Derler ki ; rivayet bu ya:
Hz. Nuh (A.S ) zamanında yaşanmış bir olay.
Bir gün Nuh aleyhisselam şehirde dolaşırken, mahalle arasında bir evden bir kadın feryadı işitmiş. Eve doğru yönelmiş.. Ama bir feryat , bir fiğan kadın kendini parçalıyor. Nuh Aleyhisselam kadına yaklaşmış , demiş ki ; - Hayırdır bre kadın, derdin ne , niye feryad edersin ?
Kadın Nuh Aleyhisselam'a demiş ki ; Y a Nuh..Ben ağlamayım da kimler ağlasın...Bir oğlum vardı , daha iki yüz yaşamamıştı...çocukluğuna doymadı...Gençliğini görmedi..Öldü..( Hz. Nuh zamanında insanlar bin yıl yaşarlar mış..İnsan ömrü uzunmuş )
Hz. Nuh Aleyhisselam demiş ki ; Ya bre kadın sen ne feryad edersin...Bir zaman gelecek İnsanlar altmış yıl yaşıyacaklar sen haline şükretsene..
- Neee....Demiş kadın...
- Altmış yıl mı ?
- He ya demiş Nuh Aleyhisselam..Altmış yıl.
- Ya Nuh ..o insanlar ev - bark da yaparlarmı , fırsatları olur mu ev yapmaya ?
- Yaparlar ya ..demiş Nuh Aleyhisselam
Kadın demiş ki ;
- Ben olsam altmış yıl bir ağacın altında otururdum.