Sie sind nicht angemeldet.
Lieber Besucher, herzlich willkommen bei: Muhabbet Fedâileri. Falls dies Ihr erster Besuch auf dieser Seite ist, lesen Sie sich bitte die Hilfe durch. Dort wird Ihnen die Bedienung dieser Seite näher erläutert. Darüber hinaus sollten Sie sich registrieren, um alle Funktionen dieser Seite nutzen zu können. Benutzen Sie das Registrierungsformular, um sich zu registrieren oder informieren Sie sich ausführlich über den Registrierungsvorgang. Falls Sie sich bereits zu einem früheren Zeitpunkt registriert haben, können Sie sich hier anmelden.
Mittwoch, 3. Dezember 2008, 13:53
Zitat von »"Ceka"«
Burasını münasip gördüm. :oops:
Rüyamda Cumhurbaşkanı, Başbakanı gördüm.
Cumhurbaşkanı bendim, ama Abdullah Gül'müş(tuhaf bir durum, onun penceresinden seyrediyorum)) Bazı Askerler (sanırım Büyükanıt) "Cumhurbaşkanı haddini aştı" diye -iki kişi daha yanında- fırça kaymaya gelmiş. Ben cumhurbaşkanıyım ya geri adım atmak ile atmamak arasında, yani tehditlerine uymak ile uymamak arasında kararsızım. Yanımda yardımcım bir kadın var, konuşmalarımızı duymasın diye gönderiyorum.
Sonra cuma namazına gidecekmişim. Belediye binası gibi bir yerin üstü camiymiş. Başbakan oraya korumlar arasında geliyor. Zayıflamış, çökmüş . Üzgün, perişan vaziyette.
Aynı binada namaz kılacağımızı aklımdan geçiriyorum. Sonra "bomba koymasınlar" diye endişe ediyorum.
Başbakanın haline çok üzülerek uyanıyorum.
Acaba tevili nedir.
Montag, 27. September 2010, 01:14
"Bu sessizlik ne kadar ahlaki" diye soruyorum kendime.
ıktidardan pay alma mücadelesi miydi o günkü bağrışmaların ana sebebi?
"Koltuktan biz de pay istiyoruz" meselesi miydi bizimki?
Yeni sorular da oluşuyor kafamda:
biz o zaman da mı yamuktuk, yoksa sonradan mı yamulduk?
