Muhabbet Fedâileri

Kardeşlerim, abilerim, ablalarım... Sizden hidayetim, istikametim, günahlarımın affı ve hayra erişmem için hayır duası istiyorum. En azından şu başlığı okuduğunuzda iki dudağınızı kımıldatıp bir dua edersiniz diye umuyorum. Namazdan sonra hayır dua ederseniz inşa'Allah makbule geçer, Rabb-i Rahimim sizi daha hayırlısıyla mükafatlandırsın. Dua eden kardeşler buraya yazmasınlar, kimse mesaj atmasın. Allah razı olsun, dualarınıza binler amin.

saygılar...

Doğru diyorsun abi ama Nur talebesi makamında değiliz ki, ayreten Nurcu dersen belki ben de girmiş olurum. Belki Nur talebesi olmadığı hâlde bu duaya katılanlar da onlarla beraber hükmüne geçer, hissedar olur diye de umuyoruz.

Âmenna ve fesaddakna, tabi edelim,

Allah razı olsun nuruhuda abla ve birdamla kardeşim. Bu başlığı açalı 1 yıl, 7 ay olmuş, ama şimdi de görüyorum ki, sürekli dualar ile Allah'a yönelmeye ihtiyacımız var. Ta dar-ı selâma ulaşana, cennette Selâm'ın, selâmını iliklerimize kadar hissedip, yaşayana kadar.

Ne diyor yasin suresinde, selâmun kavlen min Rabbi'r-rahîm. ve Rabb-i Rahîmden selâm kavli, sözü.

ıki yıl önce bir rüya görmüştüm. Rüyamda ailemle beraber bir cennet bahçesindeydik, her yer yemyeşil. Bir sofranın başındaydık, birsürü güzel nimetlerle dolu. Ama rüyamda o nimetlere iştiyak duymadım, müthiş bir huzur hissi vardı, aileme dedim ki: "Bunlardan hiçbirini vermeseler bile ne kadar şükretseniz az, sadece şu his yeter." Herşey canlı gibiydi, ağaçlar, çalılar geçerken çekilip yol veriyor gibiydi. Allah'a şükür, böyle güzel bir rüyayı ihsan eyledi de, gözlerin görmediği o cennet hakkında, hiç olmazsa biraz daha fazla fikrim oldu.

şimdi diyorum ki, belki de o his "selâm" hissinin gölgesi hükmündeydi. Para, pul, mülk, dünyalıklar o hissi veremiyor. Belki de insan ruhu o huzur, o selâm ve selâmeti yanlış yerde arıyor, bulamıyor da, muzdarip oluyor.

Bazen diyorum, dünyaya bu kadar hırs sarfediyoruz ama, yaşlanıp, elimiz ayağımız tutmayınca ne olacak. Kendimi o halde tahayyül ediyorum, bakıyorum hiçbir gereksiz hırsım, iddiam kalmamış, hayattan umduğum, beklediğim hevesatımın istedikleri değil, huzur-u ılahî olmuş, çünkü artık yolun sonu gelmiş, hiç son durağa varmak üzere olan bir insan, varacağı yer yerine, penceresinden alakasız yerleri izlemeye devam eder mi?

Ben gencim, Allah ömür verirse yaşlanacağım. O zaman bu huzur hissini daha çok duymak isterim inşa'Allah. Belki de nur yüzlü ihtiyarların sırrı da budur. ıstedikleri artık bu dünyanın metaı değildir, ağız tat almaz olmuş, el ayak tutmaz. Umdukları yakînen yakın olduğunu hissettikleri ve alametlerini bedenlerinde ve iç alemlerinde gördükleri ahiret gününde, Allah'tan ve meleklerinden "selâmün aleyküm" kavlini duymaktır.

Bunları yazdıktan sonra Mevlana'nın yedi öğüdü aklıma geldi,

Cömertlikte ve yardım etmede akarsu gibi ol
şefkat ve merhamette güneş gibi ol
Başkalarının kusurunu örtmede gece gibi ol
Hiddet ve asabiyette ölü gibi ol
Tevazu ve alçak gönüllülükte toprak gibi ol
Hoşgörürlülükte deniz gibi ol
Ya olduğun gibi görün
Ya göründüğün gibi ol

âmîn.

âmîn, Allah razı olsun muhterem abilerim. inşa'Allah bu seneyi atlatayım, sonrası için daha umutluyum.

âmin kardeşim Allah razı olsun,

aslında sana teşekkür etmeliyim bu güzel rüyayı bana hatırlattığın için bu başlığa yazarak, böyle şeyleri hatırlamak ve teselli bulmak güzel,

yoğun talep olursa meseleyi istişare edebiliriz modlar olarak, ama zaten birsürü forum bölümü var, açıkcası çok fazla bölüm açarak kalabalıkta kaybolmaktan korkuyoruz,