Maddî hastalıklar için, ubudiyete mâni olduğu zaman iltica edebiliriz.
Fakat muterizâne, müştekiyâne bir surette değil,
belki mütezellilâne ve istimdatkârâne iltica edilmeli.
Madem Onun rububiyetine râzıyız;
o rububiyeti noktasında verdiği şeye rızâ lâzım.
Kazâ ve kaderine itirazı işmam eder bir tarzda
ah, of edip şekvâ etmek,
bir nevi kaderi tenkittir, rahîmiyetini ithamdır.
Kaderi tenkit eden, başını örse vurur, kırar.
Rahmeti itham eden, rahmetten mahrum kalır.
Kırılmış elle intikam almak için o eli istimal etmek nasıl kırılmasını tezyid ediyor;
öyle de, musibete giriftar olan adam,
itirazkârâne şekvâ ve merakla onu karşılamak, musibeti ikileştiriyor.
Lemalar | ıkinci Lem´a | 18