Fark Etmeli ınsan
Bir damlacık sudan nasıl yaratıldığını fark etmeli.
Anne karnına sığarken dünyaya neden sığmadığını
ve en sonunda bir metre karelik yere
nasıl sığmak zorunda kalacağını fark etmeli.
şu çok geniş görünen dünyanın, ahirete nispetle
anne karnı gibi olduğunu fark etmeli.
Henüz bebekken "Dünya benim!" dercesine
avuçlarının sımsıkı kapalı olduğunu,
ölürken de aynı avuçların
"her şeyi bırakıp gidiyorum işte!"
dercesine apaçık kaldığını ve kefenin
cebinin bulunmadığını fark etmeli.
Baskın yeteneğini fark etmeli sonra.
Azrail'in her an sürpriz yapabileceğini,
nasıl yaşarsa öyle öleceğini fark etmeli insan.
Hayvanların yolda, kaldırımda, çöplükte
ama kendisinin güzel hazırlanmış mükellef
bir sofrada yemek yediğini fark etmeli.
Yaratılmışların en güzeli olduğunu
fark etmeli ve ona göre yaşamalı.
Gülün hemen dibindeki dikeni,
dikenin hemen yanı başındaki gülü fark etmeli.
Evinde kedi, köpek beslediği halde çocuk sahibi
olmaktan korkmanın mantıksızlığını fark etmeli.
Eşine "seni çok seviyorum!" demenin mutluluk
yolundaki müthiş gücünü fark etmeli.
Dolabında asılı 25 gömleğinin sadece üçünü
giydiğini ama arka sokaktaki komşusunun o
beğenilmeyen gömleklere muhtaç olduğunu fark etmeli.
Zenginliğin ve bereketin sofradayken önünde biriken
ekmek kırıntılarını yemekte gizlendiğini fark etmeli.
Annesinden doğarken tertemiz teslim aldığı gırtlağını
ve aşırı beslenme yüzünden sarkan göbeğini fark etmeli.
Fark etmeliyiz çok geç olmadan...
Ömür dediğin üç gündür,
dün geldi geçti, yarın meçhuldür...
O halde
ömür dediğin bir gündür,
o da bugündür...
Can Yücel
