâli
Cebrail bana dedi ki: “Ya Muhammed! İstediğin kadar yaşa,
kurtuluş yok, öleceksin. İstediğini sev, sonunda ondan ayrılacaksın.
İstediğin şeyi yap, sonunda onunla karşılaşacaksın.”
Câmiü's-Sağîr, No: 2902
21.04.2010
Dağların fışkırmasıyla zemin teneffüs eder
Zemin o dağların fışkırmasıyla ve menfeziyle teneffüs edip, zararlı olan
sarsıntılardan ve zelzele-i muzırradan kurtulup, vazife-i devriyesinde
sekenesinin istirahatlerini bozmuyor.
Dağlar ve sahralar, seyahat-ı fikriyede bulunan o yolcuyu
çağırıyorlar “Sayfalarımızı da oku” diyorlar. O da bakar, görür ki:
Dağların küllî vazifeleri ve umumî hizmetleri o kadar azametli ve
hikmetlidirler; akılları hayret içinde bırakır. Meselâ, dağların
zeminden emr-i Rabbânî ile çıkmaları ve zeminin içinde, inkılâbat-ı
dahiliyeden neş’et eden heyecanını ve gazabını ve hiddetini,
çıkmalarıyla teskin ederek, zemin o dağların fışkırmasıyla ve menfeziyle
teneffüs edip, zararlı olan sarsıntılardan ve zelzele-i muzırradan
kurtulup, vazife-i devriyesinde sekenesinin istirahatlerini bozmuyor.
Demek, nasıl ki sefineleri sarsıntıdan vikaye ve muvazenelerini muhafaza
için onların direkleri üstünde kurulmuş; öyle de, dağlar, zemin
sefinesine bu mânâda hazineli direkler olduklarını, Kur’ân-ı
Mucizü’l-Beyan, “Dağları direk yapmadık mı?” (Nebe’ Sûresi: 78:7),
“Yeryüzünde sâbit dağlar diktik.” (Hicr Sûresi: 15:19), “Dağları sapa
sağlam dikti.” (Nâziât Sûresi: 79:32) gibi çok âyetlerle ferman ediyor.
Hem meselâ dağların içinde zîhayata lâzım olan her nevî menbalar,
sular, madenler, maddeler, ilâçlar o kadar hakîmâne ve müdebbirâne ve
kerîmâne ve ihtiyatkârâne iddihar ve ihzar ve istif edilmiş ki,
bilbedahe, kudreti nihayetsiz bir Kadîr’in ve hikmeti nihayetsiz bir
Hakîm’in hazineleri ve ambarları ve hizmetkârları olduklarını ispat
ederler diye anlar. Ve sahra ve dağların dağ kadar vazife ve
hikmetlerinden bu iki cevhere sairlerini kıyas edip, dağların ve
sahranın umum hikmetleriyle, hususan ihtiyatî iddiharlar cihetiyle
getirdikleri şehadeti ve söyledikleri “Lâ ilâhe illâ Hû” tevhidini,
dağlar kuvvetinde ve sebatında ve sahralar genişliğinde ve büyüklüğünde
görür, “Âmentü Billâh” der.
Şuâlar, Yedinci Şuâ, s. 106
***
“Yeryüzünü bir döşek, • dağları birer kazık yapmadık mı? • Sizi
de çift çift yarattık.” (Nebe’ Sûresi: 6-8.)
“Şimdi bak Allah’ın rahmet eserlerine: Yeryüzünü ölümünün
ardından nasıl diriltiyor.” (Rum Sûresi: 50.)
Küre-i arz bir kafadır ki, yüz bin ağzı vardır. Her bir ağzında
yüz bin lisânı vardır. Her lisânında yüz bin bürhanı var ki, her biri
çok cihetle Vâcibü’l-Vücud, Vâhid-i Ehad, herşeye kadîr, herşeye alîm
bir Zât-ı Zülcelâlin vücûb-u vücuduna ve vahdetine ve evsâf-ı
kudsiyesine ve Esmâ-i Hüsnâsına şehâdet ederler.
Evet, arzın evvel-i hilkatine bakıyoruz ki, mâyi haline gelen bir
madde-i seyyâleden taş ve taştan toprak halk edilmiş. Mâyi kalsaydı,
kâbil-i süknâ olmazdı. O mâyi taş olduktan sonra demir gibi sert olsa
idi, kâbil-i istifade olmazdı. Elbette buna bu vaziyeti veren, yerin
sekenelerinin hâcetlerini gören bir Sâni-i Hakîmin hikmetidir.
Sonra, tabaka-i türâbiye, dağlar direği üzerine atılmış; tâ
içindeki dahilî inkılâblardan gelen zelzeleler, dağlarla teneffüs edip,
zemini hareketinden ve vazifesinden şaşırtmasın, hem denizin
istilâsından toprağı kurtarsın, hem zîhayatların levâzımât-ı
hayatiyesine birer hazîne olsun, hem havayı tarasın, gazât-ı muzırradan
tasfiye etsin—tâ teneffüse kâbil olsun—hem suları biriktirip iddihar
etsin, hem zîhayata lâzım olan sâir mâdenlere menşe’ ve medâr olsun.
İşte, bu vaziyet bir Kadîr-i Mutlak ve bir Hakîm-i Rahîmin
vücûb-u vücuduna ve vahdetine gayet katî ve kuvvetli şehâdet eder.
Sözler, 33. Söz, 22. Pencere, s. 615
"İyyake nâ'büdü ve İyyake nesteîn."
'Ancak Sana kulluk eder, ancak Senden yardım dileriz.'
"İnsanlara teşekkür etmeyen, ALLAH'a da şükretmez.!"
'Bırak bîçare feryâdı, Bîçare S.V.
birde cenab-ı hakkın sopası yok derler, oysa tüm sopalar onun!!
hy120 nickim değişti
Güncel Haberler »
Günün Sayısı
(05.08.2008, 08:48)
