Muhabbet Fedâileri

Nevfel biraz kışkırtıcı oluyorsun diyecem. resmen provoke ediyorsun.
biz DP yi destekledik, yine de destekliyoruz. kişiler bizim için önemli değildir.
sen akp yi mi destekliyorsun. destekle. ama buranında adabı var.

Birlikten beraberlikten ihlastan uhuvvetten bahsedip kaynaşma sağlamak varken sen, ayıp oluyor.

bizim için dün oyumuzu kullandık seçim bitti. sonuçta
halkın sandığa gitmesi önemliydi.
iradenin tecellisi bizi ilgilendirmez.

ben gönül rahatlığı ile dp ye oyumu verdim. sıra bana gelene kadar sonuca razı olurum. benim yeni asya cemaatim meşveret kararı almış ben uyarım. şAHSI mavevi yanılmaz ve yanıltmaz.

sende kırkıncı hocama uymuşsun oyunu akp ye vermişsin sana da hayırlı olsun.

yani birazcık akıllı olmak lazım. bu formun üzerinde, üzerinde YENı ASYA Nur sitelerinin ortak formu diyor.

buraya kayıt olmuşsun bu sitenin üyelerinin görüşünede saygılı olacaksın. Ruhefza dan anladığıma göre bayan olmalısın.

bayanlar biraz daha sakin mizaçlı olur.

teşekür ederim. buraya kadar okuduğun için.

şimdi de sen beni güldürdün.

"Ahmağa karşı sukut" demiyecem.

Burada bir cemaat var yanlış doğru, birisinden intikam alma duygusuyla bir cemaate saldırmak, seninde benimde okuduğum risale-i nurların neresinde var.

Sen zevk almak istiyorsan süfyan komitelerine yalakalık yapan, okuduğunu anlamayan, elifi mertek görenlerden zevk al.

bak bu sitenin demokratlığı bile seni ezip geçiyor. sana söz hakkı veriyor.

gel sen demokrat olma, ama risale-i nur talebesi olma yolunda beraber düşüncelerimizi serdedelim. bırak günlük düşüncelerden arınalım. insanın önüne iman kurtarma gibi bir dava açılmış,

Dün 44 yaşında bir kardeşimiz beyin kanamasından gitti. ufacık bir kılcal damara müdahale edemeyen insanoğlu olarak dünyayı yönetmeye kalkışıyoruz. Kendimizi yönetmekten aciziz.

Dün o kardeşimizin cenazesinde Nur talebeleri vardı. hizmet metodu ve meşrebi ayrıda olsa. buda bi gelişme cenazede birleşiliyorsa yakında bazı konulardada birleşilir.

Burada %1 dahi ehemmiyeti olmayan siyaset cerayanları ile boğuşmanın bir anlamı yok. helalleşelim. sende burada bulunduğun ortamın saygınlığına helal getirme. Allaha emanet olalım mı? Olalım.

31.032009 tarihli Yeni Asya gazetemizdeki Üsadın köşesinden alınmıştır.

En büyük vazife, en küçük dairede

Dördüncü Mesele

Yine Gençlik Rehberinde izahı var. Bir zaman bana hizmet eden kardeşlerim tarafından suâl edildi ki:

“Küre-i arzı herc ü merce getiren ve ıslâm mukadderatıyla alâkadar olan bu dehşetli Harb-i Umumîden elli gündür (şimdi yedi seneden geçti aynı hâl) Hâşiye hiç sormuyorsun ve merak etmiyorsun. Halbuki bir kısım mütedeyyin ve âlim insanlar, cemaati ve camii bırakıp radyo dinlemeye koşuyorlar. Acaba bundan daha büyük bir hadise mi var? Veya onunla meşgul olmanın zararı mı var?” dediler.

Cevaben dedim ki:

Ömür sermayesi pek azdır; lüzumlu işler pek çoktur. Birbiri içinde mütedâhil dâireler gibi, her insanın kalb ve mide dairesinden ve ceset ve hane dairesinden, mahalle ve şehir dairesinden ve vatan ve memleket dairesinden ve küre-i arz ve nev-î beşer dairesinden tut, tâ zîhayat ve dünya dairesine kadar, birbiri içinde daireler var. Herbir dairede, herbir insanın bir nev’î vazifesi bulunabilir. Fakat en küçük dairede en büyük ve ehemmiyetli ve daimî vazife var. Ve en büyük dâirede en küçük ve muvakkat arasıra vazife bulunabilir. Bu kıyasla, küçüklük ve büyüklük makûsen mütenasip vazifeler bulunabilir.

Fakat büyük dairenin câzibedarlığı cihetiyle küçük dairedeki lüzumlu ve ehemmiyetli hizmeti bıraktırıp, lüzumsuz, mâlâyani ve âfâkî işlerle meşgul eder. Sermaye-i hayatını boş yerde imha eder. O kıymettar ömrünü kıymetsiz şeylerde öldürür. Ve bazen bu harp boğuşmalarını merakla takip eden, bir tarafa kalben taraftar olur. Onun zulümlerini hoş görür, zulmüne şerik olur.

Birinci noktaya cevap ise: Evet, bu Cihan Harbinden daha büyük bir hadise ve bu zemin yüzündeki hâkimiyet-i âmme dâvâsından daha ehemmiyetli bir dâvâ, herkesin ve bilhassa Müslümanların başına öyle bir hadise ve öyle bir dâvâ açılmış ki, her adam, eğer Alman ve ıngiliz kadar kuvveti ve serveti olsa ve aklı da varsa, o tek dâvâyı kazanmak için bilâtereddüt sarf edecek.

ışte, o dâvâ ise, yüz bin meşâhir-i insaniyenin ve hadsiz nev-î beşerin yıldızları ve mürşidlerinin müttefikan, Kâinat Sahibinin ve Mutasarrıfının binler vaad ve ahdlerine istinaden haber verdikleri ve bir kısmı gözleriyle gördükleri şu ki:

Herkesin, iman mukabilinde, bu zemin yüzü kadar bağlar ve kasırlarla müzeyyen ve bâki ve daimî bir tarla ve mülkü kazanmak veya kaybetmek dâvâsı başına açılmış. Eğer iman vesikasını sağlam elde etmezse kaybedecek. Ve bu asırda, maddiyyunluk tâunuyla çoklar o dâvâsını kaybediyor. Hattâ bir ehl-i keşif ve tahkik, bir yerde kırk vefiyattan yalnız birkaç tanesi kazandığını sekeratta müşahede etmiş; ötekiler kaybetmişler. Acaba bu kaybettiği dâvânın yerini, bütün dünya saltanatı o adama verilse doldurabilir mi?

ışte o dâvâyı kazandıracak olan hizmetleri ve yüzde doksanına o dâvâyı kaybettirmeyen harika bir dâvâ vekilini o işte çalıştıran vazifeleri bırakıp, ebedî dünyada kalacak gibi âfâkî mâlâyaniyatla iştigal etmek tam bir akılsızlık bildiğimizden, biz Risâle-i Nur şakirtleri, herbirimizin yüz derece aklımız ziyade olsa da ancak bu vazifeye sarf etmek lâzımdır diye kanaatimiz var.