Tarumar Düşünceler
Yokluğun çarkında eridi varlığım.
Bakışlarım rüzgârın savurduğu
Özlemim özlenenin adında hece
Aşina sözler yüreğimi mahkûm eden.
Sırların peçesini sıyırıyorum
Gölgeler varlığın gibi uzayıp kısalıyor,
Şehrin izlerinde
Bir iğnenin deliğinde
Gecenin ürkek nazında
Rüyalarımın sonsuz vesvesesinde.. .
Bir an dur be aklım!...
Ağla ağlayabildiğin kadar
Sustur içindeki sesi
Zaman zamansız atıyor bu an.
Aç yüreğinin naftalin kokusunu
Utansın bakan gözler,
Kaynasın lerzedar satırlar.
Heyula! bugün çalmaz mısın kapılarımı?
Sitareler topladım gözlerimin ferine
Kelepçeledim gözyaşlarımı ve de dualarımı .
Kınından çıkardım zülfikarımı
Kınalı ellerim kefaletini çoktan ödedi.
Basübadelmevt’e hazırım bügün.
Ecelin her adımında,
Varlık diklense de hakikate
Onun da sustuğu an vardır.
Yokluk yok diye haykırsa da;
Anlayın ki haykırıştadır hakikatin varlığı.
Toprak özünde kundaklanmış yatarken
Yürekler HAKK dese kime kâr,
Kalemdir tükenen, sayfadır biten.
KATRENUR
Beni
bende bırakıp Senden etme! “Benimdir” diye bildiklerim Senindir. Beni bende
olanlara bende etme! “Ben” diye bildiğim de Senin emrindir. Beni bende bırakıp
Senden etme Rabbim, yüzümü Sana döndüm, gönlümü de Sana çevir. Rabbim, bir Seni
bir bildim, Sevdalarımı Sende bitir...
Şiir »
Yürüyorum!... (zehracan)
(16. Januar 2008, 14:11)
Stil ändern
Dienstag, 28. Mai 2024, 03:12
Zum Seitenanfang
