[img:300:219]http://img148.imageshack.us/img148/6325/yalnizcocukti8.jpg[/img]
Sessiz bir aksam üstüydü,
Yalnız çocuk ağlıyordu yine…
Kaybolan yıllarını arıyordu,
Yapayalnız sokaklarda…
Titrek sokak lambası ışığında;
Unuttuğu sevgiye bakıyordu,
Masum ve garipçe…
Yürüyordu çıplak ayaklarıyla,
Ne zamandır unuttuğu;
Sımsıcak ana sevkatine…
Aldırmıyordu üşüyen vücuduna;
Biliyordu bir gün bulacaktı O’nu…
Sarılacaktı yılların hasretiyle
Bir daha bırakmamak üzere…
Öpecekti o güzelim yüzünü
Hem de doya doya…
Biliyordu bir gün bitecekti
Acı dolu bu garip hasret
Umudunu kaybetmeden,
Yürüyordu sevgiye yalnız çocuk…
Yazar: bulunamadi
"İnsan vardır fark edilmez süsünden.
Kimi farksızdırkoyun sürüsünden.
Her gördüğün şekle kapılma,
insan anlaşılmaz görüntüsünden...(!)"
