Hamdi Sağlamer anlatıyor: Zamanla yarış Rize’de bir kardeşin mahkemesine girmiştik. Duruşmadan sonra beraat kararıyla o kardeşi hapisten çıkardık. Oradan uçağa yetişmek üzere hemen Trabzon’a hareket ettik. Çok kısıtlı bir zamanımız vardı. Âdeta zamanla yarışıyorduk. Bir yere geldik, kırmızı bayrak bize dur işareti yaptı. Yol yapımı için dinamit patlatılacaktı! Geçmemiz tehlikeli ve yasaktı. Bekir Ağabey, “Uçağa yetişemezsek, ertesi gün Çanakkale’deki mahkemeye yetişemem.” deyip şoföre “Sür!” ...
“Zübeyir, bana bir kahve yap, diyeceğim. Onları burada bekleyeceğim, kaçmayacağım!” Bu sözü hatırlattıran bir hatıra, 1971 senesinde zuhur eden hadiseler hengâmında vefatıyla dehşetli hadiselere kendini siper eden kahraman bir ruhun manevî şehit hükmünde dâr-ı bekaya irtihal etmesidir. Hangi hatırayı yazacağımı da bilemiyorum. Zira 10 sene kadar, Afyon hapsinden sonra muazzez Üstadımızın hizmetinde, seyahatinde, neşriyatta ve Ankara’da beraber bulunduk. Ve 10 sene de Hazret-i Üstadın irtihalinde...
